ขยายความมงคลข้อที่ ๘ การศึกษาศิลปะเป็นอุดมมงคล ผู้ที่มีศิลปะคือผู้ที่มีฝีมือ
ไม่ว่าจะมีฝีมือ ในการเป็นช่างเงิน ช่างทอง เป็นช่างตัดเย็บจีวรเป็นต้น ชื่อว่าอุดมมงคล
ขึ้นชื่อว่าศิลปะไม่ว่าจะเป็นของคฤหัสถ์หรือบรรพชิต หากเป็นศิลปะที่ไม่มีโทษแล้ว
ชื่อว่าเป็นอุดมมงคลทั้งสิ้น
เพราะนำความสุขความเจริญมาให้ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
ทั้งเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่ตนเองและผู้อื่นด้วย
http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html#8
http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=%C8%D4%C5%BB%D0&original=1
.........ดิฉันได้ทำความเข้าใจในมงคลข้อนี้ และซึ้งแก่ใจด้วยตนเองแล้ว
ก่อนอ่านกระทู้ ควรอ่านกระทู้นี้ประกอบนะคะ
http://ppantip.com/topic/31415583
กระทู้น่าจะยาวนะคะ ควรพิจารณาก่อนนะคะ ว่าควรอ่านไหม
ท่านที่สงสัยว่าดิฉันน่าจะแท๊กผิด ดิฉันมั่นใจว่า เลือกแท๊กได้ถูกต้องแน่นอนค่ะ ถ้ายังไม่หายสงสัยเรื่องการแท๊ก
ควรอ่านให้จบก่อนนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า :
...............ดิฉันได้รับกระเป๋ามาใบหนึ่ง ได้มาอย่างไร น่าจะอยู่ในกระทู้ ชานมของนินานะคะ
กระเป๋าใบนี้เองค่ะ
วันต่อมาดิฉันไปเดินตลาดนัด เจอคุณป้าคนหนึ่งขายผ้าคลุมเตียงที่ทำจากเศษผ้ามาต่อกัน
ขายผืนละ ๒๕๐ บาท ต่อแล้วเหลือ ๒๓๐ บาทค่ะ ดิฉันได้ยินการต่อราคา
" โอยย..คุณ กว่าจะทำได้แต่ละผืนนะคะ เนื้อผ้าที่ใช้ก็ดีมากเลยนะคะ ป้าขอเถอะ "
" ๒๐๐ ก็พอแล้ว เอ้าเอาใส่ถุงเลย " ลูกค้าว่า
" ไม่ได้หรอกค่ะคุณขา ป้าขอ ๒๓๐ ก็แล้วกัน "
พอดิฉันถามราคา คุณป้าเลยบอก ๒๓๐ ค่ะ ดิฉันก็ว่าจะให้กำลังใจคุณป้าหน่อย
" ขายราคานี้ได้ยังไง " ดิฉันทำเสียงเข้ม
" กว่าจะได้แต่ละผืนนะคะคุณ "
" ก็นั่นนะสิคะ ขายราคานี้ เสียราคาหมดเลย อย่างนี้ต้อง ๒๖๐ "
ดิฉันว่า พร้อมยืนเงินให้ ๒๖๐ บาท เลือกผืนที่ทำมาจากเศษผ้า ที่มีเนื้อผ้าเหมือนกระเป๋าที่ได้รับมา
คุณป้าโปกมือ ไม่ ไม่ค่ะ ๒๓๐ ก็พอแล้ว น้ำตาคลอเป้าเลย
" มีแต่คนต่อป้า มีคุณนี่แหละ " ุป้าพึมพึมเสียงเบาๆ
ดิฉันรับของแล้วหันจะเดินจากไป เดี๋ยวค่ะคุณ คุณป้าเรียก ยืนเงินคืนมาให้ ๓๐ บาท
ด้วยแววตาอย่างนั้นของคุณป้า ดิฉันรับคืนค่ะ พร้อมทั้งยิ้มให้กำลังใจ ขายดีนะคะ
ได้ผ้ามาดิฉันเริ่มศึกษาเรื่องงานควิลท์ ( ท่านที่ไม่ทราบว่าการควิลท์คืออะไร ถามอากู๋นะคะ )
หัดทำชิ้นงานเล็กๆ น้อย ทำแล้วก็ไปโชว์ อวดน้องๆ ที่ทำงาน ได้ออเดอร์ มาด้วยนะคะ
................ต่อมาดิฉันเดินไปเจอร้านงานควิลท์ เขารับสอนด้วยค่ะ ก็คิดถึงน้องแพ เวลาน้องแพไป
รอรับน้อง จะได้ทำงานควิลท์ไปด้วย มีรายได้เสริมขึ้นมาอีก และเพื่ออะไรให้ทาย...นะคะ
ดิฉันจึงให้น้องแพมาเรียนในวันอาทิตย์ เรียนทำกระเป๋าใบหนึ่ง ค่าเรียน ๑๕๐๐ บาท
ดิฉันช่วยออกให้ ๕๐๐ บาท ในส่วนกระเป๋าใบเล็ก ดิฉันสอนเธอเอง สอนงานปักให้ด้วย
น้องแพนี่เป็นอดีตแม่บ้านของดิฉัน พอฐานะของดิฉันเปลี่ยนแปลง
ไม่สามารถจ้างเธอในราคาตามความสามารถของเธอได้ และเธอยังต้องการใช้เงินในการยังชีพ
" แพจ๋า พวกเราดังแล้ว แยกวงกันเถอะ " ดิฉันบอกน้องแพ
ช่วงที่ทำงานกับดิฉัน น้องแพได้เรียนตัดเย็บเสื้อผ้าด้วยค่ะ เธอไปสมัครเป็นช่างที่ร้านแห่งหนึ่ง
จากนั้นก็รวมกับเพื่อนมารับงานเอง
วันหนึ่งเธอมาหาดิฉันเพื่อขอจักร์โพ้งไปใช้ประกอบอาชีพ.
ดิฉันมีจักร์โพ้งตัวเดียว ใช้เล่นอยู่ แต่พิจารณาว่าถ้าให้เธอไป เธอก็ได้ใช้ประกอบอาชีพ น่าจะเป็นประโยชน์
ส่วนดิฉันถ้ายังจะเล่นก็ซื้อใหม่ได้ ก็ยกให้เธอไป.
อีกนานกิจการเธอไม่ดี มาขอพักอยู่กับดิฉันช่วงหนึ่ง คุณพีต้องการพี่เลี้ยงเด็ก ดิฉันก็ให้เธอ
มาทำงานที่นี่ค่ะ
น้องแพช่วงที่อยู่กับดิฉัน เธอดีกับดิฉันมากเลยนะคะ ช่วยเหลือทุกอย่างเลย เธอเสมือนน้องสาวคนหนึ่งของดิฉัน
เธอมีวันหยุดสัปดาห์ละ ๑ วันคือวันอาทิตย์ บางทีเธอจะกลับไปพักบ้านดิฉัน จะมาช่วยทำงานบ้านว่างั้น
" น้องแพวางลงเลย วันนี้วันหยุดของแพ จะมาทำงานบ้านพี่อีกทำไมหา ไป เดี๋ยวพี่พาไปช็อปปิ้ง "
ดิฉันดุ
" แพผลไม้ที่หล่นๆ ทางห้างเขาจะนำมาตัดแต่ง แล้วขายถูกๆ ปกติโลหลายร้อยนะ เราซื้อแบบนี้ถูกกว่า
เดี๋ยวซื้อไป ๒ ถุง พี่ให้แพถุงหนึ่ง " ดิฉันบอกน้องแพ
" พี่อธิจะทานผลไม้แบบนี้ทำไม ก็ทานที่สวยๆ เลยสิคะ เดี๋ยวแพซื้อให้เอง "
น้องแพเงินเดือนหมื่นต้นๆ มีภาระมากมาย ทนไม่ได้ บอกแบบจริงใจมาก
ดิฉันยิ้มแล้วบอกว่า
" จะซื้อที่แพงไปทำไม ทานอย่างนี้ก็ได้ หรือแพทานผลไม้ตัดแต่งไม่ได้ ฮื้อ..คุณนายแพ " ดิฉันเย้าเธอ
ปะโธ่ น้องแพไม่รู้อะไรเสียแล้ว ช่วงฐานะดิฉันเปลี่ยนจากที่ไม่ต้องทำมาหากินก็มีกิน เป็นไม่ทำละอดแน่
ดิฉันไปสำรวจตลาดสด เห็นเขาปอก แยกใบที่ไม่สวยทิ้ง ดิฉันยังคิดว่า ดิฉันอยู่อย่างจนๆ ก็ได้ไม่เดือดร้อนอะไร
จะเอาผักที่เขาทิ้งนั่นแหละ ไปทำกินได้ แล้วทำไม ผลไม้ตัดแต่งดิฉันจะกินไม่ได้.
โครงไก่ต้มฟัก ที่ท่านสมัครแนะนำก็อีก ทำเป็นน้ำซุปก็ได้ หรือจะแยกมาใส่มะนาวดอง ซดน้ำร้อนๆ อร่อยแท้เลย
อยู่ได้ เพราะคนเราอยู่ได้ด้วยปัจจัย ๔ ที่มันเลิศเลอกว่านั้น นั่นเพราะกิเลสมันอยากตะหาก
..............พอสัปดาห์ที่ ๒ หรือ ๓ ไม่แน่ใจ ดิฉันให้น้องแพนำกระเป๋าใบเล็กที่ดิฉันสอนทำไปให้คุณครูดู
คุณครูให้งานแพมาทำ ทำกระเป๋าใบเล็กตามแบบนั่นแหละค่ะ ให้ชิ้นละ...
คุณครูให้ราคาดีด้วยนะคะ อืมมม...น้องแพดีใจมากๆ เลยค่ะ
น้องแพเธอสนุกกับงานควิลท์มากเลยค่ะ ดิฉันยินดีกับเธอนะคะ
..............พี่หนูนาถามข่าว ส่งผ้าและอุปกรณ์งานควิลท์ที่เธอเคยเล่นมาให้ค่ะ ส่วนมากจะเป็นผ้าไทย
..............ดิฉันเลาะผ้าคลุมเตียงที่ซื้อมาจากคุณป้าทำงานควิลท์ค่ะ ได้กระเป๋าหลายใบเลย
ผ้าบางลายหมดก็ไปซื้อ
ปรากฏว่า เนื้อผ้าเดียวกันกับผ้าคลุมเตียงนั้น ราคาแพงมากค่ะ บางร้านแยกขายเป็นชิ้นเล็ก
เศษผ้าจากผ้าคลุมเตียงนั้น ถ้าต้องซื้อ ราคาน่าจะตกอยู่ประมาณ ๑,๐๐๐ บาท ดิฉันซื้อมาในราคา ๒๓๐ บาท
นำไปประกอบชิ้นงานบางส่วนเล็กๆ น้อยๆ ขายไปได้ ประมาณเกือบ ๒,๐๐๐ ยังเหลือผ้าอีกเยอะเลยค่ะ
มาดูชิ้นงานกันนะคะ
ถือว่าดิฉันส่งการบ้านให้คุณครูห้องงานฝีมือนะคะ ดิฉันเรียนจากห้องนี้ ในยูทูป และในหนังสือค่ะ
ตามภาพถ้าท่านใดสนใจแพทเทิร์นอยากทำจริงๆ เขียนบอกมาได้นะคะ เฉพาะงานชิ้นเล็กนะคะ กระเป๋าใบใหญ่
แพทเทิร์นใหญ่มาก ยังไม่ทราบจะส่งยังไง ถ้าสนใจจริงๆ ค่อยว่ากันอีกที
ตามสไตล์ห้องงานฝีมือ ทำเสร็จส่งการบ้าน แบ่งปัน
ดิฉัน สนุกกับการเล่น Hobby นี้มากๆ เลยค่ะ สนุกจริงๆ เลย จากงานถ้าใครสนใจ และเป็นมือใหม่หัดควิลท์ ดิฉันยินดีให้คำแนะนำนะคะ
อยากให้สนุก และมีความสุขด้วยกันค่ะ
ส่วนท่านที่เก่งแล้ว ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ว่าชิ้นงานไหนควรเพิ่ม ลด หรือแก้ไขอย่างไร ให้ดูดีขึ้น
เวลาดิฉันทำงานชิ้นใหม่ๆ นี่ สนุกมากเลยนะคะ อยากเห็นชิ้นงานเวลาสำเร็จแล้ว บางทีลืมเวลานอน ต้องมา
จัดระเบียบการเล่นใหม่เลยเชียว เป็นการเล่นที่ได้ความรู้ ทั้งสนุกและได้ตังค์ด้วยนะคะ
ไม่ได้ว่าจะลงกระทู้เพื่อรับออเดอร์นะคะ
" พี่หนูอยากได้ซองใส่มือถือแบบพี่ด้วย พี่อธิเขาจะทำให้ไหมฮึ " น้องติ่งถามน้องอีกคน
ถามแบบนี้ดิฉันเลยต้องทำให้
" หนูอยากได้เคส พี่ทำให้หน่อย เคสแบบนี้ราคาเท่าไหร่พี่ " น้องกิ๊กถาม
" เข้าคิวไว้นะคะ " ดิฉันบอก
" แล้วอีกนานไหม ถึงจะได้ " น้องกิ๊กถาม
" คำว่า คิว ของพี่อธิไม่ใช่ ตามความหมายของคิวที่เราเข้าใจกันนะ ถ้ากิ๊กเลือกแบบที่พี่อธิเค้าอยากทำ
กิ๊กก็อาจจะได้เป็นคิวแรก แล้วที่เข้าคิวไว้แรกๆ ถ้างานไม่น่าสนใจก็อาจจะปีหน้า หรือไม่แน่ว่าจะได้ "
น้องสา ( นามสมมุติ ) แฟนพันธ์แท้พี่อธิบอก รู้ได้ไงนี่ ใช่จริงๆ ด้วย
" รู้หรือเปล่าร้านพี่เขาชื่ออะไร... ชาติหน้าบูติค "
นี่เป็นกระเป๋าสตางค์สั้นใบแรกและใบที่ ๒ ที่หัดทำ ดูแล้วยังไม่สมส่วนดอกนะคะ ทำให้น้องพิมกับน้องแพรวค่ะ
ใบนี้งาน ออร์เดอร์จากน้องนินา ขอสีที่เปื้อนยากนะคะ น้องว่า การแอฟยังไม่สวยนะคะ ดึงด้ายไม่ตึงเห็นด้ายอยู่เลย
นี่ Key cover น้องสา สั่งทำ บอกขอมีไฝที่มุมปากด้วยนะคะ ก็น้องสามีไฝที่มุมปากไงคะ แพทเทิร์นจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
น้องแพมขอกระเป๋าแบบที่พี่ถือ แต่ไม่เอาดอกไม้ ให้ปักพอ ใบใหญ่กว่าของพี่หน่อย ใบนี้เบี้ยวๆ อย่างไรก็ไม่รู้
แต่น้องแพมชอบมาก ดิฉันแกะแพทเทิร์นจากกระเป๋าที่ได้รับ แล้วดัดแปลงเล็กน้อย ใบใหญ่ควิลท์จักร์ค่ะ
พวกเคสมือถือต่างๆ นี่ก็งาน ออเดอร์นะคะ
ด้านหลังถ้านำมาต่อกัน จะเห็นที่ควิลท์เป็นรูปหัวใจเต็มดวง เคสคู่รัก
กระเป๋าใบใหญ่ทำให้คุณแม่พี่หนูนา บอกคุณแม่ว่า
" อธิอยากทำให้คุณแม่ถือ แต่คุณแม่ของอธิตายไปแล้ว คุณแม่เป็นคุณแม่ของพี่หนูนาเพื่อนรัก
ของอธิ ก็ถือว่าเป็นคุณแม่ของอธิเหมือนกัน คุณแม่ช่วยถือด้วยนะคะ ใช้สักวันอธิก็ดีใจมากแล้ว หลังจากนั้น
คุณแม่จะให้ใครก็ได้ " คุณแม่รับไว้ค่ะ ดีใจจัง
.............สนใจแพทเทิร์ไหนบอกนะคะ จัดส่งให้ค่ะ เรามาสนุกด้วยกัน ที่ไม่ได้ถ่ายภาพไว้ก็เยอะค่ะ
มาต่อในส่วนห้องศาสนาต่อนะคะ ก็แท๊ก ๒ ห้องนี่นา
..............จากกระทู้เก่า สิปปัญจะ วิชาตัดเย็บเสื้อผ้า ใช้ในการเรียกค่าตัวเพิ่มได้นะคะ ได้เงินเดือนเพิ่มเห็นๆ เลยนะคะ
ดิฉันคิดราคาค่าตัดชุดจากอาจารย์เต็มที่ ท้าดีนัก ได้ตังค์ดีด้วยค่ะ ขยันก็รับตัด มีตังค์กินขนม ทำบุญเพิ่มด้วยค่ะ
แต่ช่วงนี้ไม่ได้ตัดแล้วค่ะ มาสนุกกับเรียนรู้ที่จะเล่น Hobby ตัวใหม่แทน
เจ้างานควิลท์ Hobby ตัวใหม่ล่าสุด เรียนไป ทำขายไปบ้าง แจกไปบ้าง เป็นของขวัญ
ทำมือให้ที่รัก และเคารพทั้งหลายบ้าง ทำจากหัวใจ ขอให้ผู้รับมีความสุข จากที่เคยหาของขวัญที่จะให้ลำบาก
ตอนนี้ทำให้เองเลย ไม่ต้องหาแล้ว มีคุณค่าทางใจสำหรับดิฉันมาก ในสำหรับส่วนผู้รับนั้นไม่อาจทราบได้.
เวลาทำเราก็มีความสุขมากๆ ด้วย ทำไป เปิดฟังธรรมไปด้วยก็ได้ไม่ขัดกัน
เงินขายได้ก็นำไปซื้ออุปกรณ์มาเรียนต่อค่ะ อุปกรณ์งานควิลท์ค่อนข้างแพงถึงแพงมาก
ผ้าที่ใช้เมตรละ ๗๐๐ ก็มี
มีปัญหาเหมือนกันค่ะ ก็เวลามันผ่านไปไวเกิน เวลาจะทำตั้งเวลาปลุกไว้ก็ดีค่ะ พอเสียงปลุกดังเราก็เลิก
ไม่งั้นจะยาวนะคะ ดูเวลาอีกที ตี ๓ แล้ว ได้ไงนะ ยังอยากทำต่ออยู่เลย.
............สิปปัญจะ
ไม่ว่าจะมีฝีมือ ในการเป็นช่างเงิน ช่างทอง เป็นช่างตัดเย็บจีวรเป็นต้น ชื่อว่าอุดมมงคล
ขึ้นชื่อว่าศิลปะไม่ว่าจะเป็นของคฤหัสถ์หรือบรรพชิต หากเป็นศิลปะที่ไม่มีโทษแล้ว
ชื่อว่าเป็นอุดมมงคลทั้งสิ้น
เพราะนำความสุขความเจริญมาให้ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
ทั้งเป็นประโยชน์เกื้อกูลแก่ตนเองและผู้อื่นด้วย
http://84000.org/tipitaka/book/bookpn06.html#8
http://84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=%C8%D4%C5%BB%D0&original=1
.........ดิฉันได้ทำความเข้าใจในมงคลข้อนี้ และซึ้งแก่ใจด้วยตนเองแล้ว
ก่อนอ่านกระทู้ ควรอ่านกระทู้นี้ประกอบนะคะ
http://ppantip.com/topic/31415583
กระทู้น่าจะยาวนะคะ ควรพิจารณาก่อนนะคะ ว่าควรอ่านไหม
ท่านที่สงสัยว่าดิฉันน่าจะแท๊กผิด ดิฉันมั่นใจว่า เลือกแท๊กได้ถูกต้องแน่นอนค่ะ ถ้ายังไม่หายสงสัยเรื่องการแท๊ก
ควรอ่านให้จบก่อนนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า :
...............ดิฉันได้รับกระเป๋ามาใบหนึ่ง ได้มาอย่างไร น่าจะอยู่ในกระทู้ ชานมของนินานะคะ
กระเป๋าใบนี้เองค่ะ
วันต่อมาดิฉันไปเดินตลาดนัด เจอคุณป้าคนหนึ่งขายผ้าคลุมเตียงที่ทำจากเศษผ้ามาต่อกัน
ขายผืนละ ๒๕๐ บาท ต่อแล้วเหลือ ๒๓๐ บาทค่ะ ดิฉันได้ยินการต่อราคา
" โอยย..คุณ กว่าจะทำได้แต่ละผืนนะคะ เนื้อผ้าที่ใช้ก็ดีมากเลยนะคะ ป้าขอเถอะ "
" ๒๐๐ ก็พอแล้ว เอ้าเอาใส่ถุงเลย " ลูกค้าว่า
" ไม่ได้หรอกค่ะคุณขา ป้าขอ ๒๓๐ ก็แล้วกัน "
พอดิฉันถามราคา คุณป้าเลยบอก ๒๓๐ ค่ะ ดิฉันก็ว่าจะให้กำลังใจคุณป้าหน่อย
" ขายราคานี้ได้ยังไง " ดิฉันทำเสียงเข้ม
" กว่าจะได้แต่ละผืนนะคะคุณ "
" ก็นั่นนะสิคะ ขายราคานี้ เสียราคาหมดเลย อย่างนี้ต้อง ๒๖๐ "
ดิฉันว่า พร้อมยืนเงินให้ ๒๖๐ บาท เลือกผืนที่ทำมาจากเศษผ้า ที่มีเนื้อผ้าเหมือนกระเป๋าที่ได้รับมา
คุณป้าโปกมือ ไม่ ไม่ค่ะ ๒๓๐ ก็พอแล้ว น้ำตาคลอเป้าเลย
" มีแต่คนต่อป้า มีคุณนี่แหละ " ุป้าพึมพึมเสียงเบาๆ
ดิฉันรับของแล้วหันจะเดินจากไป เดี๋ยวค่ะคุณ คุณป้าเรียก ยืนเงินคืนมาให้ ๓๐ บาท
ด้วยแววตาอย่างนั้นของคุณป้า ดิฉันรับคืนค่ะ พร้อมทั้งยิ้มให้กำลังใจ ขายดีนะคะ
ได้ผ้ามาดิฉันเริ่มศึกษาเรื่องงานควิลท์ ( ท่านที่ไม่ทราบว่าการควิลท์คืออะไร ถามอากู๋นะคะ )
หัดทำชิ้นงานเล็กๆ น้อย ทำแล้วก็ไปโชว์ อวดน้องๆ ที่ทำงาน ได้ออเดอร์ มาด้วยนะคะ
................ต่อมาดิฉันเดินไปเจอร้านงานควิลท์ เขารับสอนด้วยค่ะ ก็คิดถึงน้องแพ เวลาน้องแพไป
รอรับน้อง จะได้ทำงานควิลท์ไปด้วย มีรายได้เสริมขึ้นมาอีก และเพื่ออะไรให้ทาย...นะคะ
ดิฉันจึงให้น้องแพมาเรียนในวันอาทิตย์ เรียนทำกระเป๋าใบหนึ่ง ค่าเรียน ๑๕๐๐ บาท
ดิฉันช่วยออกให้ ๕๐๐ บาท ในส่วนกระเป๋าใบเล็ก ดิฉันสอนเธอเอง สอนงานปักให้ด้วย
น้องแพนี่เป็นอดีตแม่บ้านของดิฉัน พอฐานะของดิฉันเปลี่ยนแปลง
ไม่สามารถจ้างเธอในราคาตามความสามารถของเธอได้ และเธอยังต้องการใช้เงินในการยังชีพ
" แพจ๋า พวกเราดังแล้ว แยกวงกันเถอะ " ดิฉันบอกน้องแพ
ช่วงที่ทำงานกับดิฉัน น้องแพได้เรียนตัดเย็บเสื้อผ้าด้วยค่ะ เธอไปสมัครเป็นช่างที่ร้านแห่งหนึ่ง
จากนั้นก็รวมกับเพื่อนมารับงานเอง
วันหนึ่งเธอมาหาดิฉันเพื่อขอจักร์โพ้งไปใช้ประกอบอาชีพ.
ดิฉันมีจักร์โพ้งตัวเดียว ใช้เล่นอยู่ แต่พิจารณาว่าถ้าให้เธอไป เธอก็ได้ใช้ประกอบอาชีพ น่าจะเป็นประโยชน์
ส่วนดิฉันถ้ายังจะเล่นก็ซื้อใหม่ได้ ก็ยกให้เธอไป.
อีกนานกิจการเธอไม่ดี มาขอพักอยู่กับดิฉันช่วงหนึ่ง คุณพีต้องการพี่เลี้ยงเด็ก ดิฉันก็ให้เธอ
มาทำงานที่นี่ค่ะ
น้องแพช่วงที่อยู่กับดิฉัน เธอดีกับดิฉันมากเลยนะคะ ช่วยเหลือทุกอย่างเลย เธอเสมือนน้องสาวคนหนึ่งของดิฉัน
เธอมีวันหยุดสัปดาห์ละ ๑ วันคือวันอาทิตย์ บางทีเธอจะกลับไปพักบ้านดิฉัน จะมาช่วยทำงานบ้านว่างั้น
" น้องแพวางลงเลย วันนี้วันหยุดของแพ จะมาทำงานบ้านพี่อีกทำไมหา ไป เดี๋ยวพี่พาไปช็อปปิ้ง "
ดิฉันดุ
" แพผลไม้ที่หล่นๆ ทางห้างเขาจะนำมาตัดแต่ง แล้วขายถูกๆ ปกติโลหลายร้อยนะ เราซื้อแบบนี้ถูกกว่า
เดี๋ยวซื้อไป ๒ ถุง พี่ให้แพถุงหนึ่ง " ดิฉันบอกน้องแพ
" พี่อธิจะทานผลไม้แบบนี้ทำไม ก็ทานที่สวยๆ เลยสิคะ เดี๋ยวแพซื้อให้เอง "
น้องแพเงินเดือนหมื่นต้นๆ มีภาระมากมาย ทนไม่ได้ บอกแบบจริงใจมาก
ดิฉันยิ้มแล้วบอกว่า
" จะซื้อที่แพงไปทำไม ทานอย่างนี้ก็ได้ หรือแพทานผลไม้ตัดแต่งไม่ได้ ฮื้อ..คุณนายแพ " ดิฉันเย้าเธอ
ปะโธ่ น้องแพไม่รู้อะไรเสียแล้ว ช่วงฐานะดิฉันเปลี่ยนจากที่ไม่ต้องทำมาหากินก็มีกิน เป็นไม่ทำละอดแน่
ดิฉันไปสำรวจตลาดสด เห็นเขาปอก แยกใบที่ไม่สวยทิ้ง ดิฉันยังคิดว่า ดิฉันอยู่อย่างจนๆ ก็ได้ไม่เดือดร้อนอะไร
จะเอาผักที่เขาทิ้งนั่นแหละ ไปทำกินได้ แล้วทำไม ผลไม้ตัดแต่งดิฉันจะกินไม่ได้.
โครงไก่ต้มฟัก ที่ท่านสมัครแนะนำก็อีก ทำเป็นน้ำซุปก็ได้ หรือจะแยกมาใส่มะนาวดอง ซดน้ำร้อนๆ อร่อยแท้เลย
อยู่ได้ เพราะคนเราอยู่ได้ด้วยปัจจัย ๔ ที่มันเลิศเลอกว่านั้น นั่นเพราะกิเลสมันอยากตะหาก
..............พอสัปดาห์ที่ ๒ หรือ ๓ ไม่แน่ใจ ดิฉันให้น้องแพนำกระเป๋าใบเล็กที่ดิฉันสอนทำไปให้คุณครูดู
คุณครูให้งานแพมาทำ ทำกระเป๋าใบเล็กตามแบบนั่นแหละค่ะ ให้ชิ้นละ...
คุณครูให้ราคาดีด้วยนะคะ อืมมม...น้องแพดีใจมากๆ เลยค่ะ
น้องแพเธอสนุกกับงานควิลท์มากเลยค่ะ ดิฉันยินดีกับเธอนะคะ
..............พี่หนูนาถามข่าว ส่งผ้าและอุปกรณ์งานควิลท์ที่เธอเคยเล่นมาให้ค่ะ ส่วนมากจะเป็นผ้าไทย
..............ดิฉันเลาะผ้าคลุมเตียงที่ซื้อมาจากคุณป้าทำงานควิลท์ค่ะ ได้กระเป๋าหลายใบเลย
ผ้าบางลายหมดก็ไปซื้อ
ปรากฏว่า เนื้อผ้าเดียวกันกับผ้าคลุมเตียงนั้น ราคาแพงมากค่ะ บางร้านแยกขายเป็นชิ้นเล็ก
เศษผ้าจากผ้าคลุมเตียงนั้น ถ้าต้องซื้อ ราคาน่าจะตกอยู่ประมาณ ๑,๐๐๐ บาท ดิฉันซื้อมาในราคา ๒๓๐ บาท
นำไปประกอบชิ้นงานบางส่วนเล็กๆ น้อยๆ ขายไปได้ ประมาณเกือบ ๒,๐๐๐ ยังเหลือผ้าอีกเยอะเลยค่ะ
มาดูชิ้นงานกันนะคะ
ถือว่าดิฉันส่งการบ้านให้คุณครูห้องงานฝีมือนะคะ ดิฉันเรียนจากห้องนี้ ในยูทูป และในหนังสือค่ะ
ตามภาพถ้าท่านใดสนใจแพทเทิร์นอยากทำจริงๆ เขียนบอกมาได้นะคะ เฉพาะงานชิ้นเล็กนะคะ กระเป๋าใบใหญ่
แพทเทิร์นใหญ่มาก ยังไม่ทราบจะส่งยังไง ถ้าสนใจจริงๆ ค่อยว่ากันอีกที
ตามสไตล์ห้องงานฝีมือ ทำเสร็จส่งการบ้าน แบ่งปัน
ดิฉัน สนุกกับการเล่น Hobby นี้มากๆ เลยค่ะ สนุกจริงๆ เลย จากงานถ้าใครสนใจ และเป็นมือใหม่หัดควิลท์ ดิฉันยินดีให้คำแนะนำนะคะ
อยากให้สนุก และมีความสุขด้วยกันค่ะ
ส่วนท่านที่เก่งแล้ว ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ว่าชิ้นงานไหนควรเพิ่ม ลด หรือแก้ไขอย่างไร ให้ดูดีขึ้น
เวลาดิฉันทำงานชิ้นใหม่ๆ นี่ สนุกมากเลยนะคะ อยากเห็นชิ้นงานเวลาสำเร็จแล้ว บางทีลืมเวลานอน ต้องมา
จัดระเบียบการเล่นใหม่เลยเชียว เป็นการเล่นที่ได้ความรู้ ทั้งสนุกและได้ตังค์ด้วยนะคะ
ไม่ได้ว่าจะลงกระทู้เพื่อรับออเดอร์นะคะ
" พี่หนูอยากได้ซองใส่มือถือแบบพี่ด้วย พี่อธิเขาจะทำให้ไหมฮึ " น้องติ่งถามน้องอีกคน
ถามแบบนี้ดิฉันเลยต้องทำให้
" หนูอยากได้เคส พี่ทำให้หน่อย เคสแบบนี้ราคาเท่าไหร่พี่ " น้องกิ๊กถาม
" เข้าคิวไว้นะคะ " ดิฉันบอก
" แล้วอีกนานไหม ถึงจะได้ " น้องกิ๊กถาม
" คำว่า คิว ของพี่อธิไม่ใช่ ตามความหมายของคิวที่เราเข้าใจกันนะ ถ้ากิ๊กเลือกแบบที่พี่อธิเค้าอยากทำ
กิ๊กก็อาจจะได้เป็นคิวแรก แล้วที่เข้าคิวไว้แรกๆ ถ้างานไม่น่าสนใจก็อาจจะปีหน้า หรือไม่แน่ว่าจะได้ "
น้องสา ( นามสมมุติ ) แฟนพันธ์แท้พี่อธิบอก รู้ได้ไงนี่ ใช่จริงๆ ด้วย
" รู้หรือเปล่าร้านพี่เขาชื่ออะไร... ชาติหน้าบูติค "
นี่เป็นกระเป๋าสตางค์สั้นใบแรกและใบที่ ๒ ที่หัดทำ ดูแล้วยังไม่สมส่วนดอกนะคะ ทำให้น้องพิมกับน้องแพรวค่ะ
ใบนี้งาน ออร์เดอร์จากน้องนินา ขอสีที่เปื้อนยากนะคะ น้องว่า การแอฟยังไม่สวยนะคะ ดึงด้ายไม่ตึงเห็นด้ายอยู่เลย
นี่ Key cover น้องสา สั่งทำ บอกขอมีไฝที่มุมปากด้วยนะคะ ก็น้องสามีไฝที่มุมปากไงคะ แพทเทิร์นจากอินเทอร์เน็ตค่ะ
น้องแพมขอกระเป๋าแบบที่พี่ถือ แต่ไม่เอาดอกไม้ ให้ปักพอ ใบใหญ่กว่าของพี่หน่อย ใบนี้เบี้ยวๆ อย่างไรก็ไม่รู้
แต่น้องแพมชอบมาก ดิฉันแกะแพทเทิร์นจากกระเป๋าที่ได้รับ แล้วดัดแปลงเล็กน้อย ใบใหญ่ควิลท์จักร์ค่ะ
พวกเคสมือถือต่างๆ นี่ก็งาน ออเดอร์นะคะ
ด้านหลังถ้านำมาต่อกัน จะเห็นที่ควิลท์เป็นรูปหัวใจเต็มดวง เคสคู่รัก
กระเป๋าใบใหญ่ทำให้คุณแม่พี่หนูนา บอกคุณแม่ว่า
" อธิอยากทำให้คุณแม่ถือ แต่คุณแม่ของอธิตายไปแล้ว คุณแม่เป็นคุณแม่ของพี่หนูนาเพื่อนรัก
ของอธิ ก็ถือว่าเป็นคุณแม่ของอธิเหมือนกัน คุณแม่ช่วยถือด้วยนะคะ ใช้สักวันอธิก็ดีใจมากแล้ว หลังจากนั้น
คุณแม่จะให้ใครก็ได้ " คุณแม่รับไว้ค่ะ ดีใจจัง
.............สนใจแพทเทิร์ไหนบอกนะคะ จัดส่งให้ค่ะ เรามาสนุกด้วยกัน ที่ไม่ได้ถ่ายภาพไว้ก็เยอะค่ะ
มาต่อในส่วนห้องศาสนาต่อนะคะ ก็แท๊ก ๒ ห้องนี่นา
..............จากกระทู้เก่า สิปปัญจะ วิชาตัดเย็บเสื้อผ้า ใช้ในการเรียกค่าตัวเพิ่มได้นะคะ ได้เงินเดือนเพิ่มเห็นๆ เลยนะคะ
ดิฉันคิดราคาค่าตัดชุดจากอาจารย์เต็มที่ ท้าดีนัก ได้ตังค์ดีด้วยค่ะ ขยันก็รับตัด มีตังค์กินขนม ทำบุญเพิ่มด้วยค่ะ
แต่ช่วงนี้ไม่ได้ตัดแล้วค่ะ มาสนุกกับเรียนรู้ที่จะเล่น Hobby ตัวใหม่แทน
เจ้างานควิลท์ Hobby ตัวใหม่ล่าสุด เรียนไป ทำขายไปบ้าง แจกไปบ้าง เป็นของขวัญ
ทำมือให้ที่รัก และเคารพทั้งหลายบ้าง ทำจากหัวใจ ขอให้ผู้รับมีความสุข จากที่เคยหาของขวัญที่จะให้ลำบาก
ตอนนี้ทำให้เองเลย ไม่ต้องหาแล้ว มีคุณค่าทางใจสำหรับดิฉันมาก ในสำหรับส่วนผู้รับนั้นไม่อาจทราบได้.
เวลาทำเราก็มีความสุขมากๆ ด้วย ทำไป เปิดฟังธรรมไปด้วยก็ได้ไม่ขัดกัน
เงินขายได้ก็นำไปซื้ออุปกรณ์มาเรียนต่อค่ะ อุปกรณ์งานควิลท์ค่อนข้างแพงถึงแพงมาก
ผ้าที่ใช้เมตรละ ๗๐๐ ก็มี
มีปัญหาเหมือนกันค่ะ ก็เวลามันผ่านไปไวเกิน เวลาจะทำตั้งเวลาปลุกไว้ก็ดีค่ะ พอเสียงปลุกดังเราก็เลิก
ไม่งั้นจะยาวนะคะ ดูเวลาอีกที ตี ๓ แล้ว ได้ไงนะ ยังอยากทำต่ออยู่เลย.