ผมก็ไม่รู้ว่า ผู้ชายจะต้องเอาอกเอาใจ หรือเทคแคร์ขนาดไหน จึงจะเรียกว่าพอเหมาะ
เนื่องจากคนเราเติบโตมาต่างกรรมต่างวาระกัน สภาพแวดล้อมต่างกัน



สมมติว่า

เป็นผู้หญิงวัยทำงานแล้ว (อายุ 25) แต่ยังมีความเป็นเด็กสูง คุณแม่ตามใจมาตั้งแต่เล็ก (คุณพ่อเสียไปนานแล้ว)
ผู้ชายมองว่าการตามใจเค้าทุกเรื่อง แบบที่แม่เขามอบให้ นั้นไม่ถูก


ผู้ชายจึงยอมตามใจในเฉพาะเรื่องที่เหมาะสม และที่เขาว่ามีเหตุผล เท่านั้น
เป็นความดื้อของฝ่ายชาย ที่ถือหลักเหตุผลนิยม ว่าถ้าตามใจมากจะเสียคน
อยากให้ฝ่ายหญิงทำตัวให้โตสมกับวัย ทั้งๆที่รู้ว่า คำว่าเหตุผลมันใช้ได้กับสตรีทุกคนซะเมื่อไร



จึงมีทะเลาะกันเป็นครั้งคราว งอนกันก็เรื่องนี้ เรื่องไม่ยอมตามใจ
(แต่ก็ใช่จะขัดใจทุกเรื่องนะ บางเรื่องที่โอเค ก็เต็มใจหา เต็มใจทำให้เค้า)


ผู้ชายก็รู้ ว่าผู้หญิงนั้นต้องการสิ่งที่เรียกว่า เทคแคร์ และตามใจทุกอย่าง
แต่ผู้ชายก็มองว่า ผู้หญิงบางคนเขาก็ไม่ได้ต้องให้ผู้ชายมาประคบประหงมไปเสียทุกอย่างแบบนี้

จะบอกว่าเป็นลูกคุณหนูก็ไม่ใช่ แต่มีลักษณะพิเศษคือ ชอบออกคำสั่ง และทุกอย่างต้องได้ดั่งใจตนเอง
คือจะให้ตามใจน่ะก็ได้ แต่ไม่อยากทำทุกอย่าง กลัวอีกหน่อยจะถึงขั้นว่า ต้องกราบสวัสดีขอเงินไปทำงาน


ซึ่งผมนับถือคุณผู้ชายที่ทำแบบนั้นได้
แต่จะดีกว่าไหมถ้าต่างฝ่ายต่างให้เกียรติซึ่งกันและกัน โดยที่ผู้ชายจะต้องยอมให้ฝ่ายหญิงบ้างอยู่แล้วตามความเหมาะสม


จากมุมมองของคุณผู้หญิงในพันทิบ ผู้ชายควรจะปรับอย่างไร และควรจะพูดอย่างไรให้ผู้หญิงเข้าใจในเหตุผลของเขาได้บ้าง