บ้านของผมมีด้วยกัน พ่อ แม่ ผม และพี่สาว... พี่สาวอายุ 40 ผมอายุ 37 พี่สาวโสดจบ abac หน้าที่การงานดีเป็นเจ้านายคน, แต่ผมเองเป็นพนักงานบริษัทธรรมดา แต่ปัญหาก็คือ พี่สาวผมจะชอบคิดว่า พ่อกับแม่รักผมมากกว่าตัวเขา แต่ในความเป็นจริงนั้นไม่ใช่ ซึ่งพ่อแม่และผมต่างก็รู้กันดี แต่ตัวพี่สาวผมไม่รุ้ทำไมคิดอย่างนี้ และชอบทะเลาะกับพ่อแม่ โดยที่ไม่เกรงกลัวต่อบาป และเป็นปัญหาอย่างนี้มาตลอด อาการเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่เรียนจบจนถึงปัจจุบันนี้ ตัวของพี่สาวเองเขาก็ไม่คุยกับผม ตัวผมเองถือคติที่ว่าเงียบไว้ดีกว่า ไม่ทะเลาะใดๆทั้งสิ้น สงสารพ่อแม่ เราอยู่บ้านหลังเดียวกัน ไม่คุยกันมาเกือบสิบกว่าปีแล้ว พี่ผมมีบ้านสองหลัง แต่ก็ไม่ไปอยู่บ้านตัวเอง ผมก็งงเหมือนกัน, 5-6 ปีหลังนี้ พี่สาวจะพูดและทะเลาะกับพ่อแม่ในเรื่องมรดก พูดง่ายๆ คือ จะเอาทรัพย์สินทั้งหมดเป็นชื่อของตนแต่ฝ่ายเดียว ผมเองก็ไม่เข้าใจมันเกิดอะไรขึ้นหว่า นับวันยิ่งทะเลาะกันรุนแรง ว่าพ่อแม่โดยไม่เกรงกลัวต่อบาป (ตัวผมเองโคตรกลัวเลยเรื่องบาปเนี่ย) ผมเคยบอกแม่ไว้ว่าให้ระวังตัว วันดีคืนดี พี่สาวเอาปืนมาไล่ยิง ก็เป็นไปได้ อะไรมันก็เกิดขึ้นได้... พ่อกับแม่ผมสุดจะเอือมระอา แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ ลูกก็ยังเป็นลูกอยู่วันยังค่ำ อย่างวันนี้ที่ผมนั่งพิมพ์อยู่ พวกเขาก็ทะเลาะกันอยู่... ก่อนนั้นผมเคยสงสัยว่าพี่ผมโดนของรึป่าว แต่ผมกับแม่มองดูแล้ว คิดว่าไม่ใช่ ทุกอย่างคงมาจากกระบวนความคิด ที่เขาคิดแต่เรื่องนี้อย่างเดียว แต่ก็แอบคิดนิดนึงว่า พี่สาวผมมีอาการป่วยทางจิตรึป่าว... แต่มันก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ถ้ามีอาการป่วยทางจิด แต่ทำไมเรียนดี การงานก็โคตรดี ทำไมเวลาอยู่กับพ่อแม่ มักจะมีปัญหาเสมอ แต่อยู่กับคนอื่น ก็ไม่มีปัญหาน่ะ จะมักมีปัญหากับพ่อแม่เสมอ... ผมเองแต่ก่อนเคยคิดมาก ว่าปัญหาเหล่านี้ไม่น่าจะเกิดขึ้น บ้านผมน่าจะอยู่กันแบบอบอุ่น แต่ก็มีปัญหาของพี่สาวมาโดยตลอด แต่ทุกวันนี้ก็ปล่อยวาง คิดว่าครอบครัวอื่น คงจะมีปัญหาเหมือนกัน...  (เบื่อจัง ออกไปเดินสวนจตุจักร ไปดูปลาเพลินๆ ดีกว่า)
***สิ่งนึงที่ผมสงสัยมาโดยตลอดคือ ผมไม่เคยทะเลาะกับพ่อแม่ ทำดีมาโดยตลอด ไม่เคยสร้างปัญหาใดๆ แต่ทำไมชีวิตมันไม่ค่อยดี หน้าที่การงานก็ไม่ดี แต่ทำไมพี่สาวผม ทั้งทะเลาะทั้งว่าพ่อแม่ เรื่องการงานรุ่งมากๆ เงินเดือนเป็นแสน  ผมหล่ะงง งง งง...  (ใครว่าบาปกรรมติดจรวด ผมก็รอดูอยู่ รอมาเป็นสิบสิบปีหล่ะครับ) เฮ่อ