อู๋ฉี ซุนปิ่น ซางเอียง หานเฟย ปรีดี ทักษิณ  

     บุคคลที่เอ่ยนามมานี้  ล้วนเป็นคนเก่งแต่อยู่ในสังคมแห่งผลประโยชน์ อิจฉาริษยานี้ไม่ได้

    ต่างถูกกลุ่มขุนนางอำมาตย์ ที่สูญเสียผลประโยชน์ ประทูษร้ายทั้งปางตรงและทางอ้อม ล้วนมีจุดจบน่าอนาถ

    คาดไม่ถึงว่า นี่หรือคือจุดจบของผู้มีปัญญาความสามารถ ที่สร้างชาติบ้านเมือง  ใช่ยุติธรรมสมควรแล้วหรือกับท่านเหล่านี้

  
        หลี่ซือ มหาเสนารัฐฉิน ผู้ช่วยจิ๋นซีฮ่องเต้รวบรวมแผ่นดินจีน ถูกขุนนางอำมาตย์ผู้เสียผลประโยชน์และขันทีจ้าวเกา อิจฉาริษยา

  จนท้ายที่สุดหลี่ซือ ใส่ร้ายจนถูกประหารทั้งตระกูล   นี่หรือคือจุดจบผู้มีคุณาประการณ์ต่อบ้านเมือง

     ในครั้งแผ่นดินจีนยุคราชวงศ์เซี่ย กษัตริย์ทรราชเจี๋ย เสพสุราเคล้านารีนิยมชีวิตที่หรูหรา ขุนนางอำมาตย์ก็ดุจเดียวกัน ไม่สนใจบ้านเมือง

ตอนนั้นมีผู้เก่งกล้ามีปัญญามีความสามารถ คือกวนหลง แต่สุดท้ายฮ่องเต้เจี๋ย หูเบาด้วยความริษยาของอำมาตย์ สังหาร กวนหลง สุดท้าย

ราชวงศ์ล่มสลาย   ต่อมาในครั้งราชวงศ์ซาง กษัตริย์ทรราชติ้วอ๋อง ทำตัวเช่นเดียวกันกับทรราชเจี๋ย  ประหารคนผู้มีปัญญาความสามารถคือ

ปี่กัน เป็นเหตุให้ราชวงศ์ล่มสลาย    ต่อมาในสมัยรัฐหวู ฟูซา อันยิ่งใหญ่ ก็ประหารผู้มีปัญญาเก่งกล้าเช่น อู๋จื่อซี  จนสิ้นรัฐ

     ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันแม้จะเป็นคนเก่ง มีความสารถเพียงใด เมื่อเข้ามาอยู่ในวงการเมือง มักจะมีจุดจบไม่ดี

แม้แต่ทักษิณ เองก็มิเว้น กำลังมีชะตาเดียวกันกับผู้มีปัญญาคนเก่งเหล่านั้น  นับว่าน่าเสียดายกับผลประโยชน์ของบ้านเมืองอย่างมหาศาล

หากท่านทั้งหลายผู้มีปัญญาความสามารถเหล่านั้นยังอยู่ มิทราบว่าชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนตาดำๆบ้านเมืองจะเจริญก้าวหน้าไปไกล

มากเพียงไร