ย้อนกลับไปประมาณ  4-5 ปีก่อน ดิฉันเคยตั้งกระทู้  เกี่ยวกับ  ความสวยไม่คงทน ความจนสิคงอยู่   เป็นการบอกเล่าว่า ไม่นิยมแบรนด์เนม  เครื่องสำอางอย่างละชิ้น รองเท้า อย่างละคู่   เน้นไปทางเก็บเงินมากกว่า
ผ่านมา จนปัจจุบัน ดิฉันแต่งงานมีลูกแล้ว   อายุที่มากขึ้น รายได้ ที่มากขึ้น จึงได้ เริ่มขยับใช้พวกเครื่องสำอาง และ สกินแคร์ ตามเคาเตอร์บ้าง  ตามกำลังทรัพย์   ส่วนกระเป๋า  รองเท้า  และเสื้อผ้า ยังคงยึดสโลแกนเดิม คือ   ซื้อเท่าที่ใช้  เก่าไปค่อยเปลี่ยน    ไม่เหมือนสามีดิฉัน ที่โคตรใช้เงินเป็นกว่า รายนั้น  สิ่งของไม่ระเบิดพลีชีพตัวเองจนย่อยยับ ไม่มีวันเปลี่ยน
กระเป๋าที่ใช้อยู่ปัจจุบันยี่ห้อ  Coach ที่สามีซื้อให้ที่ outlet  ตั้งแต่เริ่มจีบใหม่ๆ  ใช้มา 6 ปี  ราคา ไม่เกิน แปดพันบาท  ใช้จนเก่า สามีบอก ชั้นรำคาญ  เธอไปซักบ้าง ชั้นขอร้อง   จนสามีผู้ซึ่ง ทนไม่ไหว ถามว่า เธอไม่คิดจะเปลี่ยนเหรอ  ดิฉันก็เลยหาๆ ถามๆข้อมูลเรื่อย ในนี้ แต่ ไม่กล้าจริงๆ มันแพงเกินไป  เลยใช้ใบเก่าไปเรื่อย
จนวันหนึ่ง สามีได้ไปเที่ยวฝรั่งเศส  แล้ว จัดชุดนี้มาให้



กริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ      หัวใจจะวาย นี่ชั้น  จะกลายเป็นคนบ้าแบรนด์เนม ทันทีในวันรุ่งขึ้น








ปล.1 ปกติสามีเป็นคนประหยัดมาก ถึงมากที่สุด  จนดิฉันงอน ไปตั้งเพจ นินทาในเฟสบุ๊ค ว่า   สามีไม่ตามใจ   ให้เพื่อนๆไปอ่าน  เวลาไปห้าง จะไปกดน้ำฟรีที่ฟู้ดคอร์ส   ฮีต่อต้านการกินชา กาแฟ ทุกชนิด ที่ราคาเกินแก้วละ 50  บาท      ฮีเคยแกล้งไม่จอดแวะปั๊มปตท ตอนดิฉันปวดฉี่ เพราะ รู้ทันว่า ดิฉันจะจัดอเมซอน  สามีชอบทานอาหารหมดอายุ จนท้องเสีย เพราะเสียดายของ  เพื่อนๆ มักจะแซวสามีว่า หน้าแดงตลอดเว เพราะหน้าเลือด  และที่สำคัญ สามีใส่แต่เสื้อแถม  รองเท้าก็อบ ไม่มีแบรนด์เนม สักชิ้น ในร่างกาย

ปล.2 ชั้นรู้ว่าเธอรักชั้น  เธอกัดเลือด ปัดเกลีอ สลัดความเค็ม  เพื่อซื้อให้ ชั้น ซาบซึ้ง  

ปล. 3 ชั้นสัญญา ชั้นจะรักษาและใช้มันให้คุ้มค่าที่สุด  ถึงแม้เธอจะบ่นอุบ อิบอยู่วัน สองวัน แต่ชั้นจะไม่สนใจ  ของพวกนี้ตกกรรมสิทธิ์เป็นของชั้นแล้ว 55555

ปล. 4 ดิฉันและสามี ไม่ได้เป็นหนี้บัตรเครดิตใดๆทั้งสิ้น ในการจับจ่ายครั้งนี้