ข้าพเจ้าในวัยเด็ก ยังไม่รู้ว่าปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไร ยังไม่เคยได้อ่านหนังสือธรรมจริง ได้เพียงแต่ได้ฟังพระเทศนา ในเวลาเข้าพรรษา จับใจความได้ว่า ทำความดี ไม่ทำชั่ว แต่ไม่เคยได้ฟังเทศนาวิธีการปฏิบัติธรรม

"ที่ละมันไม่ได้ เพราะอะไร? เพราะ...ไม่เห็นมัน   เพราะ...ไม่รู้เท่าทันมัน เห็นว่ามันเป็นเรา  เห็นเราว่าเป็นมัน เห็นเราว่าเป็นสุข  เห็นสุขว่าเป็นเรา เห็นทุกข์ว่าเ

โอ้ใจลึกวิถีเลือน จะเสมือนธรรมนำทาง จิตสงบร่มลมพลาง จะกระจ่างด้วยกลางธรรม เสียงแห่งเขาไม่ควรสน และยลโลกประโลมย้ำ ใดมุ่งร้ายไม่ต้องจำ เพียงสำนึกในตนดี ลมพัดผ่านสะท้านไหว แต่ใ

คำว่า “สติ”  ย่อม ถือเป็นธรรมสำคัญของความเพียร ทุกๆ ประโยค  และคำว่า “ปัญญา”  ก็ย่อม ถือเป็นสำคัญในเวลาที่ควรใช้ตามกาลของตน เพราะปั

-หลวงปู่ขาว สอนธรรม  สอนภาวนาให้ศิษย์ หลวงปู่ขาว อนาลโย  ระหว่างที่ท่านยังแข็งแรงดีอยู่ ท่านมักจะบอก ภิกษุ สามเณร ว่า ให้สนทนาธรรม อย่า...พูดเรื่องโลก  พูด

(หรือปุถุชน)ย่อมตามเห็นซึ่งขันธ์ 5 (รูป เวทนา สัญญา สังขารทั้งหลาย และวิญญาณ)โดยความเป็นตน หรือเห็นตนมีรูป หรือเห็นรูปในตน หรือเห็นตนในรูปเป็นต้น   คือโดยความเป็นอัตตา เป็นความจริงหรือ

คำว่า.. สงบ ระงับ  ดับ คือ ทำให้ไม่มี ให้หายไปนิพพานเข้าไปแทนที่อย่างนั้นๆ เช่น ถ้าสังขารไม่เที่ยง    นิพพานต้องเที่ยง สังขารเป็นทุกข์   นิพพานต้องเป็นสุข สังขารเป็นความเสื่อ