การเลือกนายกคนกลาง ก็เหมือนปัสสาวะรดกางเกง
อย่างตอนที่เราปวดเบามากๆ จะอั้นไม่อยู่แล้ว มองหาห้องน้ำก็ไม่รู้อยู่ไหน
ถ้าเรามักง่าย ปัสสาวะออกไปรดเต็มกางเกง แรกๆก็จะรู้สึกสบาย อุ่นๆดีพิลึก
แต่สักพักเราจะรู้สึกว่า มันเหนียวเหนอะ สกปรกน่ารังเกียจ
ยิ่งนานเข้าก็ส่งกลิ่นเหม็นจนทนไม่ได้
ถ้าจะให้ดี ก่อนเราจะมักง่าย ปัสสาวะรดกางเกง เราน่าจะทนอีกหน่อยดีไหม
หาห้องน้ำ ห้องท่าให้มันถูกต้อง หาเจอแล้วจะเบา หรือจะหนักก็ตามสบาย
เสร็จธุระ แล้ว สะอาดตัว ปลอดโปร่ง พอเวลาผ่านไป ถ้าเราปวดขึ้นมาอีก ก็หาห้องน้ำขับถ่ายให้เป็นที่
ฉันใดก็ฉันนั้น หากเราลุกขึ้นมาไล่รัฐบาลโกงก็เหมือนกับเราปวด ปวดจนทนไม่ได้ ต้องระบายของเสียออก
ดังนั้นการเราเลือกตั้งได้นายกมาจากการเลือกของประชาชน ตามระบบกฎหมาย ก็เหมือนกับการหา
ห้องน้ำเจอ ถ้าต่อไปรัฐบาลไม่ดี ก็เหมือนเราเกิดปวดขึ้นมาอีก หาห้องน้ำใหม่ทำแบบนี้สบายใจ สบายตัวกว่า
ประวัติศาตร์นายกคนกลาง เกิดรูปแแบบมาตรฐาน อันน่าเบื่อมากคือ
รูปแบบที่เกิดซ้ำไป ซ้ำมา
ประชาชนประท้วง ขับไล่ว่ารัฐบาลโกง
ผู้นำมวลชนเรียกร้อง ทหารแก้ไขปัญหา
ทหารออกมาปฎิวัติ ยึดอำนาจ
ขอนายกพระราชทาน จัดตั้งรัฐบาลคนกลาง คนดี
แก้รัฐธรรมนูญให้พรรคการเมืองอ่อนแอ ให้ฝ่ายแต่งตั้ง ฝ่ายราชการเข้มแข็ง
ใช้กฎหมาย ทำให้ฝ่ายการเมือง ที่มาจากพลเรือนติดคดีความรุงรัง ยกเว้นพรรค ปชป.
เลือกตั้งใหม่
ปชป ชนะ แต่บริหารไม่ได้ ยุบสภาเลือกตั้งใหม่
พรรคการเมืองอื่นชนะ
เกิดกระแสใส่ร้ายป้ายสีอย่างเป็นระบบ
ประชาชนประท้วง ขับไล่ว่ารัฐบาลโกง
[ วนลูปอยู่อย่างนี้ ]
เท่าที่จำได้นะครับ ตกหล่นขออภัย
1. 16 กย. 2500 เกิดการเดินขบวนยึดอำนาจ จอมพล ป. โดยจอมพลสฤษดิ์ ได้นายกคนกลางคือนายพจ สารสิน
2. 14 ตุลา 2516 ยึดอำนาจจอมพลถนอม ได้นายกคนกลางคือนายสัญญา ธรรมศักดิ์
3. 20 ตุลาคม พ.ศ. 2520 อันนี้ฝ่ายอนุรักษ์ รัฐประหารตัวเอง ต่อรํฐบาลหอยนายธานินทร์ กรัยวิเชียร ตัดหน้าพล.อ.ฉลาด หิรัญศิริ
ได้นายกคนกลางพล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์
3. 23 กุมภา 2534 ยึดอำนาจ พลเอกชาติชาย ได้นายกคนกลางคือนายอานันท์ ปัญญารชุน
4. 19 กย 2549 ยึดอำนาจ ทักษิณได้นายกคนกลางคือ นายสุรยุทธ์ จุลานนท์
ตอนนี้ก็ปฎิวัติเงียบ นายกปูไปแล้ว ตามสูตรคือขอนายกคนกลาง เอาอีกแล้ว
ดังนั้นไม่เอานายกคนกลางแล้วครับ พอ
ปัสสาวะให้เป็นที่เป็นทางดีกว่านะครับ
การเลือกนายกคนกลาง ก็เหมือนปัสสาวะรดกางเกง
อย่างตอนที่เราปวดเบามากๆ จะอั้นไม่อยู่แล้ว มองหาห้องน้ำก็ไม่รู้อยู่ไหน
ถ้าเรามักง่าย ปัสสาวะออกไปรดเต็มกางเกง แรกๆก็จะรู้สึกสบาย อุ่นๆดีพิลึก
แต่สักพักเราจะรู้สึกว่า มันเหนียวเหนอะ สกปรกน่ารังเกียจ
ยิ่งนานเข้าก็ส่งกลิ่นเหม็นจนทนไม่ได้
ถ้าจะให้ดี ก่อนเราจะมักง่าย ปัสสาวะรดกางเกง เราน่าจะทนอีกหน่อยดีไหม
หาห้องน้ำ ห้องท่าให้มันถูกต้อง หาเจอแล้วจะเบา หรือจะหนักก็ตามสบาย
เสร็จธุระ แล้ว สะอาดตัว ปลอดโปร่ง พอเวลาผ่านไป ถ้าเราปวดขึ้นมาอีก ก็หาห้องน้ำขับถ่ายให้เป็นที่
ฉันใดก็ฉันนั้น หากเราลุกขึ้นมาไล่รัฐบาลโกงก็เหมือนกับเราปวด ปวดจนทนไม่ได้ ต้องระบายของเสียออก
ดังนั้นการเราเลือกตั้งได้นายกมาจากการเลือกของประชาชน ตามระบบกฎหมาย ก็เหมือนกับการหา
ห้องน้ำเจอ ถ้าต่อไปรัฐบาลไม่ดี ก็เหมือนเราเกิดปวดขึ้นมาอีก หาห้องน้ำใหม่ทำแบบนี้สบายใจ สบายตัวกว่า
ประวัติศาตร์นายกคนกลาง เกิดรูปแแบบมาตรฐาน อันน่าเบื่อมากคือ
รูปแบบที่เกิดซ้ำไป ซ้ำมา
ประชาชนประท้วง ขับไล่ว่ารัฐบาลโกง
ผู้นำมวลชนเรียกร้อง ทหารแก้ไขปัญหา
ทหารออกมาปฎิวัติ ยึดอำนาจ
ขอนายกพระราชทาน จัดตั้งรัฐบาลคนกลาง คนดี
แก้รัฐธรรมนูญให้พรรคการเมืองอ่อนแอ ให้ฝ่ายแต่งตั้ง ฝ่ายราชการเข้มแข็ง
ใช้กฎหมาย ทำให้ฝ่ายการเมือง ที่มาจากพลเรือนติดคดีความรุงรัง ยกเว้นพรรค ปชป.
เลือกตั้งใหม่
ปชป ชนะ แต่บริหารไม่ได้ ยุบสภาเลือกตั้งใหม่
พรรคการเมืองอื่นชนะ
เกิดกระแสใส่ร้ายป้ายสีอย่างเป็นระบบ
ประชาชนประท้วง ขับไล่ว่ารัฐบาลโกง
[ วนลูปอยู่อย่างนี้ ]
เท่าที่จำได้นะครับ ตกหล่นขออภัย
1. 16 กย. 2500 เกิดการเดินขบวนยึดอำนาจ จอมพล ป. โดยจอมพลสฤษดิ์ ได้นายกคนกลางคือนายพจ สารสิน
2. 14 ตุลา 2516 ยึดอำนาจจอมพลถนอม ได้นายกคนกลางคือนายสัญญา ธรรมศักดิ์
3. 20 ตุลาคม พ.ศ. 2520 อันนี้ฝ่ายอนุรักษ์ รัฐประหารตัวเอง ต่อรํฐบาลหอยนายธานินทร์ กรัยวิเชียร ตัดหน้าพล.อ.ฉลาด หิรัญศิริ
ได้นายกคนกลางพล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์
3. 23 กุมภา 2534 ยึดอำนาจ พลเอกชาติชาย ได้นายกคนกลางคือนายอานันท์ ปัญญารชุน
4. 19 กย 2549 ยึดอำนาจ ทักษิณได้นายกคนกลางคือ นายสุรยุทธ์ จุลานนท์
ตอนนี้ก็ปฎิวัติเงียบ นายกปูไปแล้ว ตามสูตรคือขอนายกคนกลาง เอาอีกแล้ว
ดังนั้นไม่เอานายกคนกลางแล้วครับ พอ
ปัสสาวะให้เป็นที่เป็นทางดีกว่านะครับ