ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
เรากับสามีไม่ได้อยู้ด้วยกันทุกวัน สามีไปทำงานต่างจังหวัดเย็นวันศุกร์กลับ เช้าวันจันทร์เราแยกกันไปทำงาน
เป็นอย่างนี้ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาเกือบ 10 ปีแล้ว แรกๆเขาจะโทรหาเราเช้ากลางวันเย็น นานๆเข้าโทรเช้าเย็น
ปัจจุบันโทรเวลาเดียว ( หลังจากที่เขาทำธุระเสร็จเรียบร้อยก่อนเตรียมตัวนอน )  เราเข้าใจนะ อะไรๆมันก็เปลี่ยนไปตามเวลา
บางครั้งเรายังรู้สึกรำคาญเขาเลยเวลาที่เขากลับมา แต่ก็ไม่ได้มีอะไรนะคิดในใจเดี๋ยวเขาก็ไป คงอยู่คนเดียวจนชินมั้ง
ต้องบอกก่อนว่าแฟนเราใช้โทรศัพท์รุ่นเก่าโทรออกรับสายได้อย่างเดียว เราบอกเขาว่าเปลี่ยนใหม่ก็ได้นะ
เอาแบบที่คุยกันได้มากกว่านี้ แต่เขาไม่เปลี่ยน เราก็เลยซื้อไอแพดให้เขาไว้ใช้ จากที่ไม่เคยเล่นเฟสก็มีเฟสเป็นของตัวเอง
แต่ไม่เคยคุยกับเราเลย เพื่อนในเฟสก็เป็นญาติๆเขาทั้งนั้น ส่วนใหญเขาจะชอบดูรถมากกว่า ส่วนไลน์เท่าที่เห็นก็ไม่ค่อยเล่นเท่าไหร่

สิ่งที่เราอยากได้จากเขามันอาจจะไม่จำเป็น และเป็นเรื่องไร้สาระ แต่มันก็ทำให้เรายิ้มได้เวลาที่เหงา
การอยุ่คนเดียวของเราถึงมันจะชิน แต่บางวันมันก็เหงาเหมือนกันนะ วันไหนที่เหงาเราก็ส่งโน่นนี่นั่นผ่านไลน์ไปหาเขา
แต่สิ่งที่เราได้กลับมาคือคำว่าอ่าน ไม่ได้มีข้อความใดๆตอบกลับมาทุกครั้งที่เราส่งไป จนเรารู้สึกว่า เฮ้ย!! ส่งอะไรมาบ้างก็ได้
จะรูปสติ๊กเกอร์หรืออะไรก็ได้มันจะเป็นอะไร เราก็ไม่ได้ส่งไปทุกวันทุกเวลาซะเมื่อไหร่ แค่นานๆส่งไป สนใจกันบ้างซิ

เราบอกไม่ถูกว่าที่เขาไม่สนใจเล่นไลน์กับเราเพราะเขาไม่ชอบเล่น หรือเพราะเขาไม่อยากเล่น หรือมองว่ามันไร้สาระ
เขาคิดอะไรอยู่ ถ้าจะให้เราคุยเรื่องนี้กับเขามันก็จะดูเหมือนเรื่องแค่นี้เป็นปัญหาครอบครัว อยากให้สิ่งที่ออกมาจากเขาคือ
ความรู้สึกจริงๆไม่ใช่ว่าเราต้องบอกว่าอยากให้เล่นไลน์ด้วยนะ ส่งมาหาด้วยละ อะไรแบบนี้
ส่วนตัวเราเองเราก็ไม่ได้ชอบเล่นโซเชียลพวกนี้นะ เวลาอยู่ด้วยกันน้อยครั้งมากที่เราจะหยิบโทรศัพท์มาเล่น
คนที่เราอยากเล่นอยากคุยด้วยคือเขา คนที่เราคิดถึง แต่ก็นั่นแหละเราก็ได้แต่ระบาย...ให้ตัวเองสบายใจ แล้วยอมรับในสิ่งที่เป็นอยู่นี้