ผ่านพ้นวัยรุ่นเข้ามาสู่วัยทำงานละมันรู้สึกว้าเหว่พิกล
มะม๊าไป ตจว. อยู่ห้องคนเดียว เพื่อนก็ออกไปหาแฟน
เลิกงานมา เข้าห้องมาไม่รู้จะทำอะไรดีแฮะ หมดแรงแล้วนินาทำงานทั้งวัน
ล้มตัวนอนดูทีวี ต้องเปิดทีวีเสียงดังๆ
แต่ก็ยังรู้สึกเหงาพิกล....



บางทีก็รู้สึกว่าตัวเราอ่อนแอเกินไปไหม?
ทำไมขี้เหงา งอแงแบบนี้ ทั้งที่ก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ

ที่รู้สึกนี่มันปกติรึเปล่านะ มีใครเป็นเหมือนเราบ้างน๊อออ ??