บิ๊กแบงเป็นจุดเริ่มแรก การระเบิดออกเป็นภาวะขยายตัวสู่ความไร้ระเบียบ
การเกิดดวงดาว ดาวเคราะห์ เกิดโลกและสรรพสิ่งในโลกเป็นการจัดระเบียบ อย่างมีวิวัฒนาการ
และสถาปนาสิ่งมีชีวิตต่างๆ อย่างต่อเนื่อง..
เราล้างจาน เมื่อมันถูกใช้งาน และไม่สะอาด
เราทำให้มันสะอาด เพื่อ การพร้อมใช้ในคราวต่อไป เราจัดระเบียบความไม่มีระเบียบจากการใช้งาน ไปสู่ความมีระเบียบ
เราซักเสื้อผ้า ที่ผ่านการใช้งาน มีความสกปรก มีฝุ่น มีคราบไคล เราใช้น้ำและผงซักฟอกและน้ำทำละลาย ชำระล้างให้สิ่งปนเปื้อนหลุดออกไป การทำให้สะอาด คือ การทำให้สภาพปกติ พร้อมใช้งานตามหน้าที่ กลับคืนมา
นี่เป็นการจัดระเบียบ ให้สิ่งที่ควรอยู่ อยู่ในที่ทางของมัน
สรรพสิ่งในโลก ไม่ว่า ต้นไม้ ใบหญ้า สิ่งมีชีวิตต่างๆ ตู้ โต๊ะ เตียง รถ ตึกรามบ้านช่อง ฯลฯ
สิ่งเหล่านี้ เหล่านั้น คือ ระเบียบที่ถูกจัดวาง สร้างขึ้น หรือมีขึ้นเอง จากวิวัฒนาการก็ตาม
มันคือ การจัดระเบียบเพื่อสถาปนาเป็นสิ่งในตัวเอง ย่อมมีหน้าที่ หรือ เจตจำนงเพื่อการดำรงอยู่ของมัน
ดังนั้น สิ่งต่างๆจึงแบ่งเป็นสองประเภทใหญ่ๆ ได้แก่ ความไม่มีระเบียบกับความมีระเบียบ หรือ พลังกับสสาร
ซึ่งความไม่มีระเบียบ ก็คือ สภาวะมูลฐานแรกที่ดำรงสถานะเป็นพลังงาน หรือ อำนาจที่ไร้รูปลักษณ์ ไม่ว่าจะเรียกว่า เต๋า หรือ อนัตตา
เช่น ก้อนเมฆ ลาวา ลมพายุ ฝุ่นละออง สภาพเหลวของมวลอาหารในลำไส้ การระเบิดของกำเนิดจักรวาล หรือกระทั่งมวลมหาประชาชน ฝูงปลาขนาดใหญ่ ฝูงผีเสื้อขยับปีก ฝูงค้าวคาวที่บินออกหากินพร้อมกัน เป็นต้น
ชีวิตและสรรพสิ่ง จึงเป็นเรื่องของการจัดระเบียบในตัวเอง เพื่อรักษาความอยู่รอด หรือดำรงอยู่
เพราะ ถ้าไม่มีการจัดระเบียบ หรือพลังการจัดระเบียบตัวเองหมดไป ชีวิตก็จะดำรงอยู่ไม่ได้
เราไม่รู้ว่า พลังการจัดระเบียบมาจากไหนกัน และทำไมมันจึงเป็นเช่นนั้น แต่สำหรับสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น ปากา สมุด รถ ตึก ถนน
เรารู้ว่า เราสร้างมันขึ้นเพื่อจุดมุ่งหมายอย่างใดอย่างหนึ่งเสมอ เราได้จัดระเบียบใหม่จากระเบียบธรรมชาติ เพื่อระเบียบใหม่อย่างที่เราต้องการ ถือเป็นการแยกตัวจากระเบียบของธรรมชาติ เพื่อระเบียบของตัวมนุษย์ ของสังคมมนุษย์อีกชั้นหนึ่ง
ว่าไปแล้ว วิถีการจัดระเบียบ ก็ชัดเจนในมนุษย์มากกว่าสัตว์ประเภทใด และชัดเจนใกล้ตัวในสิ่งที่เรียกว่า ความรู้ นั่นเอง
เพราะ ความรู้ ก็คือ การจัดระเบียบ และมันทำให้เราเปลี่ยนแปลงโลกได้อย่างมีนัยยะสำคัญ
ชีวิตเป็นเรื่องการจัดระเบียบ
การเกิดดวงดาว ดาวเคราะห์ เกิดโลกและสรรพสิ่งในโลกเป็นการจัดระเบียบ อย่างมีวิวัฒนาการ
และสถาปนาสิ่งมีชีวิตต่างๆ อย่างต่อเนื่อง..
เราล้างจาน เมื่อมันถูกใช้งาน และไม่สะอาด
เราทำให้มันสะอาด เพื่อ การพร้อมใช้ในคราวต่อไป เราจัดระเบียบความไม่มีระเบียบจากการใช้งาน ไปสู่ความมีระเบียบ
เราซักเสื้อผ้า ที่ผ่านการใช้งาน มีความสกปรก มีฝุ่น มีคราบไคล เราใช้น้ำและผงซักฟอกและน้ำทำละลาย ชำระล้างให้สิ่งปนเปื้อนหลุดออกไป การทำให้สะอาด คือ การทำให้สภาพปกติ พร้อมใช้งานตามหน้าที่ กลับคืนมา
นี่เป็นการจัดระเบียบ ให้สิ่งที่ควรอยู่ อยู่ในที่ทางของมัน
สรรพสิ่งในโลก ไม่ว่า ต้นไม้ ใบหญ้า สิ่งมีชีวิตต่างๆ ตู้ โต๊ะ เตียง รถ ตึกรามบ้านช่อง ฯลฯ
สิ่งเหล่านี้ เหล่านั้น คือ ระเบียบที่ถูกจัดวาง สร้างขึ้น หรือมีขึ้นเอง จากวิวัฒนาการก็ตาม
มันคือ การจัดระเบียบเพื่อสถาปนาเป็นสิ่งในตัวเอง ย่อมมีหน้าที่ หรือ เจตจำนงเพื่อการดำรงอยู่ของมัน
ดังนั้น สิ่งต่างๆจึงแบ่งเป็นสองประเภทใหญ่ๆ ได้แก่ ความไม่มีระเบียบกับความมีระเบียบ หรือ พลังกับสสาร
ซึ่งความไม่มีระเบียบ ก็คือ สภาวะมูลฐานแรกที่ดำรงสถานะเป็นพลังงาน หรือ อำนาจที่ไร้รูปลักษณ์ ไม่ว่าจะเรียกว่า เต๋า หรือ อนัตตา
เช่น ก้อนเมฆ ลาวา ลมพายุ ฝุ่นละออง สภาพเหลวของมวลอาหารในลำไส้ การระเบิดของกำเนิดจักรวาล หรือกระทั่งมวลมหาประชาชน ฝูงปลาขนาดใหญ่ ฝูงผีเสื้อขยับปีก ฝูงค้าวคาวที่บินออกหากินพร้อมกัน เป็นต้น
ชีวิตและสรรพสิ่ง จึงเป็นเรื่องของการจัดระเบียบในตัวเอง เพื่อรักษาความอยู่รอด หรือดำรงอยู่
เพราะ ถ้าไม่มีการจัดระเบียบ หรือพลังการจัดระเบียบตัวเองหมดไป ชีวิตก็จะดำรงอยู่ไม่ได้
เราไม่รู้ว่า พลังการจัดระเบียบมาจากไหนกัน และทำไมมันจึงเป็นเช่นนั้น แต่สำหรับสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น ปากา สมุด รถ ตึก ถนน
เรารู้ว่า เราสร้างมันขึ้นเพื่อจุดมุ่งหมายอย่างใดอย่างหนึ่งเสมอ เราได้จัดระเบียบใหม่จากระเบียบธรรมชาติ เพื่อระเบียบใหม่อย่างที่เราต้องการ ถือเป็นการแยกตัวจากระเบียบของธรรมชาติ เพื่อระเบียบของตัวมนุษย์ ของสังคมมนุษย์อีกชั้นหนึ่ง
ว่าไปแล้ว วิถีการจัดระเบียบ ก็ชัดเจนในมนุษย์มากกว่าสัตว์ประเภทใด และชัดเจนใกล้ตัวในสิ่งที่เรียกว่า ความรู้ นั่นเอง
เพราะ ความรู้ ก็คือ การจัดระเบียบ และมันทำให้เราเปลี่ยนแปลงโลกได้อย่างมีนัยยะสำคัญ