รีวิวบ้านหลังเก่าไปไม่คิดว่าจะมีคนสนใจมากมาย http://ppantip.com/topic/31589625 แชร์กันไปเกือบ 3,000 คนจนมาถึงบ้านหลังปัจจุบันที่อาจจะเป็นประโยชน์กันหลายๆ คนที่กำลังคิดจะสร้างบ้าน เลยขออาสาริวิวให้อ่านกันอีกสักรอบนะครับ



บ้านใหม่หลังนี้ไม่ใหม่อย่างโฆษณาเพราะย้ายเข้ามาอยู่จะสองปีแล้วครับ บ้านหลังนี้ไม่ได้สร้างในงบ 1.6 ล้านเหมือนหลังแรกเพราะอายุอานามที่มากขึ้นเลยกู้เค้าได้มากขึ้น 555 ไม่ได้ถูกหวยหรือรวยเพราะค้ายาบ้าอย่างที่หลายๆ คนแอบคิดนะครับ ผมก็ "ชีวิตต้องกู้" เหมือนกัน แต่ผมเลือกกู้แบงค์ครับ ไม่ได้กู้ชาติเหมือนอีกหลายๆ คน

แต่ก่อนจะกู้ เราต้องรู้ครับว่าเราจะกู้ไปทำอะไร จะสร้างบ้านทั้งทีก็ต้องรู้ว่า เตรียมงบไว้เท่าไร ขนาดเท่าไร มีสมาชิกกี่คนและจะมีสมาชิกเพิ่มไหม ต้องมีห้องอะไรบ้างที่จำเป็น รูปแบบจะเอาแบบไหน เผื่อขยายในอนาคตไหม ระบบไฟระบบบำบัดจะใช้อะไร ฯลฯ ทีนี้เข้าใจแล้วใช่ไหมครับว่าคนที่เราควรจะคุยด้วยเป็นคนแรกจะเป็นใคร

เภสัชกรนี่เอง...!  โทรไปถามได้เลยครับ เพื่อนฝูงน้องนุ่งที่เป็นเภสัช โทรไปถามมันได้เลยว่ายาแก้ปวดหัวแบบไหนที่กินแล้วไม่มีผลข้างเคียง กินแล้วนอนหลับสบาย ไม่เครียด

หลังจากนั้นค่อยมองหา "สถาปนิก" ครับ

จากบ้านหลังแรกที่เขียมสุดๆ จนต้องขโมยแบบบ้านจากโครงการอื่นมาใช้ คราวนี้ ด้วยหน้าที่การงานที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินทางปัญญาผมคงทำแบบเดิมอีกไม่ได้แล้ว เดี๋ยวลูกถูกล้อเลียนจะเป็นปมด้อยติดตัวไปตลอดชีวิต เลยต้องมองหา Option ที่จะให้ได้มาซึ่งแบบบ้านอย่างถูกต้องโปร่งใส จนได้มา 3 วิธี

วิธีแรก ติดต่อบริษัทรับสร้างบ้าน ซึ่งเขาจะมีแบบให้เราเลือกมากมายโดยมิได้นัดหมายถึง 1,250 แบบครับ แต่น่าเสียดายที่ดูจนตาลายยังไงก็ยังไม่มีแบบไหนถูกใจผมกับคุณภรรยา และน่าเสียดายว่าบริษัทรับสร้างบ้านส่วนใหญ่ที่ติดต่อ ไม่ค่อยอยากให้ปรับแบบ หรือไม่ก็ต้องคิดค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมจนความคิดที่จะประหยัดค่าแบบบ้านก็ฝ่อลงไปโดยอัตโนมัติ

มาสู่ทางเลือกที่ 2 สถาปนิกรุ่นใหม่ไฟแรง ผมชอบทางเลือกนี้ที่สุดเพราะมันถูกดีครับ น้องๆ สถาปนิกเหล่านี้คิดค่าแบบราวๆ 1.5% ของงบประมาณสร้างบ้านของเรา และเขามาพร้อมความทันสมัยไฮเทค หลังจากรับบรีฟของผมและคุณภรรยาด้วยแท็บเบล็ตรุ่นล่าสุดไปแล้วว่าต้องการบ้านขนาดเท่าไร มีฟังก์ชั่นอะไรบ้าง เขาก็หายไปไม่เกิน 2 อาทิตย์แล้วกลับมาพร้อมแบบ 3 มิติ ที่เรนเดอร์มาทุกซอกทุกมุม แถมยัง 3D Walkthrough ดูได้รอบบ้านอีกต่างหาก เฟดเฟ่!

ผมแทบจะล็อกแบบของน้องเขาไว้เพราะคิดถึงค่าใช้จ่ายที่ดูเป็นมิตร เนื่องจากคุณภรรยาผมเคยบอกไว้ว่ายังมีอีกทางเลือกนึงเป็นสถาปนิกรุ่นเก๋า ซึ่งเขาคิดค่าแบบที่ราวๆ 5% ! วิญญาณความขี้เหนียวผมเลยเข้าสิง พยายามคิดว่าแบบที่น้องเขาคิดมานั้นพอใช้ได้แล้วแค่ต้องปรับนิดๆ หน่อยๆ แค่นั้น ถึงจะต้องยอมรับว่ามันก็ยังไม่โดนใจเราเต็มที่นักแต่เพื่อเงินในประเป๋าผมเลยคิดจะหว่านล้อมคุณภรรยาดูสักตั้ง แต่ก็รับนัดสถาปนิกอีกคนดูก่อนก็ได้ไม่เสียหายอะไร...

ทางเลือกสุดท้ายที่ผมจำใจต้องรับนัดสถาปนิกมือเก๋ามาพูดคุยกัน ผมจงใจเลือกศูนย์บริการรถยนต์แห่งหนึ่งเป็นที่นัดคุยเพราะเอารถไปเช็คพอดีเลยกะคุยไปพร้อมกลิ่นน้ำมันเครื่องจะได้รีบจบๆ ไป แต่ศูนย์เจ้ากรรมดันมีห้องรับรองใหญ่โตเลยได้คุยกันสบายๆ ผิดแผนชะมัด...

สถาปนิกมือเก๋าคนนี้นอกจากคุยเรื่องความต้องการเรื่องบ้านของผมและคุณภรรยาเหมือนกับทุกเจ้าข้างต้นแล้วยังพยายามถามเรื่องส่วนตัวไม่เป็นเรื่องอีกมากมายจนผมหงุดหงิด ทั้งงานอดิเรก กีฬาที่ชอบเล่น สีที่โปรดปราน เพลงที่ชอบ ฯลฯ แถมคุยไปคุยมาใช้เวลาไปเกือบ 5 ชม.! โชคดีที่ศูนย์มีอาหารว่างให้ด้วยไม่งั้นคงได้กินยางอะไหล่แถวๆ นั้นเป็นแน่แท้

คราวนี้เขาหายไปเกือบเดือนก่อนจะกลับมาผมพร้อมกระดาษ 3 แผ่น ย้ำว่าแค่กระดาษนะครับ ไม่มีไอแพด ไม่มีโน้ตบุ้ค ไม่มี 3D  ไม่มี AutoCAD อะไรติดมาทั้งนั้น กระดาษทั้ง 3 แผ่นที่ผมยังเก็บมาจนถึงวันนี้เลยครับ



เริ่มจากหน้าตรง ไม่สวมหมวก



แปลนชั้นล่าง



แปลนชั้นสอง

ที่จะบอกคือความโลว์เทคของสถาปนิกมือเก๋า ที่มีมาแค่กระดาษ 3 แผ่นแต่โดนใจผมและคุณภรรยาทุกแผ่นเลยครับ ทุกห้องมีรายละเอียดที่ตอบความต้องการของเราได้ครบ ปัญหาที่เคยเจอในบ้านเก่า เขาแก้ให้ในบ้านหลังนี้จนหมด

ความต้องการในอนาคตถูกแทรกผ่านห้องต่างๆ ที่ปรับประโยชน์ใช้สอยได้เต็มที่ อะไรที่ผมและคุณภรรยาคิดว่าไม่จำเป็นและไม่คิดจะใช้งานเช่นโถงชั้นบน ถูกตัดออกไปและเอาพื้นที่ไปทำอย่างอื่นแทน

ไม่น่าเชื่อว่าแบบบนกระดาษทั้ง 3 แผ่นนี้ ผมไม่ได้ปรับอะไรเลย เพราะมันลงตัวไปหมดทั้งขนาดและฟังก์ชั่น

เข้าใจแล้วว่าความเก๋าและประสบการณ์ (รวมถึงเงินที่ต้องจ่ายออกไป) มันสำคัญอย่างไร

บ้านใหม่ของผมไม่ใช่บ้านที่เลิศหรูอลังการอะไรเลยครับ มีอีกหลายหลังที่สวยกว่า แพงกว่า หรูกว่า แต่มันเป็นหลังที่ตอบสนองความต้องการของคนในบ้านได้ทุกตารางนิ้ว

5% ของราคาบ้าน มันแพงครับ ผมไม่กระแดะที่จะบอกว่ามันถูกหรอก แต่เมื่อเทียบกับความโดนใจที่จะต้องอยู่กับเราไปอีก 20-30 ปีข้างหน้า มันก็พอไหวนะ....



ว่างๆ จะมาเขียนต่อนะครับ