สวัสดีทุกๆท่านที่เข้ามาในกระทู้นี้นะครับ
ผมมีอะไรอยากจะถามพี่ๆน้องๆในนี้หน่อยว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดีครับ..
เริ่มเลยนะครับ เหตุการณ์พึ่งจะเกิดเมื่อ 3 วันที่ผ่านมา ผมได้เจอเพื่อนผมคนหนึ่ง (ผู้ชาย) ค่อนข้างสนิท ตอนนี้เขาทำงานอยู่ที่ bank ไทยพาณิชย์ แต่วันที่ผมไปเจอเขาไม่ค่อยว่างสักเท่าไหร่ผมจึงขอเบอร์โทรศัพท์ของเขาไว้เพื่อที่เวลาว่างๆจะได้นัดเจอคุยอะไรกันเล่นอะไรประมาณนี้..
พอมาอีกวัน เขาชวนผมไปเที่ยวบริเวณใกล้ๆแถวนั้นแหละ แต่.... มีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเธอทำงานที่ bank นี้เหมือนกัน เขากำลังจะกลับบ้าน เพื่อนบอกว่าปกติเธอจะขึ้นวินมอเตอร์ไซค์กลับ ในวันนั้นค่อนข้างดึกประมาณเกือบๆ 3 ทุ่ม ผมเลยอาสาขอไปส่งเธอ ตอนแรกเธอก็ดูกลัวๆแต่เพื่อนผมบอกว่าไม่ต้องห่วงหรอก ไอ้นี่มันไม่มีอะไรหรอก เธอจึงตัดสินใจให้ผมไปส่ง พอมาถึงที่พักของเธอ ผมเลยขอเบอร์เธอไว้ แล้วบอกว่าวันหลังผมจะไปรับอีก เธอก็ให้มา ผมก็กลับไปหาเพื่อนนั่งเล่นกันตามภาษา แต่ไม่ได้คุยเรื่องเธอ
พอตกกลางคืน ผมเข้า line ปรากฎว่าเธอก็เล่น line เหมือนกัน ผมจึงทักเธอ เธอก็คุยกับผม เธอคุยดีกับผมมากๆ จนผมถามเธอไปว่า พรุ่งนี้เช้าขอไปรับได้ไหม ซึ่งเธอก็ตกลง...
ผมจึงไปรับเธอ ก่อนทำงาน เธอจะซื้อของกินไปกินที่ทำงาน ซึ่งผมขอเป็นคนจ่ายเอง เธอเกรงใจ แต่ผมบอกไม่เปนไรหรอก แล้วเธอก็ไปทำงาน ตอนพักเธอก็คุยกับผม เธอน่ารักมาก ดีกับผมจริงๆ
พอได้เวลาเลิกงาน ก่อนผมไปรับเธอ ผมคุยกับเธอทาง line เธอบอกผมอยากกินโดนัท แต่ไม่ได้บอกให้ผมซื้อ แต่ผมจัดการซื้อไปให้เธอตอนไปรับ
พอเธอเห็นเธอดีใจพอสมควร ผมก็เลยไปส่งเธอเหมือนเดิม ก่อนขึ้นที่พักเธอบอกมารับทุกวันเลยนะ เวลาเดิม ประมาณ 9 โมงกว่าๆ ผมได้ชวนเธอกินข้าวตอนก่อนทำงานเธอก็ตกลง โอ้ย ผมดีใจมาก แต่มันก็ต้องมีทุกข์........
เนื่องจาก....ผมมีแฟนแล้วและได้อยู่กับแฟน ผมรู้ว่าผมทำผิดมากๆ อีกอย่างเธอก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน แต่อยู่ไกลกัน นานๆเจอที
ถึงผมรู้อย่างนี้แล้ว ผมก็อดจะคิดถึงเธอไม่ได้อยู่ดี เพราะเธอพูดจาไพเราะ และน่ารักมาก ผมเลยไม่รู้จะทำยังไงดีต่อจากนี้ รู้สึกผิดก็รู้สึกผิด แต่ก็ไม่อยากเลิกติดต่อกับเธอเลย ผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ขอความเห็นทุกท่านหน่อยครับ อึดอัดจริงๆ...
มันจึงเป็นความรักที่ไม่ถึงกับสุข เป็นความทุกข์ที่ไม่ถึงกับเศร้า..
ผมมีอะไรอยากจะถามพี่ๆน้องๆในนี้หน่อยว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดีครับ..
เริ่มเลยนะครับ เหตุการณ์พึ่งจะเกิดเมื่อ 3 วันที่ผ่านมา ผมได้เจอเพื่อนผมคนหนึ่ง (ผู้ชาย) ค่อนข้างสนิท ตอนนี้เขาทำงานอยู่ที่ bank ไทยพาณิชย์ แต่วันที่ผมไปเจอเขาไม่ค่อยว่างสักเท่าไหร่ผมจึงขอเบอร์โทรศัพท์ของเขาไว้เพื่อที่เวลาว่างๆจะได้นัดเจอคุยอะไรกันเล่นอะไรประมาณนี้..
พอมาอีกวัน เขาชวนผมไปเที่ยวบริเวณใกล้ๆแถวนั้นแหละ แต่.... มีผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเธอทำงานที่ bank นี้เหมือนกัน เขากำลังจะกลับบ้าน เพื่อนบอกว่าปกติเธอจะขึ้นวินมอเตอร์ไซค์กลับ ในวันนั้นค่อนข้างดึกประมาณเกือบๆ 3 ทุ่ม ผมเลยอาสาขอไปส่งเธอ ตอนแรกเธอก็ดูกลัวๆแต่เพื่อนผมบอกว่าไม่ต้องห่วงหรอก ไอ้นี่มันไม่มีอะไรหรอก เธอจึงตัดสินใจให้ผมไปส่ง พอมาถึงที่พักของเธอ ผมเลยขอเบอร์เธอไว้ แล้วบอกว่าวันหลังผมจะไปรับอีก เธอก็ให้มา ผมก็กลับไปหาเพื่อนนั่งเล่นกันตามภาษา แต่ไม่ได้คุยเรื่องเธอ
พอตกกลางคืน ผมเข้า line ปรากฎว่าเธอก็เล่น line เหมือนกัน ผมจึงทักเธอ เธอก็คุยกับผม เธอคุยดีกับผมมากๆ จนผมถามเธอไปว่า พรุ่งนี้เช้าขอไปรับได้ไหม ซึ่งเธอก็ตกลง...
ผมจึงไปรับเธอ ก่อนทำงาน เธอจะซื้อของกินไปกินที่ทำงาน ซึ่งผมขอเป็นคนจ่ายเอง เธอเกรงใจ แต่ผมบอกไม่เปนไรหรอก แล้วเธอก็ไปทำงาน ตอนพักเธอก็คุยกับผม เธอน่ารักมาก ดีกับผมจริงๆ
พอได้เวลาเลิกงาน ก่อนผมไปรับเธอ ผมคุยกับเธอทาง line เธอบอกผมอยากกินโดนัท แต่ไม่ได้บอกให้ผมซื้อ แต่ผมจัดการซื้อไปให้เธอตอนไปรับ
พอเธอเห็นเธอดีใจพอสมควร ผมก็เลยไปส่งเธอเหมือนเดิม ก่อนขึ้นที่พักเธอบอกมารับทุกวันเลยนะ เวลาเดิม ประมาณ 9 โมงกว่าๆ ผมได้ชวนเธอกินข้าวตอนก่อนทำงานเธอก็ตกลง โอ้ย ผมดีใจมาก แต่มันก็ต้องมีทุกข์........
เนื่องจาก....ผมมีแฟนแล้วและได้อยู่กับแฟน ผมรู้ว่าผมทำผิดมากๆ อีกอย่างเธอก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน แต่อยู่ไกลกัน นานๆเจอที
ถึงผมรู้อย่างนี้แล้ว ผมก็อดจะคิดถึงเธอไม่ได้อยู่ดี เพราะเธอพูดจาไพเราะ และน่ารักมาก ผมเลยไม่รู้จะทำยังไงดีต่อจากนี้ รู้สึกผิดก็รู้สึกผิด แต่ก็ไม่อยากเลิกติดต่อกับเธอเลย ผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี ขอความเห็นทุกท่านหน่อยครับ อึดอัดจริงๆ...