ต่อนะครับ  ความขัดแย้งด้านที่  4  และด้านที่  5  ดังนี้

    4 ประเภทความขัดแย้งด้านโครงสร้าง
        ปัญหาความขัดแย้งทางด้านการเมืองนั้น  เป็นประเภทความขัดแย้งด้านโครงสร้างอยู่แล้ว  เพราะเป็นการแย่งชิงอำนาจทางการเมืองของนักการเมือง  โดยเฉพาะปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองไทยในปัจจุบัน  (พ.ศ. 2548-2552)  เป็นความขัดแย้งของนักการเมืองและประชาชน  2  กลุ่มหลัก  คือ
    กลุ่มที่  1  กลุ่มชนชั้นล่างของสังคม  แกนนำคือ  อดีตนายกรัฐมนตรี  พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ  ชินวัตร  กลุ่ม  นปช.    ประกอบไปด้วย
กลุ่มต่อต้าน พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ รัฐบาลทหาร พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย พรรคประชาธิปัตย์ และพรรคภูมิใจไทย
•    พรรคเพื่อไทย (พรรคไทยรักไทย / พรรคพลังประชาชน)
•    แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ แดงทั้งแผ่นดิน
•    พรรคประชาราช (กลุ่มวังน้ำเย็น)
•    กลุ่มคนขับแท็กซี่
•    กลุ่มคนชนชั้นล่างของสังคม
•    กลุ่มทุนใหม่
•    กลุ่มคนหัวก้าวหน้า
•    กลุ่มทุนโลกาภิวัฒน์

    กลุ่มที่  2  กลุ่มชนชั้นกลางและชนชั้นสูงของสังคม  แกนนำ  คือ  กลุ่มคนดี(ไม่รู้ว่าดีจริงหรือเปล่า  ซึ่งอาจมโนไปเองก็ได้) ประกอบด้วย  กลุ่มต่อต้าน พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร พรรคเพื่อไทย และแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ
•    พรรคประชาธิปัตย์
•    พรรคภูมิใจไทย (พรรคมัชฌิมาธิปไตย / กลุ่มเพื่อนเนวิน)
•    พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (พรรคการเมืองใหม่)
•    กลุ่มคนเสื้อน้ำเงิน
•    แนวร่วมประชาชนพิทักษ์ประชาธิปไตย
•    กลุ่มคนชนชั้นกลาง
•    กลุ่มคนชนชั้นปกครอง
•    กลุ่มคนชนชั้นสูง  
•    กลุ่มคนเสื้อเขียว(ทหาร)
•    กลุ่มอำมาตย์และมหาอำมาตย์
•    กลุ่มพวกศักดินา
•    กลุ่มทุนเก่า
•    กลุ่มพวกอนุรักษ์นิยม