- ต่อจากตอนที่แล้ว หลังอลิซควบม้าลากรถหุ้มเกราะของผู้ก่อการร้ายไปแล้ว เด็กผู้หญิงคนที่น้องติ่งช่วยไว้กับพยาบาล (รุ่นน้องของพยาบาลคู่ตบมุกกับแรนเดลที่โดนยิงเมื่อหลายตอนก่อน) ก็เข้ามาหา แต่น้องติ่งไม่ยอมให้เด็กเข้ามาใกล้ แกล้งบอกว่าเป็นเลือดผู้ก่อการร้ายที่กระเด็นมาโดน
- คุณพยาบาลรุ่นน้องเข้าไปดู พอเห็นแผลโดนยิงเข้าก็ซีด (แหงละ เจอลูกปรายเข้าไปทั้งกระจุกจะไปเหลืออะไร)
- น้องติ่งถามถึงคุณพยาบาลรุ่นพี่ว่าอาการเป็นไงบ้าง คุณพยาบาลรุ่นน้องก็บอกว่าตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว (แต่ทั้งยาทั้งอุปกรณ์ผ่าตัดสนามก็ใช้ช่วยคุณพยาบาลรุ่นพี่ไปหมดแล้ว ไม่เหลือพอจะช่วยน้องติ่งแล้ว)
- เด็กผู้หญิงเข้ามาขอบคุณน้องติ่งที่ช่วย น้องติ่งก็ยิ้มรับ แล้วกลับเป็นฝ่ายบอกขอบคุณเด็กเสียเอง
- คุณพยาบาลรุ่นน้องกับเด็กวิ่งไปเอาเปลมาจะหามน้องติ่งไปโรงบาล แต่น้องติ่งรู้ตัวว่าตัวเองไม่รอดไปถึงโรงบาลแน่ เลยแอบเดินหนีมาเงียบๆ คนเดียว เพราะไม่อยากให้เด็กเห็นตัวเองตายต่อหน้า (ทำนองว่าวันนี้เด็กเห็นคนตายมามากพอแล้ว ไม่ควรให้เห็นใครตายอีกประมาณนั้น)
- เดินไปได้ซักพัก ไอ้แว่นเกรียนก็โผล่หัวมาเกรียนหน้าน้องติ่งว่าอย่าได้บังอาจนึกเอาเองว่าตัวเองได้เข้าถึงจิตใจของอลิซเชียว คนอย่างอลิซถึงไม่มีคนชั้นต่ำอย่างน้องติ่งช่วยก็ต้องฟันฝ่าทุกอย่างไปได้เองอยู่แล้ว
- เลยเจอน้องติ่งตบเกรียนกลับแบบนิ่งๆ ว่า เลิกเอาความเคารพบูชาที่มีต่ออลิซมาเป็นปมเด่นชดเชยปมด้อยตัวเองได้แล้ว แล้วบอกต่อว่า คนหลงยุคอย่างตัวเองหรือแว่นเกรียนที่ดีแต่เอาอลิซทูนไว้เหนือหัวเป็นเทพธิดาสูงส่งเพื่อชดเชยปมด้อยของตัวเอง ยึดติดแต่ว่าอลิซต้องเป็นอย่างที่อุดมคติของตัวเองวาดหวังไว้น่ะไม่มีสิทธิ์อยู่เคียงข้างอลิซหรอก
- เจอตบเกรียนเข้าแบบนี้ แว่นเกรียนก็ถึงกับเดินหนีไปหัวเราะแบบเสียสติไปเลย
โฉมหน้าสุดเท่ของแว่นเกรียนขณะโดนน้องติ่งบรรจงตบอย่างนิ่มนวลจนเกรียนแตก
- หลังจากนั้นน้องติ่งก็เริ่มเดินไม่ไหว นั่งพิงอยู่กับต้นไม้มองดูเมืองหลวงจักรวรรดิที่ลุกเป็นไฟอยู่คนเดียว พร้อมกับความคิดคำนึงสุดท้ายถึงอลิซ กับเด็กคนที่ตัวเองช่วยไว้เป็นอันจบตอนนี้
อ่านตอนนี้แล้วชอบฉาก
" (อดีต) ติ่งตบเกรียน" แบบนิ่มๆ จริงๆ แฮะ (เผอิญหมั่นไส้ไอ้แว่นนี่มานานแล้ว ตั้งแต่คราวยุน้องติ่งให้ไปฆ่าแรนเดลหาว่าเป็นตัวเสนียดมาทำให้อลิซเปลี่ยนไปนั่นแหละ...ไม่รู้เรอะว่าแรนเดลน่ะตัวเรียกแขกของซีรี่ส์นะเว้ยเฮ้ย)
สำหรับฉากในตอนท้ายนี้ตอบยากก็จริงว่าน้องติ่งจะตายหรือไม่ แต่อุตส่าห์บิวต์อารมณ์มาขนาดนี้ เกิดล้มมวยว่าไม่ตายขึ้นมานี่คงหายซึ้งไปโขเหมือนกันแฮะ...ถึงในแง่หนึ่งจะน่ายินดีเหมือนกันก็เถอะ
รอดูตอนหน้าโลดครับว่าจะให้แรนเดลได้ฤกษ์ออกมาโชว์โหดเรียกแขกรึยัง (แต่เอาจริงๆ ผมไม่ไว้ใจไอ้วิธีการเดินเรื่องแบบหวานเย็นของอ.ผู้เขียนในช่วงนี้เอาซะเลย กว่าจะได้เรื่องแต่ละทีปูยาวมาก -3- หวังว่าช่วงแรนเดลออกมาลุยจะทำได้สะใจสมกับที่ทิ้งให้คนอ่านรอมาเป็นปีๆ นา)
อธิบายเกี่ยวกับปมของน้องติ่งกับไอ้แว่นเกรียนเล็กน้อย
เนื้อหาตรงนี้ค่อนข้างซับซ้อนอธิบายยากอยู่หน่อย แต่จะพยายามอธิบายให้เข้าใจง่ายๆ นะครับ
น้องติ่ง (ชื่อจริง
"เฮอร์เกนไมเยอร์") เกิดในตระกูลขุนนางที่เลื่องชื่อด้านวิชาดาบมาก่อน แต่ในยุคที่ใช้ปืนรบกันอย่างทุกวันนี้ต่อให้ฝีมือดาบดีแค่ไหนก็ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลย ก็เลยรู้สึกสิ้นหวัง สุดท้ายพอได้เจออลิซที่มีฝีมือดาบเหนือกว่าตัวเอง ก็เลยเห็นอลิซเป็นไอด้อลไปเลย (อารมณ์ประมาณพวกแฟนๆ ศิลปินหรือแฟนนักกีฬาอะไรเทือกนั้นแต่หนักกว่า) แต่สุดท้ายพอได้เจอกับอลิซ ได้รู้จักอลิซจริงๆ แล้วได้รู้ว่าอลิซไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวเองเคยวาดฝัน ยังมีความเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ใช่เทพธิดาหรือวีรสตรีมาจากไหนก็เกิดอาการรับไม่ได้ ฟาดงวงฟาดงาเอากับอลิซ แถมยังพาลพาโลไปหาว่าแรนเดลมาทำให้ไอด้อลของตัวเองต้องเสื่อมเสียจนพาลเกลียดแรนเดลไปเลย
ส่วนไอ้แว่นเกรียน (ชื่อจริง
"มาร์วิน") ก็ประมาณเดียวกันครับ แต่หนักกว่าน้องติ่งซักร้อยเท่าได้ เพราะไอ้เวรนี่ไม่ใช่แค่เห็นอลิซเป็นไอด้อล มันเห็นเป็นเทพธิดา เป็นรูปเคารพเลย (เทียบง่ายๆ ถ้าน้องติ่งเป็นแฟนเพลงคลั่งรัก ไอ้แว่นเกรียนนี่ก็เป็นพวกคลั่งศาสนานั่นแหละ) สาเหตุมาจากมันเป็นคนตระกูลสาขาของตระกูลมาลวินของอลิซ (นอกเรื่องเล็กน้อย ตระกูลของอลิซจริงๆ ไม่ได่อานว่า
"มาร์วิน" อย่างที่ฉบับภาษาไทยหรืออังกฤษแปลกัน แต่เป็น
"มาลวิน - Malvin" แบบนี้ครับ ส่วนชื่อตระกูลสาขาคือ
"Marwin - มาร์วิน" แบบนี้) แล้วเคยแพ้อลิซในการประลองมาก่อน หลังจากนั้นมันก็คลั่งไคล้อลิซมาตลอด เห็นอลิซเป็นนางพญา เป็นเทพธิดาสูงส่งที่ใครก็แตะต้องไม่ได้ถ้าไม่ใช่คนที่มีศักดิ์ศรีทัดเทียมกัน เพราะงั้นมันถึงได้เกลียดแรนเดลที่เป็นแค่ทหารชั้นผู้น้อย เป็นแค่คนชั้นต่ำไม่มีสกุลรุนชาติ แต่กลับได้อยู่ใกล้ชิดกับอลิซ แถมยังทำท่าจะมีอิทธิพลต่อจิตใจและเส้นทางชีวิตของอลิซอีก เกลียดถึงขั้นแอบยุยงให้น้องติ่งไปฆ่าแรนเดลเลย
แต่พอได้เจออะไรผ่านไป น้องติ่งก็เหมือนจะเรียนรู้แล้วก็คิดตกว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นผิดไป ถึงได้พลิกบทจากติ่งเห่ออลิซมาเป็นวีรสตรีในตอนท้ายได้ ในขณะที่ไอ้แว่นเกรียนก็ยังดักดานเกรียนต่อไป (ไม่รู้ว่าโดนน้องติ่งตบเกรียนก่อนตายแล้วจะยิ่งเกรียนหนักกว่าเดิมรึเปล่านี่สิ)
[Spoil] ตะไกรไชฟักทอง (Pumpkin Scissors) #95 - (อดีต) ติ่งตบเกรียน
- คุณพยาบาลรุ่นน้องเข้าไปดู พอเห็นแผลโดนยิงเข้าก็ซีด (แหงละ เจอลูกปรายเข้าไปทั้งกระจุกจะไปเหลืออะไร)
- น้องติ่งถามถึงคุณพยาบาลรุ่นพี่ว่าอาการเป็นไงบ้าง คุณพยาบาลรุ่นน้องก็บอกว่าตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว (แต่ทั้งยาทั้งอุปกรณ์ผ่าตัดสนามก็ใช้ช่วยคุณพยาบาลรุ่นพี่ไปหมดแล้ว ไม่เหลือพอจะช่วยน้องติ่งแล้ว)
- เด็กผู้หญิงเข้ามาขอบคุณน้องติ่งที่ช่วย น้องติ่งก็ยิ้มรับ แล้วกลับเป็นฝ่ายบอกขอบคุณเด็กเสียเอง
- คุณพยาบาลรุ่นน้องกับเด็กวิ่งไปเอาเปลมาจะหามน้องติ่งไปโรงบาล แต่น้องติ่งรู้ตัวว่าตัวเองไม่รอดไปถึงโรงบาลแน่ เลยแอบเดินหนีมาเงียบๆ คนเดียว เพราะไม่อยากให้เด็กเห็นตัวเองตายต่อหน้า (ทำนองว่าวันนี้เด็กเห็นคนตายมามากพอแล้ว ไม่ควรให้เห็นใครตายอีกประมาณนั้น)
- เดินไปได้ซักพัก ไอ้แว่นเกรียนก็โผล่หัวมาเกรียนหน้าน้องติ่งว่าอย่าได้บังอาจนึกเอาเองว่าตัวเองได้เข้าถึงจิตใจของอลิซเชียว คนอย่างอลิซถึงไม่มีคนชั้นต่ำอย่างน้องติ่งช่วยก็ต้องฟันฝ่าทุกอย่างไปได้เองอยู่แล้ว
- เลยเจอน้องติ่งตบเกรียนกลับแบบนิ่งๆ ว่า เลิกเอาความเคารพบูชาที่มีต่ออลิซมาเป็นปมเด่นชดเชยปมด้อยตัวเองได้แล้ว แล้วบอกต่อว่า คนหลงยุคอย่างตัวเองหรือแว่นเกรียนที่ดีแต่เอาอลิซทูนไว้เหนือหัวเป็นเทพธิดาสูงส่งเพื่อชดเชยปมด้อยของตัวเอง ยึดติดแต่ว่าอลิซต้องเป็นอย่างที่อุดมคติของตัวเองวาดหวังไว้น่ะไม่มีสิทธิ์อยู่เคียงข้างอลิซหรอก
- เจอตบเกรียนเข้าแบบนี้ แว่นเกรียนก็ถึงกับเดินหนีไปหัวเราะแบบเสียสติไปเลย
โฉมหน้าสุดเท่ของแว่นเกรียนขณะโดนน้องติ่งบรรจงตบอย่างนิ่มนวลจนเกรียนแตก
- หลังจากนั้นน้องติ่งก็เริ่มเดินไม่ไหว นั่งพิงอยู่กับต้นไม้มองดูเมืองหลวงจักรวรรดิที่ลุกเป็นไฟอยู่คนเดียว พร้อมกับความคิดคำนึงสุดท้ายถึงอลิซ กับเด็กคนที่ตัวเองช่วยไว้เป็นอันจบตอนนี้
อ่านตอนนี้แล้วชอบฉาก " (อดีต) ติ่งตบเกรียน" แบบนิ่มๆ จริงๆ แฮะ (เผอิญหมั่นไส้ไอ้แว่นนี่มานานแล้ว ตั้งแต่คราวยุน้องติ่งให้ไปฆ่าแรนเดลหาว่าเป็นตัวเสนียดมาทำให้อลิซเปลี่ยนไปนั่นแหละ...ไม่รู้เรอะว่าแรนเดลน่ะตัวเรียกแขกของซีรี่ส์นะเว้ยเฮ้ย)
สำหรับฉากในตอนท้ายนี้ตอบยากก็จริงว่าน้องติ่งจะตายหรือไม่ แต่อุตส่าห์บิวต์อารมณ์มาขนาดนี้ เกิดล้มมวยว่าไม่ตายขึ้นมานี่คงหายซึ้งไปโขเหมือนกันแฮะ...ถึงในแง่หนึ่งจะน่ายินดีเหมือนกันก็เถอะ
รอดูตอนหน้าโลดครับว่าจะให้แรนเดลได้ฤกษ์ออกมาโชว์โหดเรียกแขกรึยัง (แต่เอาจริงๆ ผมไม่ไว้ใจไอ้วิธีการเดินเรื่องแบบหวานเย็นของอ.ผู้เขียนในช่วงนี้เอาซะเลย กว่าจะได้เรื่องแต่ละทีปูยาวมาก -3- หวังว่าช่วงแรนเดลออกมาลุยจะทำได้สะใจสมกับที่ทิ้งให้คนอ่านรอมาเป็นปีๆ นา)
อธิบายเกี่ยวกับปมของน้องติ่งกับไอ้แว่นเกรียนเล็กน้อย
เนื้อหาตรงนี้ค่อนข้างซับซ้อนอธิบายยากอยู่หน่อย แต่จะพยายามอธิบายให้เข้าใจง่ายๆ นะครับ
น้องติ่ง (ชื่อจริง "เฮอร์เกนไมเยอร์") เกิดในตระกูลขุนนางที่เลื่องชื่อด้านวิชาดาบมาก่อน แต่ในยุคที่ใช้ปืนรบกันอย่างทุกวันนี้ต่อให้ฝีมือดาบดีแค่ไหนก็ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลย ก็เลยรู้สึกสิ้นหวัง สุดท้ายพอได้เจออลิซที่มีฝีมือดาบเหนือกว่าตัวเอง ก็เลยเห็นอลิซเป็นไอด้อลไปเลย (อารมณ์ประมาณพวกแฟนๆ ศิลปินหรือแฟนนักกีฬาอะไรเทือกนั้นแต่หนักกว่า) แต่สุดท้ายพอได้เจอกับอลิซ ได้รู้จักอลิซจริงๆ แล้วได้รู้ว่าอลิซไม่ได้เป็นอย่างที่ตัวเองเคยวาดฝัน ยังมีความเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ใช่เทพธิดาหรือวีรสตรีมาจากไหนก็เกิดอาการรับไม่ได้ ฟาดงวงฟาดงาเอากับอลิซ แถมยังพาลพาโลไปหาว่าแรนเดลมาทำให้ไอด้อลของตัวเองต้องเสื่อมเสียจนพาลเกลียดแรนเดลไปเลย
ส่วนไอ้แว่นเกรียน (ชื่อจริง "มาร์วิน") ก็ประมาณเดียวกันครับ แต่หนักกว่าน้องติ่งซักร้อยเท่าได้ เพราะไอ้เวรนี่ไม่ใช่แค่เห็นอลิซเป็นไอด้อล มันเห็นเป็นเทพธิดา เป็นรูปเคารพเลย (เทียบง่ายๆ ถ้าน้องติ่งเป็นแฟนเพลงคลั่งรัก ไอ้แว่นเกรียนนี่ก็เป็นพวกคลั่งศาสนานั่นแหละ) สาเหตุมาจากมันเป็นคนตระกูลสาขาของตระกูลมาลวินของอลิซ (นอกเรื่องเล็กน้อย ตระกูลของอลิซจริงๆ ไม่ได่อานว่า "มาร์วิน" อย่างที่ฉบับภาษาไทยหรืออังกฤษแปลกัน แต่เป็น "มาลวิน - Malvin" แบบนี้ครับ ส่วนชื่อตระกูลสาขาคือ "Marwin - มาร์วิน" แบบนี้) แล้วเคยแพ้อลิซในการประลองมาก่อน หลังจากนั้นมันก็คลั่งไคล้อลิซมาตลอด เห็นอลิซเป็นนางพญา เป็นเทพธิดาสูงส่งที่ใครก็แตะต้องไม่ได้ถ้าไม่ใช่คนที่มีศักดิ์ศรีทัดเทียมกัน เพราะงั้นมันถึงได้เกลียดแรนเดลที่เป็นแค่ทหารชั้นผู้น้อย เป็นแค่คนชั้นต่ำไม่มีสกุลรุนชาติ แต่กลับได้อยู่ใกล้ชิดกับอลิซ แถมยังทำท่าจะมีอิทธิพลต่อจิตใจและเส้นทางชีวิตของอลิซอีก เกลียดถึงขั้นแอบยุยงให้น้องติ่งไปฆ่าแรนเดลเลย
แต่พอได้เจออะไรผ่านไป น้องติ่งก็เหมือนจะเรียนรู้แล้วก็คิดตกว่าสิ่งที่ตัวเองทำนั้นผิดไป ถึงได้พลิกบทจากติ่งเห่ออลิซมาเป็นวีรสตรีในตอนท้ายได้ ในขณะที่ไอ้แว่นเกรียนก็ยังดักดานเกรียนต่อไป (ไม่รู้ว่าโดนน้องติ่งตบเกรียนก่อนตายแล้วจะยิ่งเกรียนหนักกว่าเดิมรึเปล่านี่สิ)