เราจะทำอย่างไรดีค่ะ เมื่อเรารู้สึกดีๆ กับคนๆหนึ่ง แต่แค่คนๆนั้นมีสถานะที่เราไม่มีวันเอื้อมถึง

...เพื่อนๆ อาจคิดว่ามันไร้สาระ ฝันเฟื่อง เราก็ไม่ว่าค่ะ แต่ไม่รู้สิค่ะ... ไม่รู้ทำไม เวลาเรามองรูปเขา หรือเห็นเขาในหนังที่เราไปดู แม้กระทั่งเห็นรอยยิ้มของเขา เรามีความสุขค่ะ มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบคลั่งไคล้ดารา มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบที่เรามีต่อดาราคนอื่นที่ชื่นชอบ... พูดตรงๆ มันก็คงออกไปแนวทางชู้สาวแหละค่ะ เราตกหลุมรักรอยยิ้มของเขา มันเป็นความรักในรอบเกือบสิบปีของเราเลยค่ะ

มันคงดูแย่ใช่ไหมคะที่เราคิดแบบนี้ มันคงดูแปลกใช่ไหมคะ มันคงดูตลก... แต่ทำยังไงได้...การที่เราหลงรักคนๆ นึงไปแล้ว ถึงแม้เขาจะเป็นแค่คนที่เขาไม่รู้จักเรา เป็นคนที่ไม่เคยเจอ เป็นคนที่เราเห็นแค่ในจอ เป็นคนที่เรารักไปก็ไม่มีวันสมหวัง มีแต่เจ็บกับเจ็บ และสุดท้ายก็ต้องตัดใจ เราควรพร่ำบอกกับตัวเองว่า 'ตื่นได้แล้ว' ...แต่เราก็ยังรู้สึกแบบนั้น ทำยังไงเราก็เลิกรู้สึกแบบนั้นไม่ได้ค่ะ

ถ้านี่เป็นนิยายคงง่าย แต่นี่คือชีวิตจริง... สิ่งที่เราทำได้ก็คงมีเพียงติดตามผลงาน และคอยเฝ้ามองดูความสำเร็จของเขาอยู่ในที่ของเราใช่ไหมคะ?

ขอโทษนะคะที่เล่าเรื่องอะไรไร้สาระ แล้วก็ขอขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ อาจน้ำเน่าไปบ้าง...แต่เราคิดว่าพันทิปคงเป็นที่เดียวที่รับฟัง ขอบคุณจริงๆ ค่ะ