เราเป็นคนมีเพื่อนน้อยหรือแทบจะไม่มีเลย เพราะเคยมีปัญหากันกับเพื่อนในกลุ่มเรื่องไร้สาระ (เราคิดเอง)เรื่องกินน่ะ เราเลี้ยงวันเกิดได้ไม่ดีพอ เราไม่ค่อยมีตังน่ะ ตอนนั้นเรามีเพื่อนหลายกลุ่มเราจัดแจงไม่ทั่วถึง เลยกลายเป็นว่าเลี้ยงไม่ทั่วถึง เราคิดว่ามันไร้สาระก็เลยไม่ได้คิดไรมาก
แต่หลังจากนั้นทุกคนต่างก็จากเราไปไม่มาบ้านเราเหมือนเดิม ไปไหนกันเขาก็จะไม่ชวนเรา ตอนนี้เรารู้สึกว่าเรื่องแค่นี้โกรธกันจริงหรอ เราอยากเคลียร์นะแต่สามีเราบอกว่าปัญญาอ่อน ใครอยากโกรธก็ช่าง
ตอนนี้เราไม่มีใครเลย สามีทำงาน พ่อแม่ก็ไม่อยู่ด้วยกัน เราอยู่บ้านคนเดียว เรารู้สึกเหงาไม่มีคนคบ เรารู้สึกว่าเราคงเป็นคนไม่ดีพอสำหรับใคร เราพิจารณาตัวเองแล้ว เราคิดมาก ขี้น้อยใจ ทุกคนคงจะเบื่อ
มีใครไม่มีเพื่อน หรืออยู่คนเดียวตลอด มีวิธีจัดการความเหงาอย่างไรกันบ้าง เราเศร้า เหงา กลัวตัวเองจะซึมเศร้าไปกว่านี้ เราอยากเข้มแข็งแต่ไม่รู้จะทำยังไงดี
เวลาอยู่คนเดียว เหงากันรึป่าว
แต่หลังจากนั้นทุกคนต่างก็จากเราไปไม่มาบ้านเราเหมือนเดิม ไปไหนกันเขาก็จะไม่ชวนเรา ตอนนี้เรารู้สึกว่าเรื่องแค่นี้โกรธกันจริงหรอ เราอยากเคลียร์นะแต่สามีเราบอกว่าปัญญาอ่อน ใครอยากโกรธก็ช่าง
ตอนนี้เราไม่มีใครเลย สามีทำงาน พ่อแม่ก็ไม่อยู่ด้วยกัน เราอยู่บ้านคนเดียว เรารู้สึกเหงาไม่มีคนคบ เรารู้สึกว่าเราคงเป็นคนไม่ดีพอสำหรับใคร เราพิจารณาตัวเองแล้ว เราคิดมาก ขี้น้อยใจ ทุกคนคงจะเบื่อ
มีใครไม่มีเพื่อน หรืออยู่คนเดียวตลอด มีวิธีจัดการความเหงาอย่างไรกันบ้าง เราเศร้า เหงา กลัวตัวเองจะซึมเศร้าไปกว่านี้ เราอยากเข้มแข็งแต่ไม่รู้จะทำยังไงดี