หาวิธีลดความคิดมากเรื่องอนาคตเช่นวันพรุ่งนี้ตื่นกี่โมงกินข้าวกับอะไรออกห้องกี่โมงทำงานกี่โมงถึงออฟต้องเริ่มทักทายทุกคนว่าอะไร หรือง่ายๆคือเลิกวางแผนทั้งที่ชีวิตปัจจุบันเราก็วนลูปแบบเดิมอยู่ดี
เราเป็นคนโสด ไม่มีแฟน ไม่มีคนคุย จะเป็นคนที่ภายนอกเก่งดูห้าวๆ ดูแลช่วยเหลือครอบครัวทุกอย่าง พยายามหางานทำ ทำงานเพื่อครอบครัว พ่อแม่พี่ชายพี่สะใภ้ แต่ความจริงเป็นคนขี้เหงา ขี้งอแงขี้ร้องไห้ แต่ภายนอกไม่มีใครดูออก 
พอเวลามีใครสักคนเข้ามา ความลังเลของเรามันมีมากจนเลือกที่จะตัดคนที่พยายามเข้ามาออกไปอยู่ตลอด เพราะทุกครั้งที่เรามีความรักมักจะล้มเหลวอยู่เสมอ
และทุกวันที่เลิกงานกลับห้องพักมา อยู่คนเดียวนอนไม่หลับ หนักหน่อยก็ร้องไห้ ปลอบตัวเองว่าเก่ง ข่มตาหลับบ่อยๆจนปวดหัว หาทุกวิธีเพื่อทำให้ตัวเองหลับให้เพียงพอเพื่อทำงานวันต่อไป แต่สุดท้ายก็ไม่มีวิธีที่ดีเลยค่ะ เหมือนทุกความกังวลความลังเล ความเหงา มันเข้ามาพร้อมกันไปหมด แต่เราไม่มีทางออกเลย
เหมือนอยู่ตัวคนเดียวบางครั้งเหงาถึงขั้นร้องไห้ให้สุดแล้วหยุดสักพักก็โทรไปที่บ้านแต่เลี่ยงอาการเศร้าแล้วถามเรื่องธุระแทน เราไม่ชอบอาการนี้ที่สุดเราพยายามหาความสุขความเข้มแข็ง แต่นานวัน มันเหมือนอ่อนแอลงเรื่อยๆ ไม่มีเป้าหมาย ท้อเพิ่มขึ้น
บางทีกำลังใจมันดีมากๆสำหรับเรา แต่เราอยากได้วิธีที่แก้ปัญหาที่ดีกว่านี้ เราไม่อยากอ่อนแอเพราะเมื่อไหร่ที่เราอ่อนแอ ครอบครัวก็จะขาดคนที่พึ่งได้ไปเลยทันที
(ปล.มีประวัติความเครียดและซึมเศร้ารับยามานานแล้วคิดว่าตอนนี้ดีขึ้น)
หาวิธีที่ทำให้หลับในคืนนี้ด้วยค่าา มากว่า48ชมแล้วที่หลับตาแต่ความคิดไม่ได้หลับเลย^^
(ขออภัยที่ยาวนะคะ ขอบคุณที่อ่านหมดด้วยนะคะ🥰)