เคยอ่านผ่านๆในเฟซ เวลามีวิวาทะหรือดราม่าเกี่ยวกับเรื่องเครื่องแบบนักเรียน ว่ามีไปทำไม ฝ่ายที่สนับสนุนการมีเครื่องแบบ จะยกพระราชดำรัสของรัชกาลที่ ๕ มาประกอบว่า "ที่ทรงให้มีเครื่องแบบนักเรียน นอกจากจะเพื่อความเป็นระเบียบแล้ว ยังเพื่อมิให้เป็นการแบ่งแยกระหว่างคนรวยกับคนจน"
  โดยส่วนตัว จขกท. เป็นคนสนับสนุนการมีเครื่องแบบนักเรียน และนักศึกษา เพื่อความเป็นระเบียบ แต่คำพูดที่ว่า "เพื่อจะได้ไม่แบ่งแยกคนรวยคนจน"
นี่ จขกท.ขอแสดงความคิดเห็นเป็นการส่วนตัวดังนี้
  สมัยนั้น ที่การศึกษาไทยเริ่มพัฒนาระบบโรงเรียนขึ้นมา จะมีโรงเรียนสักกี่โรง เครื่องแบบนักเรียนที่มีในสมัยนั้น ย่อมเหมือนกันหมด และที่สำคัญคือ นักเรียนในสมัยนั้นจะมาจากไหนบ้าง ก็มีเพียงแค่ลูกผู้มีตระกูล ลูกพระน้ำหลานพระยา เชื้อพระวงศ์หรือราชนิกูล (กลุ่มหลังๆบางท่าน,องค์ก็เรียนหนังสือหรือทรงพระอักษรในวัง) ลูกเจ้าสัว ในขณะที่ลูกสามัญชนคนราษฎรทั่วๆไปนั้น ส่วนใหญ่ยังคงเรียนหนังสือจากพระที่วัด หรือเรียนที่บ้าน ส่วนน้อยมากๆที่เหลืออาจได้เรียนหนังสือในโรงเรียนของมิชชันนารี แต่โดยมากราษฎรในยุคนั้นส่วนมาก โดยเฉพาะผู้หญิงก็ไม่รู้หนังสือ เพราะต้องทำงาน
  เพราะฉะนั้น เรื่องรวยจนในโรงเรียนสมัยก่อนนี้ น่าจะตัดทิ้งไปได้เลย ร.๕ ท่านทรงมีพระราชดำรัสเช่นนี้ อาจจะเพื่อเป็นการเตือนเชื้อพระวงศ์ เวลาที่ต้องไปเรียนหนังสือในโรงเรียนเดียวกับราษฎร (แต่ก็ยังมีฐานะทางสังคมสูงกว่าคนทั่วไปอยู่ดี) มิให้ถือพระองค์มากกว่า
  อีกทั้งในยุคต่อๆมาจนปัจจุบัน โรงเรียนมีหลายโรงมากขึ้น และมีหลากหลายมากขึ้น การมีเครื่องแบบที่ต่างกันนั้น ก็แสดงถึงความแตกต่างทางสัมคมที่เด่นชัดมากขึ้นไปอีก เช่น คนใส่เครื่องแบบนี้ เรียนเอกชน แบบนี้เป็นโรงเรียนรัฐ อย่างนี้เป็นต้น
  (ปล.ทั้งหมดล้วนเป็นความเห็นส่วนตัวจ้า แต่โดยส่วนตัว จขกท.ก็ยังต้องการให้มีเครื่องแบบต่อไป)