จะตายวันตายพรุ่งก็มิรู้แน่  เป็นห่วงชีวิตผู้คนที่ไปร่วมชุมนุม มีเหตุความรุนแรงเกิดขึ้นทุกวัน  

     ต้องนอนกินกลางถนน ห่างไกลบ้าน ป่านนี้ต้นยางคงเหี่ยวเฉา รอคอยผู้จากไป  อากาศหนาวที่ดูเหมือนจะผันผ่านไป

     กลับหวนคืน มาเหน็บหนาวอีกครา  เราต่อสู้เพื่อใคร? เพื่ออะไร?  หรือว่าเราตกเป็น เบี้ย หมาก ของเกมการเมือง ?

     ชีวิตคนเรามีค่าแค่นี้?  ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข สำคัญกว่าชีวิต?

      
          เกิดมาจากความว่างเปล่า ยามดับก็พกพาความว่างเปล่า หาได้หอบเอา สิ่งเหล่านี้ ไปด้วยได้ไม่  

              
       หากท่านเสียชีวิตตอนนี้ คนข้างหลังจะเป็นเช่นไร?  มิสู้ถนอมวันคืนอยู่กับคนที่ท่านรัก ที่บ้านจะมิดีกว่าดอก ?


     ฟ้าบรรจบดิน. (ผู้แต่งดาบคลั่งโลหิต เว็บเด็กดีดอทคอม )