ไม่เกินไปกว่านั้นอีกแล้วครับ

ประชาธิปไตย เน้นที่การค้นหา เพื่อสรุปเป้าหมายรวมกัน เป็นอุดมคติ เป็นนามธรรม
ประชาธิปไตย ไม่ได้ถูกออกแบบมาสนับสนุนการปฏิบัติเพื่อนำไปสู่ผลลัพท์ขั้นสุดท้าย ซึ่งเน้นวัตถุ เป็นรูปธรรม

ประชาธิปไตย
ไม่ใช่ระบบกฏหมายที่จะตัดสินถูกผิด
ไม่ใช่ระบบศีลธรรมที่จะตัดสินดีชั่ว
ไม่ใช่ระบบบริหารโครงการที่จะตัดสินความสำเร็จหรือล้มเหลว

ประชาธิปไตย คือระบอบพวกมากลากไป
    และการอยู่ในสังคมประชาธิปไตย คือการยอมให้พวกมากลากไป
    ถ้าถูกพวกน้อยลากไปก็ไม่เป็นประชาธิปไตยครับ มันเป็นเผด็จการ

ถ้าอยากให้ประชาธิปไตย มีความถูกต้องยุติธรรมอยู่ในนั้น
    ก็ต้องเอาหลักกฏหมาย ไปปฏิบัติสอดแทรกอยู่ภายใต้ระบอบประชาธิปไตย
    ถ้าล้มประชาธิปไตย เพื่อจะเอาหลักนิติศาสตร์
    ให้ศาลขึ้นเป็นใหญ่เหนือกว่าทุกองค์กรในประเทศ ก็ไม่ใช่ประชาธิปไตยครับ  มันเป็นเผด็จการ

ถ้าอยากให้ประชาธิปไตย มีความดีงามอยู่ในนั้น
    ก็ต้องเอาหลักศีลธรรม ไปปฏิบัติสอดแทรกอยู่ภายใต้ระบอบประชาธิปไตย
    ถ้าล้มประชาธิปไตย เพื่อจะยึดหลักศาสนา
    ให้นักบวชขึ้นเป็นใหญ่เหนือทุกองค์กรในประเทศ ก็ไม่ใช่ประชาธิปไตยครับ  มันเป็นเผด็จการ

ถ้าอยากให้ประชาธิปไตย มีความสำเร็จอยู่ในนั้น
    ก็ต้องเอาองค์ความรู้และมอบอำนาจเด็ดขาดให้คนที่รู้นำไปปฏิบัติสอดแทรกอยู่ภายใต้ระบอบประชาธิปไตย
    ถ้าล้มประชาธิปไตย เพื่อมอบอำนาจเผด็จการ
    ให้คนดีขึ้นเป็นใหญ่เหนือทุกองค์กรในประเทศ ก็ไม่ใช่ประชาธิปไตยครับ มันเป็นเผด็จการ

เห็นได้ชัดเจนว่า ประชาธิปไตยเพียวๆ
เหมาะที่สุดสำหรับการเข้าสู่อำนาจและการลงจากอำนาจเท่านั้น
ไม่ได้เหมาะกับทุกเรื่อง ถ้าจะประชาธิปไตยเอาไปใช้กับเรื่องอื่นๆ ก็ต้องผสานระบบอื่นเข้าไปด้วย

ดังนั้น ถ้าอยากให้ประชาธิปไตยเจริญก้าวหน้า
ก็ต้องเข้าสู่อำนาจด้วยระบอบประชาธิปไตย
และเมื่อได้อำนาจแล้ว  ก็ต้องยอมให้ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางบริหารงานไปอย่างเผด็จการ
สามารถฟันธงเด็ดขาด สามารถให้คุณให้โทษแก่ผู้เกี่ยวข้องได้ไปตามอำนาจหน้าที่
หลังจากนั้นก็ลงจากอำนาจตามระบอบประชาธิปไตย