เราอายุสิบแปดจะสิบเก้าแล้วค่ะ ตอนนี้เรากำลังเตรียมสอบเข้าการขับร้องที่มหาลัยดนตรีของต่างประเทศค่ะ ปกติเราจะเป็นคนรั่วๆ เอ๋อๆ ฮาๆ เวลาอยู่กับเพื่อนๆค่ะ แต่พอเวลาเราเรียนกับอาจานย์ เราจะกดดันตัวเองจนร้องไห้ออกมาเวลาเรียนและไม่หยุดง่ายๆเลย ยิ่งใกล้จะสอบเข้าเท่าไหร่ เรายิ่งบ่อน้ำตาแตกมากเท่านั้น เคยพูดเปิดใจกับอาจานก็รู้ว่าตัวเองชอบเปรียบเทียบกับคนอื่น แล้วคิดว่าตัวเองจริงจังกับเทคนิคมากไปจนไม่มีอารมณ์ แต่พอร้องแบบมีอารมณ์ก็ร้องลืมเทคนิค ร้องเพี้ยนเลย แต่ความจริงไม่ใช่ว่ามันเพิ่งจะเป็นหรอกค่ะ ตอนเราอยู่ที่ไทย เวลาเราเรียนพอกดดัน เครียดก็ร้องไห้ แบบเราคงคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้อ่ะค่ะ TT TT เคยพยายามแก้ไขดูเหมือนจะดีขึ้น แต่พอมีปัญหาการร้องเพลงเข้ามาอีกเราก็กลับไปเหมือนเดิม เราพยายามไม่กดดันตัวเอง เวลาเราซ้อมเรามีความสุขนะ แต่พอไปเรียนกับอาจานย์แล้วร้องไม่เหมือนกับที่ซ้อมเราก็จิตตกทันที สมองก็คิดแต่เรื่องอะไรแย่ๆในอดีตของตัวเองขึ้นมา แล้วร้องไห้ออกมา TT TT คุณว่าเรามีปัญหาทางจิตหรือปล่าวคะ เราเคยคิดว่าถ้ากลับไทยจะไปปรึกษาจิตแพทย์ดู แต่กว่าเราจะกลับไปก็หลังสอบเลย เราอยากรู้ว่าตอนนี้เราควรแก้ไขจิตใจตัวเองยังไงคะ ตรงไหนดี เพราะเราอยากนะอยากร้องเพลง ทำในสิ่งที่เรารักให้มีความสุขจริงๆ เรารู้สึกแย่นะถ้าเราต้องรู้สึกกดดันกับสิ่งที่ตัวเองรักอ่ะ TT^TT โปรดช่วยเราด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ T/\T