คือ รู้สึกว่าพักนี้อาการจะกำเริบบ่อยขึ้น ยิ่งอากาศหนาวๆแบบนี้ เห็นคนมีแฟนเดินจับมือกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ต่างกับเราที่เรียนเลิกเย็น บางวันก็นอนป่วย ไปไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว มันก็คงจะน้อยใจเลยรู้สึกไม่ค่อยชอบใจยังไงไม่รู้ค่ะ บางทีก็ชอบประชดตัวเองว่า "มีแฟนแต่ไกลกัน ไม่ได้ทำเหมือนที่แฟนทั่วๆไปเค้าทำแล้วจะมีแฟนไปทำไม" เมื่อวานเลยบอกกับแฟนไปแบบที่คิดอ่ะค่ะ แฟนเราโกรธเรามากเลย ถึงขั้นประชดว่า "ใจคอจะไม่ให้ผมเรียนเลยใช่มั้ย ?" "ไปเห็นคู่ไหนมาอีกล่ะครับ ?" แบบเจ็บมากจริงๆ กว่าจะดีกันได้ก็หลายชม.ต่อมา TT"

ตอนนี้เลยเพิ่งสำนึกว่า จะไม่งอแงไม่พูดอะไรไม่เข้าท่าอีก แต่ก็กลัวว่าตัวเองจะอดทนที่จะอยู่ในสภาพแบบนี้ไม่ไหว อยากให้เค้าอยู่ตลอดเวลา ฯลฯ เลยอยากได้วิธีที่ทำให้ช่วยไม่ฟุ้งซ่านก่อนค่ะ ทำยังไงถึงจะเข้มแข็งขึ้นคะ เพราะเราเองก็ไม่อยากให้แฟนต้องมาเหนื่อยที่จะรองรับอารมณ์คนอย่างเราแล้วเหมือนกัน

ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าค่ะ