จริงๆเป็นคำถามคาใจมาตั้งนานแล้ว
แต่พึ่งจะกลับมาคิดอีกทีช่วงนี้ที่เผลอไปอ่านมหาภารตะแบบผ่านๆ

คือว่าฤาษีกับพราหมณ์เนี่ยเค้าต้องบำเพ็ญตบะรักษาศีลใช่ไหมครับ จุดประสงค์เพื่อให้หลุดพ้น เหมือนศาสนาพุทธ
แต่ศีลเค้าอาจจะไม่เหมือนศาสนาพุทธ เพราะเค้าเป็นฮินดู  แต่หลักๆน่าจะอยู่ในกรอบของการทำดีไม่เบียดเบียนใครเหมือนกัน

แต่ทำไมในตำนานฮินดู มหาภารตะเอย รามายณะเอย  
ฤาษีกับพราหมณ์ที่มีฤทธิ์มากๆ บำเพ็ญตบะมานาน ถึงชอบสาปชาวบ้านเวลาเค้ามาทำให้ไม่พอใจจัง แถมมีร่วมประเวณีไปทั่วอีก
แบบนี้ศีลไม่ขาดเหรอ
ฤาษีบางตนเก่งขนาดสาปเทวดาได้ด้วย

ใครรู้ลึกเรื่องนี้ อธิบายหน่อยได้ไหมครับ