คือว่าเรามีเพื่อนในกลุ่มคนนึงมีนิสัยแบบ ชอบเครียดชอบทำหน้าบูด ไม่เฮฮาไม่สังสรรค์ จริงจังกะชีวิตมากเกินไป ทีแรกก็ไม่อะไรก็พอนานไปมันเริ่มออกอาการเยอะขึ้น คือนึกดูดิตอนเราเล่นปล่อยมุกฮากันกระจายในกลุ่มมันก็นั่งหน้าเครียดอยู่คนเดียว ไม่พูดไม่จา คือเราก็ถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า มีไรปรึกษาได้นะ มีเรื่องไรไม่สบายใจ ปัญหาครอบครัวหรอ เรื่องแฟนหรอ เฮ้ยมีไรบอกเราได้ ให้คำปรึกษาได้ แต่แบบทุกครั้งที่เราเอ่ยคำเหล่านั้นไป นางก็เอาแต่ส่ายหน้า แล้วก็บอกว่าไม่มีอะไร ทั้งที่แบบน้ำตาซึม น้ำตาไหล ตาแดงน้ำตาคลอ ทีแรกเราก็ถามทุกครั้งที่เห็นมันมีสีหน้าไม่สบายใจ ด้วยความเป็นห่วงไง เพื่อนห่วงเพื่อนอ่ะ แต่ทุกครั้งก็คือไม่เคยได้คำตอบ นานวันเราเริ่มเหนื่อย เริ่มขี้เกียจที่จะถาม เอาไปเอามาเราเริ่มไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า แม้แต่จะพูดคุย เพราะนางชอบทำหน้าเครียดบึ้งตึงนั่นแหล่ะ อ้อ ลืมบอกไป ครั้งนึงนางโพสในเฟสว่า เรารักเพื่อนมากนะ เราแคร์เพื่อนมากนะ อย่างนั้นอย่างนี้ แต่แบบไอ้คำที่ว่ารักที่ว่าแคร์น่ะ บอกนางบอกว่าอย่างงั้นไงแต่การกระทำเราว่ามันไม่ใช่ ไปไหนมาไหนก็ไปแต่กะแฟน เที่ยง คาบว่างหรือแม้แต่ตอนเรียนในห้องเรียน (นางมีแฟนเป็นคนห้องเดียวกัน) แล้วพูดประมาณว่าเพื่อนไม่สนใจ เออ เราเลยไม่เข้าใจมัน หรือมันต่างหากที่ไม่เอาเพื่อนเอาฝูง เมื่อสองสามวันที่ผ่านมามันพยายามเข้าหาเรา พยายามเล่น พยายามทำตัวร่าเริง แต่เราก็ไม่ได้สนใจ เพราะเราไม่ชอบคนนิสัยแบบนี้ไง เราเป็นคนเฮฮาปาร์ตี้อะเลิทตลอดเวลาไง ไม่ชอบความทุกข์ความหม่นหมองไง แต่นางแบบนิสัยตรงกันข้ามเราอ่ะ เราไม่ไหว วันนั้นนางเลยถามเพื่อนสนิทเราคนนึงว่า เราเป็นอะไรหรือเปล่าเราไม่พอใจอะไรมันหรือเปล่าประมาณนี้ เพื่อนเราคนนั้นเลยตอบมันไปด้วยเห็นผลเรื่องการปรึกษาที่เราว่ามานั่นแหล่ะ มันเลยไม่พูดอะไรได้แต่เงียบไป แล้วเมื่อวันนี้ตอนเย็นมันมาโพสเฟสเรา ให้อภัยเราเถอะนะ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม เราเลยตอบกลับไปว่า 'ทำไมเราต้องให้อภัยแกด้วย เรายังไม่ได้ทำไรแกเลย หรือแกคิดว่าเราทำ นี่เราคิดว่าเราอยู่เฉยๆแล้วนะ ยังไม่ได้ทำไรแกเลย' แล้วแบบนางมีการมาบอกว่า วันนี้เราทำตัวไม่ถูกเลย เราไม่รู้จะสู้หน้าแกยังไง
นี่แหล่ะ เราไม่เข้าใจนางเลย นางเหมือนไม่เข้าใจโลก นางดูเหมือนไม่เข้ากะใคร และดูเหมือนไม่มีใครเข้าใจนาง
ปล. เราควรทำไงดี เรื่องมันฟังดูแย่เนอะ
ปล.2เราผิดหรอ เราทำเกินไปหรอ เราว่าเรายังไม่ทันได้ทำอะไรเลย
ปล.3เฮ้อ ..