ตั้งแต่เด็กพ่อแม่เคยเล่นกับเราไม่ค่อยได้ไปเจอสังคมจนไม่รู้เรื่องการใช้ชีวิตเป็นเด็กขี้อายเก็บกดตอนนี้อายุ13 ยังไม่เคยได้ปรึกษาชีวิตวัยรุ่นกับแม่ไม่เคยได้คุยกันพอเราเศร้าอยากจะคุยร้องไห้ต่อหน้าแม่บอก"อย่าปัญญาอ่อน"เราเคยบอกแม่ว่าเคยฟังหนูพูดไหมแม่ก็ทำเสียงโครมครามใส่แบบไม่อยากฟังส่วนพ่อคนนี้ยิ่งหนักเอาแต่ความคิดตัวเองเป็นใหญ่ตัวเองต้องถูกเสมอชอบพูดคำพูดให้เราดูต่ำโดยที่เราลูกเขาแท้ๆพวกเขาชอบให้เราอายต่อหน้าคนอื่นตลอดเราแอบนอนร้องไห้ทุกคืนเราเคยคุยกับพ่อแม่หลายครั้งแต่พวกเขาไม่เคยสนใจเลยเราร้องไห้ต่อหน้าพ่อเขาบอกจะร้อง ไรนักหน่าเราป่วยก็บอกอย่าอ่อนแอเราป่วยพวกเขาบอกก็"อ่อนแอ"เราโดนแบบนี้มาตั้งหลายปี   ตอนนี้ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงแล้วแค่อยากมีครอบครัวอบอุ่น