เดินเรื่องมาถึงตอนที่ 10 แล้ว แต่การเดินเรื่องบอกตามตรงตามความรู้สึกว่ามันเนือย ๆ เอื่อยเฉื่อยมาก ตัวบทกระจายบทให้แบบทั่ว
ถึงจริง ๆแถมบางตอนบทเด่น ๆ กลับอยู่ที่คนใช้ทั้งสาม  สังวร  สังเวียน และน้อย ที่ดูบางครั้งบทจะเด่นกว่าคุณหญิงศรี และเมี้ยนเสียอีก
ส่วนสะบันงานั้นไม่ต้องพูดถึงผ่านมาแล้ว 10 ตอนบทสะบันงาแทบจะเป็นตัวประกอบทั้งที่ความจริง น่าจะเดินเรื่องไปเร็วกว่านี้ ปูเรื่องเมียน้อยแต่ละคนของท่านเจ้าคุณให้พอดี พอให้เรื่องได้เนินไปต่อแบบเข้มข้น และเข้าเรื่องของสะบันงาเลย เพราะจุดเด่นของ
เรื่องอยู่ที่สะบันงา ที่จะต้องตกเป็นของท่านเจ้าคุณ และเรื่องราวพลิกผันจะต้องเกิดกับคุณหญิงศรี เพื่อเข้าสู่รุ่นลูก ที่ลูกแต่ละคนของสะบันงาที่มีเรื่องราวเกิดขึ้นแต่ละคนแตกต่างกันไปเพื่อหาบทสรุปของตัวละครแต่ละตัว  แต่นี่ผ่านมา 10 ตอนเดินเรื่องไปไม่ถึงครึ่งทางเลย สรุปแล้ว ละครมีทั้งหมดกี่ตอนเห็นบอกว่าสร้างภาคต่อ คือหัตถาครองพิภพจบสากลด้วย เนื้อเรื่องมันยาวเข้าไปอีก หรือจะมาขมวดรวบรัดเรื่องเองตอนท้ายแบบรวดเร็วจนดูไม่รู้เรื่องหรือเปล่า และ ท้ายสุดที่เริ่มเบื่อมาก ๆ
คือให้ตัวละคร คิดในใจแต่พูดออกมาคนเดียว ในความเป็นจริงไม่มีใครทำกันแบบนี้ แค่แสดงสีหน้าและแววตาก็น่าจะพอ หรือมากสูดก็มีเสียงคิดในใจแค่สักประโยคก็พอ แต่นี่คิดในใจแล้วพูดออกมาเป็นฉาก ๆ  และถ้าเดินเรื่องหรือบทเข้มข้นสักหน่อยจะดีมาก ๆ