เด็กชายคนหนึ่ง เดินผ่านต้นมะม่วงต้นนึงไปโรงเรียนทุกๆวัน   มาจนวันหนึ่งเห็นมะม่วงออกลูกใหญ่มากอยู่บนยอด นึกในใจ  "โอ้คุณพระช่วย มะม่วงอะไรนี่ทำไมมันลูกใหญ่น่ากินอย่างนี้ "    หลังจากนั้นทุกๆวัน  เมื่อเด็กชายเดินผ่านต้นมะม่วงเขาจะแหงนมองดูมะม่วงลูกนั้น  เฝ้ามองว่าเมื่อไหร่หนอเจ้าจะหล่นลงมาเสียที    เวลาผ่านไปสี่เดือน  มะม่วงลูกนั้นมันก็ไม่หล่นมาสักที   

เด็กน้อยทนรอไม่ไหว จึงไปตามพรรคพวกให้มาช่วยกันหาวิธีเก็บมะม่วงลูกนี้  เจ้าเด็กกลุ่มนี้จึงเริ่มปาหิน  เอาไม้เขี่ย หนังกะติ๊กยิง   มะม่วงลูกนี้ก็ยังไม่ตกลงมาสักที มิหน่ำซ้ำมะม่วงเริ่มช้ำมากขึ้นเรื่อย ๆ
เด็กคนนึงจึงตัดสินใจจะปีนขี้นไปเก็บ   แต่พอกระโดดขึ้นไปสักพัก  ก็รีบกระโจนลงมาพร้อมตะโกนร้องลั่น  
เพราะว่าต้นมะม่วงต้นนี้มีมดคันไฟอยู่เต็มต้นไปหมด  เด็กพวกนี้จึงเริ่มโมโห   เป็นไงเป็นกันว่ะ   พวกเขาจึงคิดจะเอาไฟเผามดพวกนี้ให้ตายยกรัง เพื่อหวังจะปีนไปเก็บมะม่วงลูกใหญ่ที่สุดที่อยู่บนยอดไม้   พวกเด็กกลับบ้านไปเอาไม้ขีดไฟ และขโมยน้ำมันจากผู้ใหญ่มาด้วย

  เด็กๆกลุ่มนี้ช่วยกันราดน้ำมันรอบๆต้นมะม่วงและเริ่มจุดไฟเผา   มดถูกไฟเผาร่วงลงมาตายที่โค่นต้นเป็นจำนวนมาก
มดที่เหลือก็วิ่งไปปกป้องรังใหญ่ที่อยู่ใกล้ลูกมะม่วงลูกนั้น     แต่ก็ไม่สามารถต้านทานไฟที่ลามอย่างรวดเร็วได้  ชั่วพริบตาต้นมะม่วงก็ถูกเผาไหม้ตายทั้งต้น
พวกเด็กๆกลุ่มนี้ก็ตกใจไม่คิดว่าไฟจะไหม้รุนแรงขนาดนี้    จึงรีบวิ่งกลับไปบ้านตัวเอง  แต่แล้ว  ไฟที่เผาต้นมะม่วงมันรุนแรงมากเกินไป  ประกอบกับมีลมหอบ และอยู่ในช่วงแล้ง เปลวไฟได้ปลิวไปติดต้นไม้ต้นอื่น ๆ ติด หลังคาบ้านที่อยู่ละแวกนั้น  เกิดเป็นไฟไหม้ครั้งใหญ่ในหมู่บ้าน   วอดวายไปหลายหลัง   เหตุเกิดเพียงเพราะ   มะม่วงลูกเดียว!