หากวันหนึ่ง ปี้เต้ป พูดๆอยู่บนเวที แล้วเกิดหน้ามืด หัวใจวายเฉียบพลันล้มลงตายบนเวที บรรดาลูกกระจ๊อก ม็อบขี้หมา จะทำยังไง เอ......หรือจะโทษทักษิญอีก อยากรู้ เอาล่ะ ไร้สาระไปนิดนึง เข้าเรื่องดีกว่า

หากว่าวันหนึ่งประเทศไทยแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เพราะการกระทำของคนบางกลุ่มดั่งเช่นทุกวันนี้ แล้วบรรดาประเทศเพื่อนบ้านที่แสนดี รวมกันขนาบทุกด้านเพื่อจะตีเอาประเทศไทยเป็นเมืองขึ้น ถึงวันนั้นเราจะยังทะเลาะกันอยู่หรือจะจับมือร่วมกันปกป้องเอกราชของเรากัน

ทุกวันนี้หากเห็นต่างคือต่างขั้ว ทุกวันนี้จะใส่เสื้อสีแดงก็ไม่ได้ ใส่เสื้อสีเหลืองก็ลำบาก จะประดับธงชาติก็โดนเหมาว่าเป็นพวกกบฏ แล้วจะเอายังไงกันดี

เราเคยรู้จักคำว่าถ้อยทีถ้อยอาศัย แต่ปัจจุบันเพราะการเมือง เพื่อนต้องเสียเพื่อน ครอบครัวบางครอบครัวต้องร้าวฉานเพียงแค่อุดมการณ์มันต่างกัน เคยคิดกันบ้างหรือเปล่าว่าแค่ความอยากได้อยากมีของคนแค่ไม่กี่คน มันทำร้ายประเทศเราไปขนาดไหน หรือต้องรอให้สิ้นชาติกันก่อนถึงจะคิดได้

ทักษิณโกง ใช่ อันนี้ผมไม่เถียง แล้วสุเทพไม่โกงหรือ มันก็พอๆกันนั่นแหละ ไม่ว่าใครที่ได้เข้ามาเป็นนักการเมือง มันก็เข้ามาเพื่อกอบโกยทั้งนั้นแหละ

อยากตั้งสภาประชาชน เอ้า เฮ..... รู้กันบ้างมั้ยว่าสภาประชาชนน่ะ มันระบอบอะไร ถ้ายังดื้อดึงที่จะเอา ก็เปลี่ยนชื่อซะ ไอ้ กปปส น่ะ มันไม่ใช่แน่นอน

เมื่อวานเข้าไปนั่งกินข้าวแล้วเลยถือโอกาสนั่งคุยกับแม่ แม่บอก คนเยาวราชออกมาสนับสนุนม็อบกันทั้งนั้นแหละ ผมเลยบอกแม่ว่า ไอ้ที่ออกมาน่ะ มันมีนัยยะทั้งนั้นแหละ ก็ ไอ้ 100 คนที่ กปปส มันบอกจะแต่งตั้งเองนั่นไง สนับสนุนมากๆก็เอาตำแหน่งไป 1 ตำแหน่ง แม่เลยเข้าใจ (แม่ผมคนชนบทนะครับ)

หากคิดว่า มวลชนที่สนับสนุนมีเป็นล้านๆ แล้วจะกลัวทำไมกับการเลือกตั้ง วัดกันไปเลยครับ ไม่ใช่มาเล่นการเมืองกลางถนนแบบนี้

แค่นี้แหละ