คือตอนนี้เรามีน้อง 2 คน
คนแรกห่างกัน 3 ปี คนที่ 2 ห่างกัน 10 ปี
ตอนนี้เรายังเด็กอยู่ ยังเรียนอยู่ เป็นพี่ใหญ่ในบ้าน (แก่ที่สุดในบ้าน เพราะน้องๆ อายุไม่ถึง 10ปีกันทั้งนั้น)
พ่อเราเป็นคนขยันทำงานดี แต่ชอบกินเหล้าสูบบุหรี่ ซึ่งเราไม่ชอบพ่อในมุมนี้มาก จึงทำตัวห่างเกินกับพ่อ เพราะเหม็นกลิ่น
ตอนเรา 10ปี พ่อได้พา ..ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งกำลังตั้งท้องมารู้จัก เราก็เด็กไม่ได้รู้เรื่องอะไร จนตอนน้องคลอด เราถึงได้รู้ว่า
นี้คือน้องเราอีกคน ผ่านไปอีก 3 ปี พ่อพาน้องมาอยู่ที่บ้าน แล้วให้เรารับมอบหมาย ดูแลน้องทุกคน
พ่อบอกเสมอว่า " นี้ก้น้องแท้ๆของเราเหมือนกัน แค่คนละแม่ " น้องเขายังเด็กมาก เราก็ไม่ค่อยชอบเด็กอยู่ด้วย
งานหลักๆที่บ้านของเราคือ ทำงานบ้าน กวาดบ้านถูบ้าน จัดเก็บบ้าน แยกผ้าซัก และ ดูแลน้องทุกอย่าง
คือ พาอาบน้ำ กล่อมนอน ชงนมให้ พ่นยาให้(น้องเป็นโรคหอบ) ป้อนข้าว แต่งตัว เอาเป็นว่าทุกอย่าง และ ร้องไห้เก่งมาก
น้องเขา ชอบตีเรา พอเราตีกลับก็ฟ้องพ่อ พ่อก็ชอบอ้างเสมอ " น้องยังเด็ก ทำอะไรไปก็ไม่รู้เรื่อง "
พ่อก็ดุเรา เราแอบเบื่อ แอบไม่อยากเลี้ยง เพราะ น้องเขาก็โตแล้ว บางอย่างเราก็พอได้ พอเราจะตีน้อง พ่อก็สั่งห้ามตี
พ่อจะตีเอง แล้วพ่อเราก็ตีน้องเบามาก ถ้าตีหนักๆ ก็คงเป็นทำของเราเสีย แกล้งสัตว์เลี้ยงเรา
ซึ่งพ่อเขารู้อยู่แล้วถ้าไม่จัดการ โดนเราจัดการนะหนักกว่า เพราะเราหวงของพวกนี้มาก
น้องเราเป็นคนเอาแต่ใจ ซึ่ง พ่อก็ตามใจ พ่อเราบ่นใส่พ่อ พ่อก็ทำเป็นไม่ได้ยิน ซึ่งแบบนี้เราเบื่อมาก
แต่ที่เรายอมเลี้ยงน้องคือ พ่อซื่อของใหม่ให้เรา เราเลยยอม (2หมื่นกว่า //มันเยอะแต่..ค่าเลี้ยงน้องจนดูแลตัวเองได้(ราวๆ 5-6 ปี))
แต่บางที พ่อเราเรียนเสร็จกลับมาเห็นบ้านรก แล้วมันโมโหอะ
เพราะพ่อ พาน้องคนกลางและ คนเล็กไปเที่ยว ไม่ทำงานบ้าน พอเขากลับมาก็ด่าใส่เรา บ้านไม่เรียบร้อย ทำไมไม่ทำ
ทั้งวันพ่อพาน้องๆไปไหนหละ ? แล้วน้องเราเหมือนเป็นเด็กดีต่อหน้าผู้ใหญ่ เลวต่อหน้าพี่ๆ
เพราะ พอพ่อกลับบ้านมา จะสำออยมาก(ขอใช้คำนี้นะ) ต่อหน่าเราจะเอาแต่กวน เวลาจะทำไรก็ร้องไห้ จะเอานู้นนี้ เราเบื่อมาก
คือเราอยากด่าใส่น้องไปแรงนะว่า " เป็นลูกเมียน้อยอย่ามาสะเออะสั่งกุ "
ขอโทดที่ใช้คำหยาบจ๊ะ) แต่ก็ต้อง เก็บไว้ในใจ
คือเราจะไม่ว่าอะไรเลย ถ้าพ่อเขาไม่เอาน้องมาให้เรารับผิดชอบด้วย เพราะมันเกิดจากความผิดของพ่อเขาเอง
เราก็พยายามดูแล แต่น้องเอาแต่ใจมาก ตีก็ตีไม่ได้ ที่น้องคนกลางไม่กล้าทำไรเราเพราะโดนเราตีมาแต่เด็ก เลยรู้ดี
แต่น้องคนเล็ก ไม่เคยโดนเราตี คงยังไม่รู้ เราอยากตีให้รู้ว่าทำไม่ได้ แต่พ่อก็ห้าม แล้วเขาจะสั่งสอนเอง
พ่อบอกเสมอให้รักน้อง เราก็รักคนกลางนะ แต่คนเล็กแบบว่า..เขาไม่ใช้น้องเราแท้ๆ จะรักได้เต็ม 100เปอร์เซ็นต์ คงไม่ได้
เราอคติกับน้องคนเล็กเรานิดๆ แต่เราก็พยายามปลง เพราะเขาคือน้อง
แต่พอไม่ได้ดั่งใจเขา เขาก็ร้อง พอพ่อมาเห็น พ่อก็จะตามใจเขา ซึ่งเราเบื่อมาก
อ่านไปแล้วคิดยังไงบ้าง? ช่วยตอบหน่อยนะ ^^"
อยากได้คำปรึกษาเรื่องน้อง
คนแรกห่างกัน 3 ปี คนที่ 2 ห่างกัน 10 ปี
ตอนนี้เรายังเด็กอยู่ ยังเรียนอยู่ เป็นพี่ใหญ่ในบ้าน (แก่ที่สุดในบ้าน เพราะน้องๆ อายุไม่ถึง 10ปีกันทั้งนั้น)
พ่อเราเป็นคนขยันทำงานดี แต่ชอบกินเหล้าสูบบุหรี่ ซึ่งเราไม่ชอบพ่อในมุมนี้มาก จึงทำตัวห่างเกินกับพ่อ เพราะเหม็นกลิ่น
ตอนเรา 10ปี พ่อได้พา ..ผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งกำลังตั้งท้องมารู้จัก เราก็เด็กไม่ได้รู้เรื่องอะไร จนตอนน้องคลอด เราถึงได้รู้ว่า
นี้คือน้องเราอีกคน ผ่านไปอีก 3 ปี พ่อพาน้องมาอยู่ที่บ้าน แล้วให้เรารับมอบหมาย ดูแลน้องทุกคน
พ่อบอกเสมอว่า " นี้ก้น้องแท้ๆของเราเหมือนกัน แค่คนละแม่ " น้องเขายังเด็กมาก เราก็ไม่ค่อยชอบเด็กอยู่ด้วย
งานหลักๆที่บ้านของเราคือ ทำงานบ้าน กวาดบ้านถูบ้าน จัดเก็บบ้าน แยกผ้าซัก และ ดูแลน้องทุกอย่าง
คือ พาอาบน้ำ กล่อมนอน ชงนมให้ พ่นยาให้(น้องเป็นโรคหอบ) ป้อนข้าว แต่งตัว เอาเป็นว่าทุกอย่าง และ ร้องไห้เก่งมาก
น้องเขา ชอบตีเรา พอเราตีกลับก็ฟ้องพ่อ พ่อก็ชอบอ้างเสมอ " น้องยังเด็ก ทำอะไรไปก็ไม่รู้เรื่อง "
พ่อก็ดุเรา เราแอบเบื่อ แอบไม่อยากเลี้ยง เพราะ น้องเขาก็โตแล้ว บางอย่างเราก็พอได้ พอเราจะตีน้อง พ่อก็สั่งห้ามตี
พ่อจะตีเอง แล้วพ่อเราก็ตีน้องเบามาก ถ้าตีหนักๆ ก็คงเป็นทำของเราเสีย แกล้งสัตว์เลี้ยงเรา
ซึ่งพ่อเขารู้อยู่แล้วถ้าไม่จัดการ โดนเราจัดการนะหนักกว่า เพราะเราหวงของพวกนี้มาก
น้องเราเป็นคนเอาแต่ใจ ซึ่ง พ่อก็ตามใจ พ่อเราบ่นใส่พ่อ พ่อก็ทำเป็นไม่ได้ยิน ซึ่งแบบนี้เราเบื่อมาก
แต่ที่เรายอมเลี้ยงน้องคือ พ่อซื่อของใหม่ให้เรา เราเลยยอม (2หมื่นกว่า //มันเยอะแต่..ค่าเลี้ยงน้องจนดูแลตัวเองได้(ราวๆ 5-6 ปี))
แต่บางที พ่อเราเรียนเสร็จกลับมาเห็นบ้านรก แล้วมันโมโหอะ
เพราะพ่อ พาน้องคนกลางและ คนเล็กไปเที่ยว ไม่ทำงานบ้าน พอเขากลับมาก็ด่าใส่เรา บ้านไม่เรียบร้อย ทำไมไม่ทำ
ทั้งวันพ่อพาน้องๆไปไหนหละ ? แล้วน้องเราเหมือนเป็นเด็กดีต่อหน้าผู้ใหญ่ เลวต่อหน้าพี่ๆ
เพราะ พอพ่อกลับบ้านมา จะสำออยมาก(ขอใช้คำนี้นะ) ต่อหน่าเราจะเอาแต่กวน เวลาจะทำไรก็ร้องไห้ จะเอานู้นนี้ เราเบื่อมาก
คือเราอยากด่าใส่น้องไปแรงนะว่า " เป็นลูกเมียน้อยอย่ามาสะเออะสั่งกุ "
คือเราจะไม่ว่าอะไรเลย ถ้าพ่อเขาไม่เอาน้องมาให้เรารับผิดชอบด้วย เพราะมันเกิดจากความผิดของพ่อเขาเอง
เราก็พยายามดูแล แต่น้องเอาแต่ใจมาก ตีก็ตีไม่ได้ ที่น้องคนกลางไม่กล้าทำไรเราเพราะโดนเราตีมาแต่เด็ก เลยรู้ดี
แต่น้องคนเล็ก ไม่เคยโดนเราตี คงยังไม่รู้ เราอยากตีให้รู้ว่าทำไม่ได้ แต่พ่อก็ห้าม แล้วเขาจะสั่งสอนเอง
พ่อบอกเสมอให้รักน้อง เราก็รักคนกลางนะ แต่คนเล็กแบบว่า..เขาไม่ใช้น้องเราแท้ๆ จะรักได้เต็ม 100เปอร์เซ็นต์ คงไม่ได้
เราอคติกับน้องคนเล็กเรานิดๆ แต่เราก็พยายามปลง เพราะเขาคือน้อง
แต่พอไม่ได้ดั่งใจเขา เขาก็ร้อง พอพ่อมาเห็น พ่อก็จะตามใจเขา ซึ่งเราเบื่อมาก
อ่านไปแล้วคิดยังไงบ้าง? ช่วยตอบหน่อยนะ ^^"