สวัสดีครับนานน๊านได้มาโพสที เรื่องมันมีอยู่ว่า...
ผมคบกับแฟนมาหลายปีแล้วครับ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ จนตอนนี้อายุใกล้จะ 30 กันทั้งคู่แล้ว
ผมก็เป็นพนักงานบริษัททั่วๆ ไปส่วนแฟนรับงานฟรีแล๊นซ์ และขายของอยู่บ้านครับ
ช่วงหลายเดือนมานี้เธอชอบคิดไปเองว่าผมไม่สนใจเธอแล้ว, ผมมีคนอื่นซึ่งเป็นคนที่อยู่ออฟฟิสเดียวกับผม
ซึ่งจริงๆ แล้วผมไม่ได้มีเลยครับ แค่ทำงานที่บริษัทอย่างเดียวก็เหนื่อยแล้ว หลังจากทำงานเสร็จแล้วผมก็จะแวะไปหาเธอที่บ้าน
ไปทานข้าว นั่งเล่น นั่งคุยกันอยู่เสมอเป็นประจำ นอนจากวันไหนผมต้องทำงานอยู่ดึก หรือรู้สึกเหนื่อยจริงๆ ถึงจะไม่ไปหาเธอ
พอถึงวันหยุดผมจะพาเธอออกไปทานข้าว ดูหนังนอนบ้านด้วยกันเป็นประจำ พูดง่ายๆ ว่าเมื่อผมมีเวลาเมื่อไรสิ่งแรกที่คิดแล้วก็ทำคือไปหาเธอครับ
อ่อ ผมทำงานเลิก 1 ทุ่ม กว่าจะกลับถึงบ้านก็ประมาณ 2 ทุ่มครึ่งครับ
ไปหาเธอถึงราวๆ สี่ทุ่มผมถึงจะกลับบ้านตัวเอง บ้างครั้งผมก็รับงานฟรีแล๊นซ์ทำวันหยุด เพราะว่าผมอยากเก็บเงินเยอะๆ เพื่อแต่งงานกับเธอครับ
ตัวผมเองก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยอะไร เงินเดือนที่มีมันก็พอใช้ครับ แต่ถ้าแต่งงานไปอนาคตก็คงต้องใช้เงินเยอะกว่านี้แน่ ผมจึงตั้งใจทำงานมากๆ
แต่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอมักจะคิดเองเออเอง ว่าผมมีคนอื่น, ไม่สนใจเธออีกแล้ว, ผมเปลี่ยนไป,
ผมไม่เหมือนเดิม, ถ้าไม่อยากคบกับเธอก็บอกมานะจะได้ไปหาคนใหม่ จะได้ไม่เสียเวลา, ผมไม่เคยบอกอะไรเธอเลย เธอรู้จากคนอื่นตลอด
ประโยคหลังนี่มันทำให้ผมรู้สึกแย่ที่สุดครับ ผมบอกเธอทุกอย่าง ไม่มีความลับ แต่เธอกลับเชื่อคนอื่น
แล้วยังบอกว่ามีคนที่อยู่ออฟฟิสเดียวกับผมคอยมาบอกเธอว่าผมมีคนอื่น ซึ่งอันนี้งงมากๆ ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นใคร
ผมพยายามอธิบายให้เธอฟังหลายครั้งแล้ว แต่เหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นบ่อยๆ จนผมรู้สึกว่ามันบั่นทอนกำลังใจการทำงานหรือทำสิ่งอื่นๆ
พูดง่ายๆ คือรู้สึกเซ็งอะครับ เพื่อนๆ เคยเจอแบบนี้กันไหมครับ แล้วจัดการกับปัญหาแบบนี้อย่างไรกันบ้างครับ
ตอนนี้ผมเลี่ยงไม่อยากทะเลาะ ด้วยการทำเฉยๆ ไว้ ไม่ตอบอะไร เพราะพูดอะไรไปเธอก็คงไม่เชื่อ
รู้สึกไม่ดีเลยครับ หรือว่าการที่เราตั้งใจทำงานเพื่ออนาคต เพื่อคนที่เรารักมันจะสุญเปล่า
แฟนชอบคิดไปเอง ทำไงดีครับ
ผมคบกับแฟนมาหลายปีแล้วครับ รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆ จนตอนนี้อายุใกล้จะ 30 กันทั้งคู่แล้ว
ผมก็เป็นพนักงานบริษัททั่วๆ ไปส่วนแฟนรับงานฟรีแล๊นซ์ และขายของอยู่บ้านครับ
ช่วงหลายเดือนมานี้เธอชอบคิดไปเองว่าผมไม่สนใจเธอแล้ว, ผมมีคนอื่นซึ่งเป็นคนที่อยู่ออฟฟิสเดียวกับผม
ซึ่งจริงๆ แล้วผมไม่ได้มีเลยครับ แค่ทำงานที่บริษัทอย่างเดียวก็เหนื่อยแล้ว หลังจากทำงานเสร็จแล้วผมก็จะแวะไปหาเธอที่บ้าน
ไปทานข้าว นั่งเล่น นั่งคุยกันอยู่เสมอเป็นประจำ นอนจากวันไหนผมต้องทำงานอยู่ดึก หรือรู้สึกเหนื่อยจริงๆ ถึงจะไม่ไปหาเธอ
พอถึงวันหยุดผมจะพาเธอออกไปทานข้าว ดูหนังนอนบ้านด้วยกันเป็นประจำ พูดง่ายๆ ว่าเมื่อผมมีเวลาเมื่อไรสิ่งแรกที่คิดแล้วก็ทำคือไปหาเธอครับ
อ่อ ผมทำงานเลิก 1 ทุ่ม กว่าจะกลับถึงบ้านก็ประมาณ 2 ทุ่มครึ่งครับ
ไปหาเธอถึงราวๆ สี่ทุ่มผมถึงจะกลับบ้านตัวเอง บ้างครั้งผมก็รับงานฟรีแล๊นซ์ทำวันหยุด เพราะว่าผมอยากเก็บเงินเยอะๆ เพื่อแต่งงานกับเธอครับ
ตัวผมเองก็ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยอะไร เงินเดือนที่มีมันก็พอใช้ครับ แต่ถ้าแต่งงานไปอนาคตก็คงต้องใช้เงินเยอะกว่านี้แน่ ผมจึงตั้งใจทำงานมากๆ
แต่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอมักจะคิดเองเออเอง ว่าผมมีคนอื่น, ไม่สนใจเธออีกแล้ว, ผมเปลี่ยนไป,
ผมไม่เหมือนเดิม, ถ้าไม่อยากคบกับเธอก็บอกมานะจะได้ไปหาคนใหม่ จะได้ไม่เสียเวลา, ผมไม่เคยบอกอะไรเธอเลย เธอรู้จากคนอื่นตลอด
ประโยคหลังนี่มันทำให้ผมรู้สึกแย่ที่สุดครับ ผมบอกเธอทุกอย่าง ไม่มีความลับ แต่เธอกลับเชื่อคนอื่น
แล้วยังบอกว่ามีคนที่อยู่ออฟฟิสเดียวกับผมคอยมาบอกเธอว่าผมมีคนอื่น ซึ่งอันนี้งงมากๆ ผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นใคร
ผมพยายามอธิบายให้เธอฟังหลายครั้งแล้ว แต่เหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นบ่อยๆ จนผมรู้สึกว่ามันบั่นทอนกำลังใจการทำงานหรือทำสิ่งอื่นๆ
พูดง่ายๆ คือรู้สึกเซ็งอะครับ เพื่อนๆ เคยเจอแบบนี้กันไหมครับ แล้วจัดการกับปัญหาแบบนี้อย่างไรกันบ้างครับ
ตอนนี้ผมเลี่ยงไม่อยากทะเลาะ ด้วยการทำเฉยๆ ไว้ ไม่ตอบอะไร เพราะพูดอะไรไปเธอก็คงไม่เชื่อ
รู้สึกไม่ดีเลยครับ หรือว่าการที่เราตั้งใจทำงานเพื่ออนาคต เพื่อคนที่เรารักมันจะสุญเปล่า