ผมข้อตั้งข้อสังเกตและถามไปยังศาลที่พิจารณาคดีออกมาอย่างนี้
        ๑. ไม่ยกคำร้องแต่คำสั่งอื่นๆ มันเท่ากับ ยกคำร้องใช่หรือไม่
        ๒. พวกคุณ มีใบสั่งหรือไม่ จึงกล้ามีคำสั่งออกมาแบบเด็กอนุบาลยังอาย
        ๓. พวกคุณเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจถูกทำลายหรือไม่ หูหนวกตาบอดหรือไง
        ๔. การชุมนุมโดยปราศจากอาวุธหรือ ศาลเชื่ออย่างงั้นโดยไม่ลืมตาดูความจริงเลยใช่หรือไม่
        ๕. การไปสั่งให้ข้าราชการออกจากที่ทำงาน ปิดสถานที่ราชการเป็นการชุมนุมด้วยความชอบธรรมใช่หรือไม่
        ๖. พวกคุณเลอเลิศประเสริฐศรีมีความ ยุติธรรม Justyfy มากกว่ามนุษยคนอื่นใช่หรือไม่ ไม่มีใครตัดสินได้เที่ยงธรรมเท่าพวกคุณใช่หรือไม่
        ๗. พวกคุณไม่เห็นใจเจ้าหน้าที่ภาคปฎิบัติงาน ก็อย่าเอื้อให้กบฎมากเกินไปไม่ได้หรือไง
        ๘. คุณมีส่วนรับผิดชอบหรือไม่กับการตัดสินแบบ misjudge ถ้าบ้านเมืองมันหายนะ พวกคุณเคยแอ่นอกมารับว่าผมผิดหรือไม่ขอลาออกจากการเป็นผู้พิพากษา
        ๙. ขอเถอะครับ พวกตุณควรเกษียณ ๖๐ ปีเท่ากับข้าราชการอื่นหรือไม่ก็แสดงสปิริส ด้วยตัวเองเมื่อ อายุ ๖๐ ปี ออกไปเลี้ยงหลาน ยิ่งแก่ยิ่งอัตตาสูงครับ  จะเอาที่คุณตัดสินไปเป็นแบบที่ถูกต้องไม่ได้สอนลูกสอนหลานไม่ได้ เป็นแบบอย่างไม่ได้
         ๑๐. ความคิดของผม พวกคุณทำลายชาติ อย่างใหญ่หลวงตื่นหรือยัง