โดนคนถามว่า จบปริญญาตรีมาเปิดร้านเสริมสวยนี่นะ ??? จบป.6 ก็ทำได้

เรื่องมีอยู่ว่าใต้หอพักของญาติมีร้านเสริมสวยเค้าจะเซ้ง อยู่ย่านมหาวิทยาลัย เราเห็นว่าตกแต่งสวยดี มีอุปกรณ์ครบทุกอย่าง และราคาไม่แพงเกินไป แม่และพี่สาวเลยช่วยลงทุน เพราะอยากให้กลับมาอยู่บ้าน

ความรู้ด้านเสริมสวยก็ไม่มี ต้องจ้างช่าง ค่าจ้างช่างก็แพงแสนแพง ค่าเรียนเสริมสวยก็แพงมิใช่ย่อย เลยตัดสินใจเอาเงินเก็บที่มีอยู่น้อยนิดเปิดร้านขายเสื้อผ้าล็อคใกล้ๆกับร้านเสริมสวย เผื่อจะช่วยหนุนร้านเสริมสวยถ้าไม่มีลูกค้า โชคดีที่ญาติเก็บค่าเช่าร้านเสื้อผ้าแค่เดือนล่ะ3พัน ทำให้พออยู่ได้ และขายออนไลน์ด้วย แต่ขายออนไลน์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หรืออาจจะเพราะเพิ่งเปิด มันคงต้องใช้เวลา

ปัญหาคือตอนนี้ไม่มีเวลาไปเรียนเสริมสวย จะปิดร้านเสื้อผ้าก็ไม่ได้ และช่างที่จ้างอยู่ตอนนี้มีวี่แววจะกลับไปอยู่บ้านแฟน แอบเครียดเหมือนกันนะ ช่างเสริมสวยก็หายาก ประกาศหาทางเน็ตก็ไม่มีคนมาสมัครเลย

บางทีก็มีความรู้สึกว่าทำงานประจำ ยังเครียดน้อยกว่ามาเป็นเจ้าของธุรกิจ ถึงแม้จะเป็นธุรกิจเล็กๆก็ตาม แถมยังมีวันหยุด มีเวลาไปเที่ยว ไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ มีเงินเดือนและเซอวิสชาร์ทที่ต้องได้ทุกๆเดือน ไม่ต้องเครียดว่าสิ้นเดือนต้องจ่ายค่าเช่าห้อง ค่าจ้างช่าง ค่านู้นนี่นั่นอีกจิปาถะ

แต่รู้มั๊ย ..... ข้อดีที่ได้เป็นเจ้าของธุรกิจคืออะไร???

มันทำให้ฉันรู้จักคุณค่าของเงินมากขึ้น ใช้จ่ายประหยัดขึ้น จากที่แต่ก่อนคิดแค่ว่าซื้อไปเถอะ กินไปเถอะเดี๋ยวสิ้นเดือนก็ได้เงินแระ

มันทำให้ฉันเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มีความรับผิดชอบมากขึ้น ใช้เวลา1วันให้คุ้มค่าที่สุด

ที่สำคัญ มันทำให้ฉันได้กลับมาอยู่บ้าน ได้อยู่กับครอบครัว
คำพูดหนึ่งที่แม่พูดแล้วทำให้ตัดสินใจกลับบ้านทันทีคือ

"แม่ไม่ได้อยากได้เงินจากลูกทุกเดือน แต่อยากให้ลูกกลับมาอยู่ด้วยกัน"