คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 8
ถ้าคุยแล้วไม่รู้เรื่องก็ถอยความสัมพันธ์ 1 ก้าวครับ ถึงจะมีลูกแล้วแต่อย่าเอาลูกมาเป็นข้ออ้างที่จะต้องอดทนจะดีกว่า เรียกเค้ามาคุยว่าต่อจากนี้คุณอยากทำอะไร และถามเค้าว่าอยากทำอะไร แต่ไม่ว่ายังไงก็ต้องช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายของลูกในฐานะพ่อ นอกเหนือจากนั้น จะถอยกลับไปเป็นแค่เพื่อนที่อยู่บ้านเดียวกันก็แล้วแต่สะดวกเลย แล้วก็ตั้งกฎขึ้นมาว่า เมื่อเป็นเพื่อนที่อยู่ร่วมบ้านแล้ว ก็อย่าหาเรื่องทะเลาะอีก ต่างคนต่างมีอิสระที่จะใช้ชีวิต
ไม่สมควรเอาชีวิตเราไปทุ่มจนเหนื่อยครับ ต่อให้เป็นคนที่รักก็เถอะ ถ้าวันหนึ่งเราป่วยทางจิต เค้าไม่ได้มาป่วยกับเราครับ
ไม่สมควรเอาชีวิตเราไปทุ่มจนเหนื่อยครับ ต่อให้เป็นคนที่รักก็เถอะ ถ้าวันหนึ่งเราป่วยทางจิต เค้าไม่ได้มาป่วยกับเราครับ
แสดงความคิดเห็น
สามีทำนิสัยเดิมๆ ทะเลาะกันชอบไม่กลับบ้าน ควรไปต่อหรือพอแค่นี้
ตอนคุยกันก็เหมือนจะเข้าใจกันแล้วนะคะ แต่สุดท้ายก็กลับมาทำเหมือนเดิมอีก
ก็ไม่เข้าใจว่าถ้าไม่รักกัน ทำไมไม่บอกมาตรงๆ ให้มาอยู่ในบ้านเดียวกัน ไม่คุยกัน ไม่กลับบ้าน กลับดึกบ้าง
เราทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน ส่วนเรื่องที่ทะเลาะกัน ก็ไร้สาระมาก มาหาเรื่องทะเลาะกับเรา
ละก็มาโกรธเรา ก็งงอยู่ว่าเราทำอะไรผิด พยายามคุยกันจริงจังหลายครั้งก็เหมือนเดิม
วันที่ทะเลาะกัน เราก็ไข้ขึ้นไม่มีการมาดูแลอะไร มีแค่ลูกสาววัย 4 ขวบ มาดูแลแทน
ตอนนี้ไม่คุยกันมา 3 วันแล้วค่ะ เรารักเค้านะคะ แต่ถ้าให้เรามาทนกับนิสัยแบบนี้ตลอด
เราไม่น่าจะไหว เราไม่อยากขอโทษเค้าเลย เพราะทุกครั้งเราจะเป็นคนที่เข้าไปคุยก่อนเสมอ
ตอนนี้เราอยากอยู่นิ่งๆบ้าง เราคงไม่ผิดอะไรใช่ไม๊คะ แล้วเราต้องปล่อยให้ความสัมพันธ์เป็นแบบนี้ไปถึงตอนไหน
ถึงควรต้องเลิกกับเค้าคะ รักเค้า แต่ก็ไม่อยากต้องทนถูกกระทำแบบนี้อีก สับสนมาก สงสารลูกด้วย
ไม่อยากจะหอบเสื้อผ้า เอาปัญหาไปให้พ่อแม่ตัวเองต้องกังวล เหมือนเค้าจะไม่ได้แคร์เราเลยว่า เราจะอยู่หรือไป555555
ก็เลยอยากปรึกษา ว่าเราควรเลิกไปเลยเริ่มต้นชีวิตใหม่ หรือ รอให้เค้ามาง้อ หรือ ควรเข้าไปคุยอีก (รอบที่ล้าน)