ปกติผมขี่จักรยานวันละ 50 กม + ครับ ก่อนขี่ผมจะกินข้าวก่อนสัก 1 ชม แล้วออกมาขี่

    ถ้าไม่เจอใคร ที่เคารพ หรือรู้จัก  ผมจะไม่จอดพักครับเพราะ รู้ตัวเองดีว่า ถ้าจอดพักทีไร เวลาขึ้นมาขี่จักรยานอีกรอบ อาการจะรู้สึกขาตึงๆ  ผมเลยขี่ขาเดียว ไปถึงที่แล้ว กลับเลย หรืออาจจะมีจอดซื้อน้ำบ้าง แต่ก็แป๊บเดียว หรือจอดเปิดไฟท้ายบ้าง แต่ก็เปิดแล้วก็ขี่ต่อเลย

   วันนี้ไปได้ 27 กม ได้เจอน้าที่รู้จัก เลยจอดแวะพักคุย แต่ผมดันจอดนานไปหน่อย จนเหงือแห้ง พอขี่อีกรอบ อาการออกครับ พอขี่ไปแล้ว รู้สึก มีอาการหน้าสว่างเป็นบางครั้ง (ไม่ใช่อา่การห้ามืดครับ แต่มันเหมือนมีแสงว๊าบๆ ยังไงไม่รู้ 55 )  รู้สึกหมดแรง แรงไม่ออก แรงขาหมด  หวิว ๆ  จนขี่ไปได้ 10 กม จอดพัก กินขนม ดื่มเกลือแร่ นั่งพักสัก 5 นาที แรงก็กลับมา  ขี่ได้เหมือนเดิม  จนสุดท้ายวันี้ขี่ไป 58 กม

  ที่ผมสงสัยคือทำไมเวลาเหงื่อแห้งแล้วแรงหมดนี้แหละครับ ต้องหาอะไรกินก่อนถึงจะขี่มีแรงได้อีก   แต่ถ้า ไม่จอดพักเลย ดันแรงไม่หมด ขีไ่ด้เรื่อยๆ  ถ้าเหนื่อยก็ ใช้รอบขา กับใช้เกียร์เบา แรงดันไม่หมด  และไอ้อาการที่ผมว่านี้ จะเป็นเฉพาะจอดพักนานจนเหงือแห้งนะครับ

แดดออก ร้อนผมก็ไม่มีปัญหา วูบหรือหวิว หรือหน้ามืดนะครับ เพราะวันอาิทิตย์ผมก้จะขี่สานหน่อยตอนแดดออก ก็ไม่เคยเป็น

หรือเพราะร่างกายผมจำว่าพอเหงื่อแห้งแล้วคือพัก ร่างกายเลยดูดซึมอาหารจนหมดนะครับ  แต่ถ้าเหงื่อยังออกอยู่ ร่างกายจะยังไม่ดูดซึมอาหารจนหมด เลยยังมีแรงขี่ต่อไปได้นะครับ

ตอนนี้เลยรู้ตัวเองเลยครับว่า ต่อไปคงจะจอดพักนานไม่ได้ซะแล้ว จอดเมือ่ไหร่ แรงหมดเมื่อนั้น 55