๐ โอ้ลมว่าว อบอ้าว พัดผ่าวผิว
จิตลอยลิ่ว ปลิวรี่ พี่เสียขวัญ
กายร้อนแดด แผดแรง แสงตะวัน
เหมือนต้องทัณฑ์ เสน่หา แห่งอารมณ์

๐ ภาวนา ฝากใจ ให้ลมคว้าง
พัดแนบข้าง เคียงชิด สนิทสนม
ป่านฉะนี้...นวลน้อง ต้องสายลม
ฤๅมิสม คลายนิยม พี่ .. ตรมตรอม

๐ เป็นเวรกรรม จำพราก ใช่อยากร้าง
จำใจห่าง ทรามเชยพี่ เคยถนอม
ยิ่งห่างยิ่งหวง ทรวงโศก วิโยคย้อม
หวังพยอม อย่าน้อยใจ ค่อยคำนวน

๐ พี่หวั่นน้อง มองอื่น ชุ่มชื่นสุข
เมินต้องทุกข์ รันทด กำสรดกำสรวล
แม้ตัวพี่ เคียงคู่ อยู่ชี้ชวน
ชมนกนวล มวลปลา ร่าเริงใจ

๐ เก็บอารมณ์ ข่มสลด รันทดจิต
ทุกชีวิต ย่อมมีสุข ทุกข์เกลือกใกล้
ดุจกงกรรม ล้อเกวียน ที่เวียนไป
หนึ่งเงื่อนไข พี่ต้องใช้ .. ใช้เวลา ............