เราเองไม่ใช่คนงกหรือขี้เหนียวอะไร แต่รู้สึกเบื่อหน่ายในนิสัยของพี่น้องทางสามีมาก คิดแต่จะเอา ไม่คิดให้ใคร ลูกเราตั้งแต่เกิดจนสามขวบครึ่งไม่เคยได้อะไรจากพวกเค้าซักชิ้น แม้แต่ขนมซักห่อ นมซักกล่องยังไม่เคยเลยค่ะ เราเองไปเจอกันทีเตรียมของเยี่ยมรายบุคคลเลยนะคะ

ออกพรรษาที่ผ่านมาเราซื้อของเล่นไปฝากเด็กๆ ตกคนละ 200 มาได้ยินเข้าหูจากหลานวัย 10 ขวบบอกว่าแม่เค้าบ่นว่าซื้อแต่ของราคาถูกมาให้ ทีลูกตัวเองซื้อของดีๆให้ทั้งนั้น โมโหมากค่ะ ตัดสินใจว่าจะไม่ซื้ออะไรให้อีกแล้ว

เคยบ่นน้อยใจกับสามีเหมือนกัน ว่าไม่เหมือนทางบ้านเรา ลูกหลานเจอกันทีพ่อแม่ก็ให้เงินหยอดออมสินหลานๆกันทั้งนั้น
สามีบอกว่าพี่น้องเค้าคงไม่ค่อยได้สนใจเรื่องพวกนี้หรอก ไม่เห็นความสำคัญของของเยี่ยมของฝาก

เราเลยประชดว่า คิดได้อย่างงี้ก็ดี. ต่อไปเวลาไปบ้านเธอชั้นจะไม่เสียเวลาตระเวนหาของฝากแล้วนะ ถ้าอยากเอาไปฝากก็หาเอาเองละกัน

ปีใหม่นี้เราจะไปตัวเปล่า สบายดีจัง^_^