ไม่รู้เป็นเพราะสภาพอารมณ์ของผู้เขียนหรือเปล่า ที่ระยะนี้รู้สึกเครียด เศร้า   แต่ยังอุตส่าห์ถ่อร่างเข้าไปดู "ร่าง" หนังไทยเรื่องแรกของปี 2557  
ด้วยความหวังว่าอาจจะแก้เซ็งแก้เครียดได้บ้าง  กลับกลายเป็นโดนหนังแย่ๆเรื่องหนึ่งซ้ำเติมให้รู้สึกอ่อนเพลียมากยิ่งขึ้น

"ร่าง"  เป็นหนังที่ยากจะวิจารณ์  เพราะดูแล้วในหัวมีแต่คำว่า "เพลีย" จนคอพับคออ่อน  อยากกลายร่างเป็นซอมบี้ให้รู้แล้วรู้รอด

ปกติไม่ค่อยด่าหนังเรื่องไหน  แต่เรื่อง "ร่าง" นี่ยอมรับว่าปราบเซียนมากๆ  ถึงขึ้นด่าไม่ออกเลยทีเดียว เพราะกลัวจะเสียสุขภาพจิตไปมากกว่านี้

ความรู้สึกที่อยากให้โอกาสหนังไทยสลายไปจากร่าง  ให้รู้สึกสงสารคนไทย คนดูที่จะต้องเสพหนังคุณภาพต่ำเช่นนี้ไปอีกถึงเมื่อไหร่

หนังมีแต่ความรุนแรงเกินพอดีที่แสนไร้สาระ  บทภาพยนตร์ที่น่าหัวเราะ  การดำเนินเรื่องที่น่าเบื่อสุดเชย จะว่าเป็นหนังเกรดบี คงแย่ยิ่งกว่านั้น  ส่วนดีน้อยนิดมีเพียงการถ่ายภาพและกำกับภาพบางฉากบางตอน และดนตรีประกอบหลักที่ทำนองหลอนเศร้าติดหู  เนื้อเรื่องหลักที่กล่าวถึงเพศหญิง  แม่-ลูก การทำแท้ง ก็น่าสนใจ   แต่หนังกลับออกมาเละเทะจนไม่เหลือความน่าเชื่อถือใดๆ


ความรู้สึกหลังดู  (ไม่ได้สปอยเนื้อเรื่อง แค่ภาพแสดงความรู้สึก)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้


ปล.เห็นด้วยกับคำวิจารณ์ในทางเลวร้ายก่อนหน้านี้  แต่ก็พบว่ามีบางคนชมหนังอยู่เหมือนกัน  (เพราะเชื่อเลยหลงไปดู)  ก็ขอให้ผู้อ่านพิจารณาเอาเอง    บางคนอาจได้รับความพึงพอใจจากหนัง  เรื่องแบบนี้แล้วแต่รสนิยมจริงๆ   สำหรับผู้เขียน "ร่าง" คือหนังไทยที่ประเดิมปี 2557 ได้น่าผิดหวังยิ่ง


บทวิจารณ์จากกระทู้นี้  มันใช่เลย !  นานๆจะเจอหนังที่เราแทบไม่อยากให้ดาวเลยสักดาว ให้ไม่ถูก
http://ppantip.com/topic/31485484