อยู่ด้วยกันข้อดีคือ ให้ความอบอุ่นกับลูก (ต่อหน้าลูกไม่เคยทะเลาะกันเลย)
ข้อเสียคือ เราทรมานมากกกกก ทั้งเสียใจที่จับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่น ทั้งปวดร้าวเมื่อรู้ว่าใจเค้าไม่อยู่กับเราแล้ว ต้องใช้ความอดทนอย่างถึงที่สุดในการใช้ชีวิต แต่ก็ทนเพราะลูกๆติดพ่อมากและยังเด็ก เค้าทำหน้าที่พ่อได้ดีทุกอย่าง แต่เรายังรักเค้าหมดใจเมื่อต้องอยู่โดยรู้ว่าเค้าไม่มีใจเป็นได้แค่แม่ของลูก เราก็แทบขาดใจ ยิ่งเจอหน้ายิ่งทรมาน แต่ไม่รู้จะทำไง พ่อกับแม่เราก็ไม่สบาย. ป่วยเป็นมะเร็ง เราไม่อยากให้แม่รู้เรื่องนี้เลย กลัวแม่เครียด หรือเราต้องทนอยู่ในสภาพนี้จริงๆ ถ้าใจเราแข็งเป็นหุ่นยนต์คงดี แต่นี่มันเจ็บปวดทรมานเหลือเกิน เราเป็นเมียมาสิบปี ไม่เคยทำอะไรผิดเลย แต่เค้าเพิ่งคุยกับเด็กผู้หญิงคนนั้นได้เดือนกว่าก็หมดใจกับเราไปเลย ใครก็ได้คิดช่วยทีว่าจะทำไง เราทรมานใจที่สุด