สมัยก่อนไฟฟ้า,ทีวี,โทรศัพท์,อินเตอร์เนต ก็ไม่มีเหมือนคนสมัยนี้ ชีวิตก็ดำเนินในแต่ละวันอยู่แบบแคบๆไม่มีเดินทางไปโน้นนี่เหมือนคนทำงานในยุคนี้ แค่เช้ามาเข้านาเข้าสวนมีอะไนก็ทำไปสายเย็นกลับบ้านกินข้าวนอน ส่วนใหญ่ก็แค่นี้นานๆจะมีงานบุญงานกุศลที่ได้พบปะรวมกลุ่มกัน หรือวันพระวันเจ้าเข้าวัดทำบุญกันดูชีวิตราบเรียบง่ายแต่ไม่ค่ิอยเหงากัน แต่ต่างกับยุคนี้ทำทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมาและมีสังคมเจอผู้คนกันมากมายแต่ก็ดูเหงากัน..เป็นความเห็นส่วนตัวน่ะครับ!
ทำไม?ฝู้คนสมัยก่อนถึงไม่มี"ความเหงา"เหมือนคนในยุคนี้.