ผมอยู่บางกะปิครับ....
ที่นี่มีตลาดบางกะปิ ตลาดที่แป้นแล้น ที่สุดในเขตบางกะปิและย่านลำสาลี...
ข่วงนี้ มีผลไม้มาขาย หลายอย่าง

แต่ที่ผมชอบชื้อคือ...
ส้มเขียวหวาน และส้มจีน.....

อยากจะพูดหลายครั้งแล้ว...
เรื่องแม่ค้าขายส้มที่ตลาดบางกะปิ
คือผมก้อไม่ได้เรื่องมากนะครับ...
โอเค ถ้าคุนโกงตาชั่งผม ผมรับได้หว่ะครับ
เพราะยังไง คนเราหากิน มันก้อต้องมีกันบ้าง
รึถ้าคุนจะเอาแต่ส้มลูกสวยๆมาวางข้างหน้า
แต่พอผมไปซื้อจริงๆ กลับได้แต่ส้มลูกเล็กๆ เหี่ยวๆ อันนี้ผมรับได้เว้ย...

แต่ที่ผมขัดใจคือ.....
"ทำไมป้าไม่แถมพริกเกลือให้ผมด้วยครับ"

ทำขายก้อได้เอ้า!!! ผมยอมซื้อเพิ่ม....

ยิ่งคุณป้าร้านส้มหน้าโรงจำนำที่ตลาดบางกะปินี่ตัวดีเลย
เขียนป้ายซะแบบว่า....
"ส้มจีนไร้เมล็ด หวานเจี๊ยบ"
เราก้อจัดไปซะสองโล....
กะว่าจะได้หวานเจี๊ยบแสบใส้...
แต่พอถึงห้องแกะเปลือกแค่นั้นแหละ....
สิบลูก.. หวานเเค่ลูกเดียว...
อีกเก้าลูก...
"นี่มันมะนาวเปลือกสีส้มชัดๆ!!!"

ไม่ใช่สิ!!! เมื่อกี้ผมไม่ได้ซื้อส้ม....
แต่ผมซื้อมานาวต่างหาก...
ใช่ ผมกำลังกินมะนาวอยู่...

ผมก้อเลยต้องเสียเวลาลงไปซื้อพริกเกลือมาจิ้มกับส้มจีนไร้เมล็ดหวานเจี๊ยบ..เอ้ยไม่สิ ซื้อพริกเกลือมาจิ้มมะนาวเปลือกสีส้ม...

ท่านผู้อ่านครับ...
ทุกวันนี้ผมกินส้มจิ้มพริกเกลือครับ...
และผมมีความสุขมาก...
มันโค รต อร่อยเลย..
ความเปรี๊ยว ที่ลงตัว มันเปรี๊ยวจนเข็ดฟัน
พอจิ้มพริกเกลือเเล้ว มันอร่อยฉิ_หาย

ผมอยากให้ ตลาดบางกะปิ ขายส้มเปรี๊ยวๆแบบนี้ต่อไปครับ
ผมชอบครับ...
อย่าเลิกขายเลยนะ...
ถ้าวันไหนผมซื้อส้มเขียวหวาน หรือส้มจีนไร้เมล็ด มากินเเล้วมันหวานทุกลูก
ผมสัญญา ว่าผมจะเททิ้งทันที...
ผมชอบส้มเปรี้ยวๆครับ มันจิ้มพริกเกลืออร่อยดี...
เเละดังนั้น
หากผมใด้เป็นผู้ว่าการเขตบางกะปิ
สิ่งแรกที่ผมจะทำคือ
"ออกกฎบังคับให้แผงแม่ค้าขายส้มเขียวหวาน ส้มจีน ต้องขายหรือแถมพริกเกลือคู่กันเสมอ"
ยิ่งอิป้าร้านนั้นหน่ะ ที่เขียนว่า
"ส้มจีนไร้เมล็ด หวาบเจี๊ยบ"
กรู เอ๊ย!!! ผมหน่ะนะ

"จะให้เมิงขายเป็นร้านเเรกเลย"