วันนี้ จขกท มีเรื่องอยากระบายค่ะ เนื่องด้วยวันก่อนได้มีโอกาศ สนทนาภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษา ซึ่งในชีวิต จขกทเคยฝึกพูดกับครู และลองพูดกับคนไทยที่ พูดภาษาอังกฤษได้ แค่นั้น นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้คุยกับเจ้าของภาษาและ สามารถสื่อสารกันเข้าใจได้ ราบรื่น ด้วยสำเนียงของเราที่ ค่อนข้าง เอเชีย พอสมควร (แต่เราฟังสำเนียงเค้าออกนะ ถึงเค้าจะไม่ได้พูด เป็นคำๆเเบบเรา) ทำให้เรากลับมาคิดย้อนดูว่า ทำไมเวลา เราพูดกับคนไทย เวลาเราสำเนียงไม่เปะ จะโดน มองเหยียดๆ และจะโดนแกล้ง ออกเสียงแบบ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องหน่ะค่ะ มันทำให้เราเฟลเหมือนกันน้ะ ว่าแบบ ใน ขณะที่เจ้าของภาษา เค้า พยายามสื่อสาร พูดผิดพูดถูกเค้าก็โอเค สำเนียงเราไม่ได้ แต่มันฟังรู้เรื่องใช่รึป่าว? ถ้าไม่รู้เรื่องมันก็ค่อยๆ อธิบายกันไป แล้วอีกอย่าง เวลาเราดูหนัง/ซีรี่ย์ ภาษาอังกฤษ เราไม่เห็นสำเนียงเค้าจะเหมือนคนไทยที่พยายามดัดเสียงใส่เราเลยอ่ะ บางทีพอเจอแบบนี้มันจะรู้สึกแย่ ไม่กล้าพูดกับคนต่างชาติ เพราะเราสำเนียงไม่ได้ แทนที่จะพยายาม สื่อสาร ก็กลายเป็นหันหน้าหนีเพราะไม่กล้า
ปล.แต่หลังจากที่เราได้คุยกับฝรั่งแล้วสื่อสารกันเข้าใจ เราดีใจมากเลยค่ะ รู้สึกกล้าที่จะพูดกับคนต่างชาติขึ้นเยอะ ถึงแม้ว่าจะโดนคนไทยด้วยกันดูถูกสำเนียงเพี้ยนๆก็ตาม ^__^
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะ
กระทู้ระบายค่ะ พูดภาษาอังกฤษกับคนไทยนี่เหนื่อยใจจริงๆเลย
ปล.แต่หลังจากที่เราได้คุยกับฝรั่งแล้วสื่อสารกันเข้าใจ เราดีใจมากเลยค่ะ รู้สึกกล้าที่จะพูดกับคนต่างชาติขึ้นเยอะ ถึงแม้ว่าจะโดนคนไทยด้วยกันดูถูกสำเนียงเพี้ยนๆก็ตาม ^__^
ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะ