สวัสดีค่ะ (-/\-)
(ขออธิบาย Tag ไว้ก่อน : ห้องนักเขียนเพราะเป็นวรรณกรรมแปลและภาษาต่างประเทศ, ห้องการ์ตูนเพราะปกเรื่องนี้มีอ.โอบาตะผู้วาด Death Note เคยวาดไว้ และวรรณกรรมเรื่องนี้ยังถูกนำมาอ้างอิงในการ์ตูนเรื่องต่างๆ เช่น สาวน้อยวรรณกรรมกับตัวตลกอยากตาย เลยลงไว้เผื่อมีผู้สนใจ ใครเห็นว่าไม่เหมาะสม แจ้งลบได้เลยนะะ)
อาศัยอานิสงค์จากการสมัคร Amazon Japan ผ่าน Kindle เลยได้หนังสือฟรีมาอ่านจำนวนหนึ่ง
เรื่องหนึ่งที่อ่านจบไปคือเรื่องซุปเปอร์แคลสสิคของญี่ปุ่น 「人間失格」(Ningen Shikkaku : สิ้นไร้ความเป็นมนุษย์) ของดะไซ โอซามุ
ต้องบอกว่าตอนก่อนอ่านนี่ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย (เสียมารยาท !) เพราะเว้นเรื่องของอะคุตะงะวะไว้คนแล้ว เรื่องคลาสสิคของญี่ปุ่นที่ผ่านตามาน้อยนิดนั้นช่างไม่ค่อยจะสนุกเอาเสียเลย มักจะเริ่มแบบงงงง แล้วก็จบแบบงงงง จบแบบดื้อๆ ไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้พอปิดหนังสือแล้วมักจะรู้สึกเคว้งอยู่พักหนึ่งว่า เอ่อ... แล้วช่วงไคลแมกซ์ของเรื่องไปไหน... แต่อาจเป็นเพราะอิฉันไม่ชินกับไวยากรณ์การเล่าเรื่องแบบนี้ก็ได้
แต่ Ningen Shikkaku นี่สนุกมาก อ่านรวดเดียวจบได้แบบไม่ต้องฝืนเลย ภาษาเก่านิดนึงแต่ไม่เป็นปัญหา อ่านได้เรื่อยๆ กระชับ ไม่เยิ่นเย้อ เข้าใจง่ายค่ะ
เรื่องนี้เดินเรื่องในรูปแบบของบันทึก ดังนั้นสิ่งที่ผู้อ่านเห็นจะถูกมองจากสายตาของผู้เล่าเรื่องหรือตัวเอกคือ โอนิวะ โยโซ เท่านั้น ตัวเอกนั้นเป็นผู้ชายที่มีความ negative เข้มข้นสูงในระดับหลุมดำ แต่ก็เป็นมนุษย์ที่อ่อนไหวและฉลาดหลักแหลมมากเช่นกัน การมีชีวิตอยู่ในโลกของเขาจึงยากลำบากยิ่งยวด และยิ่งทรมานหนักเข้าไปอีกเมื่อเขาพบว่า...
ตัวเองมีพรสวรรค์เรื่องผู้หญิง
จะว่าเป็นพรสวรรค์หรือคำสาปก็ไม่แน่ใจ แต่ผู้หญิงมักจะถูกดึงดูดเข้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว และเขาก็ไม่มีเรี่ยวแรงกำลังใจพอจะปฎิเสธพวกหล่อนเสียด้วย นั่นทำให้ชีวิตของเขายิ่งไถลออกนอกทาง...
(ภาพปกฝีมืออาจารย์โอบาตะ)
Review : วรรณกรรมญี่ปุ่น 「人間失格」(สิ้นไร้ความเป็นมนุษย์)
(ขออธิบาย Tag ไว้ก่อน : ห้องนักเขียนเพราะเป็นวรรณกรรมแปลและภาษาต่างประเทศ, ห้องการ์ตูนเพราะปกเรื่องนี้มีอ.โอบาตะผู้วาด Death Note เคยวาดไว้ และวรรณกรรมเรื่องนี้ยังถูกนำมาอ้างอิงในการ์ตูนเรื่องต่างๆ เช่น สาวน้อยวรรณกรรมกับตัวตลกอยากตาย เลยลงไว้เผื่อมีผู้สนใจ ใครเห็นว่าไม่เหมาะสม แจ้งลบได้เลยนะะ)
อาศัยอานิสงค์จากการสมัคร Amazon Japan ผ่าน Kindle เลยได้หนังสือฟรีมาอ่านจำนวนหนึ่ง
เรื่องหนึ่งที่อ่านจบไปคือเรื่องซุปเปอร์แคลสสิคของญี่ปุ่น 「人間失格」(Ningen Shikkaku : สิ้นไร้ความเป็นมนุษย์) ของดะไซ โอซามุ
ต้องบอกว่าตอนก่อนอ่านนี่ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย (เสียมารยาท !) เพราะเว้นเรื่องของอะคุตะงะวะไว้คนแล้ว เรื่องคลาสสิคของญี่ปุ่นที่ผ่านตามาน้อยนิดนั้นช่างไม่ค่อยจะสนุกเอาเสียเลย มักจะเริ่มแบบงงงง แล้วก็จบแบบงงงง จบแบบดื้อๆ ไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้พอปิดหนังสือแล้วมักจะรู้สึกเคว้งอยู่พักหนึ่งว่า เอ่อ... แล้วช่วงไคลแมกซ์ของเรื่องไปไหน... แต่อาจเป็นเพราะอิฉันไม่ชินกับไวยากรณ์การเล่าเรื่องแบบนี้ก็ได้
แต่ Ningen Shikkaku นี่สนุกมาก อ่านรวดเดียวจบได้แบบไม่ต้องฝืนเลย ภาษาเก่านิดนึงแต่ไม่เป็นปัญหา อ่านได้เรื่อยๆ กระชับ ไม่เยิ่นเย้อ เข้าใจง่ายค่ะ
เรื่องนี้เดินเรื่องในรูปแบบของบันทึก ดังนั้นสิ่งที่ผู้อ่านเห็นจะถูกมองจากสายตาของผู้เล่าเรื่องหรือตัวเอกคือ โอนิวะ โยโซ เท่านั้น ตัวเอกนั้นเป็นผู้ชายที่มีความ negative เข้มข้นสูงในระดับหลุมดำ แต่ก็เป็นมนุษย์ที่อ่อนไหวและฉลาดหลักแหลมมากเช่นกัน การมีชีวิตอยู่ในโลกของเขาจึงยากลำบากยิ่งยวด และยิ่งทรมานหนักเข้าไปอีกเมื่อเขาพบว่า...
ตัวเองมีพรสวรรค์เรื่องผู้หญิง
จะว่าเป็นพรสวรรค์หรือคำสาปก็ไม่แน่ใจ แต่ผู้หญิงมักจะถูกดึงดูดเข้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว และเขาก็ไม่มีเรี่ยวแรงกำลังใจพอจะปฎิเสธพวกหล่อนเสียด้วย นั่นทำให้ชีวิตของเขายิ่งไถลออกนอกทาง...
(ภาพปกฝีมืออาจารย์โอบาตะ)