เรื่องราวทั้งหมดนี้ เขียนมาจากเรื่องจริง!!ที่มาจากคนใกล้ตัว
มาเล่าเพื่อ...เป็นข้อมูลไว้...อะไรสักอย่าง ก็แล้วแต่จะพิจารณาแล้วกัน
-ฉันเรียนป.โทค่ะ มหาวิทยาลัยชื่อดัง ที่เขาบอกว่า "เข้าง่ายออกยาก!!"
-ตั้งใจเรียนป.โท เพื่อ!!! ฉันจะนำไปอัพเงินเดือน แถมดีกรีก็ดีกว่าคนทั่วไปเป็นไหนๆ จะไม่เรียนได้ไงล่ะ!!
-ตลอดเวลาที่เรียน ฉันเหนื่อยมากนะ สอบแต่ละทีก็ต้องนัดเพื่อนๆมาติว จริงๆแล้วฉันไม่ค่อยได้จดอะไรเท่าไหร่น่ะเวลาเรียน ก็เลยต้องรวมที่เพื่อนๆจดในห้องมาซีล็อก แล้วก็ให้เพื่อนช่วยเก็งข้อสอบให้หน่อย
-พอฉันได้เปเปอร์ของเพื่อนๆแล้ว มันยากนะที่จะหาเวลาอ่าน เลยต้องหยุดงาน บอกหัวหน้าว่า อ่านหนังสือไม่ทัน ฉันต้องขอหยุดอ่านหนังสือน่ะ ไม่งั้นไม่ทันจริงๆ ซึ่งเจ้านายก็ทำท่าอิดออด ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ พูดซ้ำๆย้ำๆ สักพักแหนะ หัวหน้าถึงจะโอเค ตื๊อตั้งนาน
-พอถึงเวลาสอบ คือไม่มั่นใจจริงๆเลย จะทำยังไงดี เวลาอ่านก็น้อย!!!! เอางี้ละกัน ต้องบน!!! ศาลที่นี่มีคนไปบนเยอะเลยว่าขอให้สอบได้ แล้วก็ได้ผลด้วยนะ เพื่อนฉันก็บนว่าถ้าสอบได้ ฉันจะวิ่งพันรอบของมหาวิทยาลัย ส่วนฉันหรอ? ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้หรอก แต่ก็บนไปแหละ ดีกว่าไม่ทำอะไร
-พอเริ่มเทอมใหม่ เอาอีกล่ะ อาจารย์สั่งงาน!! สงสัยเห็นว่าฉันว่างมาก!!! งานที่บริษัทก็ต้องทำ งานที่มหาลัยก็ทำอีก โธ่ว้อย!! เอางี้ละกัน.....จ้างดีกว่า!! จารย์จะสั่งไรก็สั่งมา เด๋วโทรไปหาน้องที่เคยเป็นซัพให้บริษัท เผื่อน้องจะรับงานเอง จากนั้นสองวันหลังจากสรุปกับเพื่อนๆที่อยู่ในกลุ่มราว 30 คนได้ ฉันก็ติดต่อไปหาน้องคนนี้บอกว่า น้องรับงานนี้ไปทั้งก้อนนะเพราะพวกพี่ไม่มีเวลาทำ พี่จะรับแค่พรีเซ้นงานให้จารย์หน้าชั้นเอง พอน้องรับบรีฟไปไม่กี่วันก็ส่งใบเสนอราคามา แหม่!! ราคาก็หลายหมื่นนะ แต่พอหาร 30 คนในกลุ่ม ทุกคนโอเคเลยให้น้องเค้าทำ!!
-จริงๆวันนี้ฉันมีเรียนแหละ แต่ขี้เกียจมากกกก เลยโทรหาเพื่อนบอกให้ เซ็นชื่อให้หน่อย แบบเซ็นให้เหมือนๆกับอันเก่า แล้วมันก็ทำให้ เนี่ยมีเพื่อนดีก็ดีแบบนี้แหละ
-เนี่ยฉันใกล้จบล่ะ ก็ต้องทำวิทยานิพนธ์ส่งจารย์ แต่ประเด็นคือจะเอาเวลาที่ไหนไปหาข้อมูลวะเนี่ย ไหนจะพิมพ์ ไหนจะเรียบเรียง คือเวลาทำงานบริษัทในแต่ละวันมันก็หมดแล้ว แต่ฉันว่าฉันโชคดีมาก!! มีน้องคนนึงถนัดเรื่องที่ฉันจะทำ ฉันเลยจ้างให้น้องทำวิทยานิพนธ์ให้ ราคาก็ไม่แพง ทำข้อมูล ทำทุกอย่างให้ พูดง่ายๆฉันไม่ต้องทำอะไรเลย เวลาเพื่อนถาม ก็บอกว่าใกล้เสร็จแล้ว เพื่อนแบบอึ้งฉันมาก!! แล้วบอกให้ฉันทำให้เธอบ้าง โดยจะให้เงินค่าทำ ฉันก็เอออๆๆเดี๋ยวทำให้ แต่ฉันก็โยนให้ไอ้น้องคนเดิมทำ แล้วฉันก็หักค่าหัวคิวไป
-จริงๆแล้วฉันก็ผ่านโปรเจคใหญ่ๆที่จารย์สั่งมาแบบไม่ยากเท่าไหร่ เพราะฉันโชคดีท่ฉันคอนเน็คชั่นเยอะ หลายคนก็ช่วยทำในราคาไม่แพง ส่วนงานย่อยๆในห้อง ฉันจะรู้ดีว่าใครเก่งไม่เก่ง ก็นั่งข้างๆไม่ก็เขียนโพยเข้าห้องเลย มันตื่นเต้นนะ แต่จารย์จับไม่ได้เลย ฉันเนียนสุดๆ เพื่อนๆยังทึ่งเลยจริงๆ
-มีน้องๆมาถามฉันว่า พี่คะเรียนโทยากมั้ย เราอธิบายเลย ยากมากน้อง!! มันไม่ได้จบง่ายๆเลยนะ แล้วฉันก็ภูมิใจที่จบมาได้ดั่งหวัง
-ที่สำคัญตอนนี้ฉันใกล้จะรับปริญญาแล้ว ผู้ใหญ่ที่ฉันนับถือก็รุมจีบฉันไปทำงาน บอกว่าจบโทแล้วจะอยู่ที่เก่าทำไม มาอยู่กับพี่ดีกว่า ฉันก็....คิดก่อนนะ
>>>>>>ทั้งหมดนี้คือเรื่องจริง ไม่อิงนิยาย อนาคตชาติไทยจะเป็นอย่างไร เมื่อการศึกษาไทย.....ขนาดนี้<<<<<<<<
เพิ่มเติมค่ะ เรื่องนี้คือเรื่องของคนใกล้ตัว จขกท. นะคะ ไม่ใช่เรื่องของ จขกท. เดี๋ยวจะเข้าใจผิดกัน
สวัสดี
กว่าจะได้ "ปริญญาโทสักใบ" มันไม่ง่ายนะคะ!!!!!
มาเล่าเพื่อ...เป็นข้อมูลไว้...อะไรสักอย่าง ก็แล้วแต่จะพิจารณาแล้วกัน
-ฉันเรียนป.โทค่ะ มหาวิทยาลัยชื่อดัง ที่เขาบอกว่า "เข้าง่ายออกยาก!!"
-ตั้งใจเรียนป.โท เพื่อ!!! ฉันจะนำไปอัพเงินเดือน แถมดีกรีก็ดีกว่าคนทั่วไปเป็นไหนๆ จะไม่เรียนได้ไงล่ะ!!
-ตลอดเวลาที่เรียน ฉันเหนื่อยมากนะ สอบแต่ละทีก็ต้องนัดเพื่อนๆมาติว จริงๆแล้วฉันไม่ค่อยได้จดอะไรเท่าไหร่น่ะเวลาเรียน ก็เลยต้องรวมที่เพื่อนๆจดในห้องมาซีล็อก แล้วก็ให้เพื่อนช่วยเก็งข้อสอบให้หน่อย
-พอฉันได้เปเปอร์ของเพื่อนๆแล้ว มันยากนะที่จะหาเวลาอ่าน เลยต้องหยุดงาน บอกหัวหน้าว่า อ่านหนังสือไม่ทัน ฉันต้องขอหยุดอ่านหนังสือน่ะ ไม่งั้นไม่ทันจริงๆ ซึ่งเจ้านายก็ทำท่าอิดออด ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ พูดซ้ำๆย้ำๆ สักพักแหนะ หัวหน้าถึงจะโอเค ตื๊อตั้งนาน
-พอถึงเวลาสอบ คือไม่มั่นใจจริงๆเลย จะทำยังไงดี เวลาอ่านก็น้อย!!!! เอางี้ละกัน ต้องบน!!! ศาลที่นี่มีคนไปบนเยอะเลยว่าขอให้สอบได้ แล้วก็ได้ผลด้วยนะ เพื่อนฉันก็บนว่าถ้าสอบได้ ฉันจะวิ่งพันรอบของมหาวิทยาลัย ส่วนฉันหรอ? ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้หรอก แต่ก็บนไปแหละ ดีกว่าไม่ทำอะไร
-พอเริ่มเทอมใหม่ เอาอีกล่ะ อาจารย์สั่งงาน!! สงสัยเห็นว่าฉันว่างมาก!!! งานที่บริษัทก็ต้องทำ งานที่มหาลัยก็ทำอีก โธ่ว้อย!! เอางี้ละกัน.....จ้างดีกว่า!! จารย์จะสั่งไรก็สั่งมา เด๋วโทรไปหาน้องที่เคยเป็นซัพให้บริษัท เผื่อน้องจะรับงานเอง จากนั้นสองวันหลังจากสรุปกับเพื่อนๆที่อยู่ในกลุ่มราว 30 คนได้ ฉันก็ติดต่อไปหาน้องคนนี้บอกว่า น้องรับงานนี้ไปทั้งก้อนนะเพราะพวกพี่ไม่มีเวลาทำ พี่จะรับแค่พรีเซ้นงานให้จารย์หน้าชั้นเอง พอน้องรับบรีฟไปไม่กี่วันก็ส่งใบเสนอราคามา แหม่!! ราคาก็หลายหมื่นนะ แต่พอหาร 30 คนในกลุ่ม ทุกคนโอเคเลยให้น้องเค้าทำ!!
-จริงๆวันนี้ฉันมีเรียนแหละ แต่ขี้เกียจมากกกก เลยโทรหาเพื่อนบอกให้ เซ็นชื่อให้หน่อย แบบเซ็นให้เหมือนๆกับอันเก่า แล้วมันก็ทำให้ เนี่ยมีเพื่อนดีก็ดีแบบนี้แหละ
-เนี่ยฉันใกล้จบล่ะ ก็ต้องทำวิทยานิพนธ์ส่งจารย์ แต่ประเด็นคือจะเอาเวลาที่ไหนไปหาข้อมูลวะเนี่ย ไหนจะพิมพ์ ไหนจะเรียบเรียง คือเวลาทำงานบริษัทในแต่ละวันมันก็หมดแล้ว แต่ฉันว่าฉันโชคดีมาก!! มีน้องคนนึงถนัดเรื่องที่ฉันจะทำ ฉันเลยจ้างให้น้องทำวิทยานิพนธ์ให้ ราคาก็ไม่แพง ทำข้อมูล ทำทุกอย่างให้ พูดง่ายๆฉันไม่ต้องทำอะไรเลย เวลาเพื่อนถาม ก็บอกว่าใกล้เสร็จแล้ว เพื่อนแบบอึ้งฉันมาก!! แล้วบอกให้ฉันทำให้เธอบ้าง โดยจะให้เงินค่าทำ ฉันก็เอออๆๆเดี๋ยวทำให้ แต่ฉันก็โยนให้ไอ้น้องคนเดิมทำ แล้วฉันก็หักค่าหัวคิวไป
-จริงๆแล้วฉันก็ผ่านโปรเจคใหญ่ๆที่จารย์สั่งมาแบบไม่ยากเท่าไหร่ เพราะฉันโชคดีท่ฉันคอนเน็คชั่นเยอะ หลายคนก็ช่วยทำในราคาไม่แพง ส่วนงานย่อยๆในห้อง ฉันจะรู้ดีว่าใครเก่งไม่เก่ง ก็นั่งข้างๆไม่ก็เขียนโพยเข้าห้องเลย มันตื่นเต้นนะ แต่จารย์จับไม่ได้เลย ฉันเนียนสุดๆ เพื่อนๆยังทึ่งเลยจริงๆ
-มีน้องๆมาถามฉันว่า พี่คะเรียนโทยากมั้ย เราอธิบายเลย ยากมากน้อง!! มันไม่ได้จบง่ายๆเลยนะ แล้วฉันก็ภูมิใจที่จบมาได้ดั่งหวัง
-ที่สำคัญตอนนี้ฉันใกล้จะรับปริญญาแล้ว ผู้ใหญ่ที่ฉันนับถือก็รุมจีบฉันไปทำงาน บอกว่าจบโทแล้วจะอยู่ที่เก่าทำไม มาอยู่กับพี่ดีกว่า ฉันก็....คิดก่อนนะ
>>>>>>ทั้งหมดนี้คือเรื่องจริง ไม่อิงนิยาย อนาคตชาติไทยจะเป็นอย่างไร เมื่อการศึกษาไทย.....ขนาดนี้<<<<<<<<
เพิ่มเติมค่ะ เรื่องนี้คือเรื่องของคนใกล้ตัว จขกท. นะคะ ไม่ใช่เรื่องของ จขกท. เดี๋ยวจะเข้าใจผิดกัน
สวัสดี