เพิ่งกลับจากบ้านป้าเกล็นค่ะ  ง้างไว้นานละค่ะ  แต่จองไม่เคยได้เลย รอบนี้ตัดสินใจลางานวันธรรมดาไปเลยทีเดียว  โดยจอง package 3 วัน 2 คืนค่ะ เราว่ากำลังดีนะคะ  เพราะมีเวลาพักผ่อน ดื่มด่ำบรรยากาศ  โดยไม่เหนื่อยเกินไปค่ะ

คิดว่าเพื่อน ๆ คงเคยได้ิยินตำนานรักและความทรงจำของป้าเกล็นกับกับลุงสมศักดิ์ กันมาบ้างแล้วนะคะ

ป้าเกล็น ตอนนี้อายุ 75 ปีแล้วค่ะ  เป็นชาวออสเตรเลีย ย้ายตามคุณลุงสมศักดิ์ เจ้าของสัมปทานเหมืองดีบุก ชื่อเหมืองสมศักดิ์ มาอยู่ที่เมืองไทยหลายสิบปีแล้วค่ะ  เมื่อก่อนคุณป้าสอนที่ ม. กรุงเทพฯ นาน ๆ ทีถึงจะแวะมาเหมือง จนเมื่อเกือบ 30 ปีก่อน ธุรกิจเหมืองแร่ดีบุกเริ่มเข้าสู่ยุคตกต่ำ และคุณลุงเริ่มป่วย คุณป้าจึงตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัย และมาอยู่กับคุณลุงในช่วง 5 ปีสุดท้ายที่เหมือง และเฝ้าคุณลุงที่โรงพยาบาลถึง 10 เดือน ก่อนคุณลุงจะไปรออยู่บนฟ้า



คุณป้าเล่าว่า เมื่อก่อนเส้นทางลงเหมืองทุรกันดารมาก  ยังไม่มีถนนตัดมาจากทองผาภูมิ คุณป้าจะเข้าเหมืองที ต้องนั่งรถรถมาลงที่ตัวเมืองกาญจน์ก่อน จากนั้น ก็นั่งเรือ นั่งช้าง นั่งเกวียน ต่อมาจนถึงเหมือง ใช้เวลารวม 3 วัน ทุกปิดเทอม หยุดจากการสอนหนังสือที่ ม. กรุงเทพฯ ก็จะมาอยู่กับคุณลุงที่นึ่ค่ะ

สมัยหนุ่ม ๆ คุณลุงเฟี้ยวมาก เป็นหนุ่มนักเรียนนอก สาขาวิศกรรมเหมืองแร่ แถมเป็นแชมป์แบดมินตัน ที่มหาวิทยาลัยในออสเตรเลียด้วย  อย่างเท่เลย ส่วนคุณป้าก็สวยเหมือนดาราฮอลลีวู้ด ^ ^



คุณป้าเล่าว่า จีนไม่ยอมลงนามเป็นสมาชิกสภาเหมืองแร่ ซึ่งทำหน้าที่ควบคุมราคาการซื้อขายแร่ให้เป็นธรรม ในขณะเดียวกันก็ดัมป์ราคาแร่ขายไปทั่วโลก ทำให้สภาล่ม และเหมืองแร่ในไทยหลายแห่งต้องปิดกิจการลงแบบหมดเนื้อหมดตัว

ตอนป่วย คุณลุงเป็นห่วงคนงาน 600 กว่าคน กลัวจะไม่มีงานทำ แม้ตอนนั้น ธุรกิจเหมืองแร่ในไทยจะตกต่ำมากแล้ว ก็ยังพยายามประคองกิจการต่อไปอีกหลายปี ทำให้ขาดทุนลากยาว พอคุณลุงเสีย คุณป้าบอกว่าลำบากมากค่ะ  ต้องจัดการปัญหาหลายอย่าง กว่าจะตั้งตัวใหม่ได้ และปรับปรุงเหมืองแร่สมศักดิ์ขึ้นเป็น Forest Glade Home  และมีคนงาน 20 กว่าคน ที่อยู่กับคุณป้าจนถึงทุกวันนี้ และช่วยกันทำงานในรีสอร์ตค่ะ

คุณป้าเกล็นยังคงอยู่ที่เหมืองสมศักดิ์แห่งนี้ เพราะที่นี่เป็นความฝันของคุณลุง และความทรงจำแสนงามถึงช่วงเวลาที่พิเศษที่สุดในชีวิตของคุณป้าอยู่ที่นี่ค่ะ



ห่องโถงของรีสอร์ต ดัดแปลงจากโรงพัสดุเก่า  เป็นเรือนไม้หลังคาสูงมุงสังกะสี อายุกว่า 50 ปีแ้ล้วค่ะ ตัวอาคารยังแข็งแรงมาก คุณป้าบอกว่า คนงานสร้างกันเองทั้งหลัง รวมทั้งเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นด้วยค่ะ









ของตกแต่งทุกอย่างเป็นของสะสมของป้าเกล็นค่ะ มีตุ๊กตาเซรามิก ผ้าลูกไม้ กรอบรูป ซึ่งมีทั้งรูปของป้าเอง และรูปของนักท่องเที่ยวที่อัดรูปใส่กรอบส่งมาให้ป้าค่ะ ป้าเกล็นก็จะเอาแขวนผนังไว้ จนเต็มไปหมดแบบนี้  กลายเป็นความน่ารักไปอีกแบบ ^ ^


เป็นรีสอร์ตที่ดูจากการตกแต่งแล้วรู้เลยว่า เจ้าของต้องเป็นผุ้หญิงที่อ่อนหวาน ใจดี น่ารัก อบอุ่น จริงใจ


ด้านหน้าประตูทางเข้า มีสติกเกอร์ของลูกค้ากรุ๊ปต่าง ๆ ติดฝากเป็นที่ระลึกไว้ค่ะ บางกรุ๊ปเอาเสื้อทีมแขวนไว้ก็มีค่ะ





คุณป้าบอกว่า ชอบเป็ดค่ะ เป็นสัตว์ที่น่ารัก  ก็เลยมีของตกแต่งรูปเป็ดเยอะเป็นพิเศษ


มุมทำขนมเค้กและเตาอบของป้าเกล็นค่ะ


มุมนั่งเล่น อ่านหนังสือ