คือหัตถา ฯ เปิดเรื่องมาน่าสนใจปูพื้นเนื้อเรื่องให้กว้างขึ้น และปรับเนื้อหาเล็กน้อย โดยเจาะลึกบทสะบันงามากลากยาวไปจนสิบกว่าตอนจนถึงรุ่นลูก
ซึ่งควรจะเป็นจุดเริ่มต้นของคือหัตถาครองพิภพตามเนื้อเรื่อง ทั้งสะบันงาและคุณหญฺิงศรีและเมี้ยนจะทำหน้าที่ของแม่ที่ดูแลลูก ๆทั้งหมดด้วยบทบาทที่เข้มข้นของความเป็นแม่ๆ ที่มีความเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว และชีวิตลูก ๆ แต่ละคนก็มีทางเดินมีแนวทางปัญหาให้แม่ได้คอยแก้ไข
ชี้นำให้ถูกทาง แต่ในละครสรุปแล้วปูเรื่องมาแบบยืดยาดแต่มารวบสรุปเนื้อหาในรุ่นลูกแบบรวบรัดตัดตอน ทั้งที่จริงในนิยายเดินเรื่องได้น่าสนใจมาก
โดยเฉพาะบทบาทของคุณหญิงศรีที่ใช้ความเฉลียวฉลาดของตัวเองคอยแก้ไขปัญหาต่างๆ ทั้งเรื่องของพริ้มเพรา แพรวพรรณราย พราวพิลาส
พจน์ และถึงบทสรุปที่ตัวละครทุกตัวมีชีวิตลงตัว สุดท้ายคุณหญิงศรี เมี้ยนก็ตายไปตามกาลเวลา เหลือสะบันงาที่ยังอยู่มีเรื่องเล่าให้กินรีลูกสะใภ้ฟัง
โดยสรุป คือหัตถา ฯ เวอร์ชั่นนี้สำหรับคนที่เป็นนิยายของน้ำอบ ขอบอกว่าไม่ผ่าน เพราะดำเนินเรื่องไม่ตรงกับจุดประสงค์ของผู้เขียน
ปล เป็นความเห็นส่วนตัวนะ เพราะอ่านนิยายมาแล้วสองรอบ ความประทับใจในเนื้อหามันต่างกันมาก ละครทำออกมาได้เบาหวิว
สองมือของ สะบันงา คุณหญิงศรี และเมี้ยน ไม่ได้ทำหน้าที่แม่เท่าที่ควร ถ้าเดินเรื่องตามนิยายบทจะเข้มข้นมาก
คือหัตถา ฯ สรุปแล้วทำออกมาได้ไม่สมบูรณ์ของเนื้อหาเท่าที่ควรจะเป็นเพลีย ๆ
ซึ่งควรจะเป็นจุดเริ่มต้นของคือหัตถาครองพิภพตามเนื้อเรื่อง ทั้งสะบันงาและคุณหญฺิงศรีและเมี้ยนจะทำหน้าที่ของแม่ที่ดูแลลูก ๆทั้งหมดด้วยบทบาทที่เข้มข้นของความเป็นแม่ๆ ที่มีความเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว และชีวิตลูก ๆ แต่ละคนก็มีทางเดินมีแนวทางปัญหาให้แม่ได้คอยแก้ไข
ชี้นำให้ถูกทาง แต่ในละครสรุปแล้วปูเรื่องมาแบบยืดยาดแต่มารวบสรุปเนื้อหาในรุ่นลูกแบบรวบรัดตัดตอน ทั้งที่จริงในนิยายเดินเรื่องได้น่าสนใจมาก
โดยเฉพาะบทบาทของคุณหญิงศรีที่ใช้ความเฉลียวฉลาดของตัวเองคอยแก้ไขปัญหาต่างๆ ทั้งเรื่องของพริ้มเพรา แพรวพรรณราย พราวพิลาส
พจน์ และถึงบทสรุปที่ตัวละครทุกตัวมีชีวิตลงตัว สุดท้ายคุณหญิงศรี เมี้ยนก็ตายไปตามกาลเวลา เหลือสะบันงาที่ยังอยู่มีเรื่องเล่าให้กินรีลูกสะใภ้ฟัง
โดยสรุป คือหัตถา ฯ เวอร์ชั่นนี้สำหรับคนที่เป็นนิยายของน้ำอบ ขอบอกว่าไม่ผ่าน เพราะดำเนินเรื่องไม่ตรงกับจุดประสงค์ของผู้เขียน
ปล เป็นความเห็นส่วนตัวนะ เพราะอ่านนิยายมาแล้วสองรอบ ความประทับใจในเนื้อหามันต่างกันมาก ละครทำออกมาได้เบาหวิว
สองมือของ สะบันงา คุณหญิงศรี และเมี้ยน ไม่ได้ทำหน้าที่แม่เท่าที่ควร ถ้าเดินเรื่องตามนิยายบทจะเข้มข้นมาก