เราอยากขอบคุณน้องผู้หญิงคนนึงค่ะ เราเจอกันที่บีทีเอสราชเทวี น้องเดินมาหาเราเพื่อยืมมือถือโทรศัพท์ สำหรับเราตอนนั้นไม่รีบร้อนอะไร
พอเราให้ยืมน้องเค้าก็ใช้อย่างเกรงใจเรามาก หรือเป็นเพราะเรายืนกอดอก (จริงๆแล้ว พี่ไม่มีอะไรนะ ชอบยืนแบบนั้นอ่ะ ฮ่าๆๆๆ) อาจทำให้น้องเค้าเกร็งๆ สุดท้ายแล้วน้องก็โทรหาใครคนนึงติดเพื่อจัดการธุระของเค้า ดีใจด้วย อิอิ

แต่ที่เราอยากขอบคุณคือ ขอบคุณสำหรับขนมที่ให้มานะคะ เรารู้สึกแปลกใจมาก เพราะมันไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไรเลยสำหรับเรา แต่น้องเค้าเลือกที่จะตอบแทนเรา มันคงเป็นขนมโมจิที่อร่อยที่สุดที่เคยกินมา




บางคนอาจจะมองว่าก็ไม่เห็นมีอะไร แต่สำหรับเรา เราดีใจนะ และมันก็สร้างความรู้สึกดีให้เรานะ เราอยากมาเล่าให้ฟัง เพราะอยากให้คนเรารู้จักที่จะแบ่งปันกันให้มากขึ้นเท่านั้นเอง ที่สำคัญไม่จำเป็นต้องหวังผลตอบแทนหรอกค่ะ

ปล. หลังจากนั้นเบอร์ที่น้องโทรหาเค้าไม่ติด เค้าโทรมาหาพี่นะคะ พี่เลยบอกไปให้ว่าน้องลืมโทรศัพท์หนะค่ะ