"ผม พิมพ์ลบ พิมพ์ลบ เรื่องพลังประชาธิปไตยมาสองรอบ เขียนได้ประมาณ40 บรรทัดขึ้นในแต่ละครั้ง

แล้วผมก็พบว่า ผมจะพิมไปทำสันติ่งอะไรวะ ในเมื่อประชาชนกระจอกงอกง่อยเหลือเกิน ทั้งๆที่ประชาธิปไตยคืออำนาจอย่างเดียว แล้วก็เป็นอำนาจใหญ่มากๆของประชาชน แต่ประชาชนเส็งเคร็ง ง่อยเปลี้ยมากจริงๆในประเทศนี้

พวกเรากระจอก การเมืองในระบบเราก็ตรวจสอบไม่ได้ อำนาจมืดในสภาก็เต็มถมถื่น
พวกเรากระจอก ขนาดพื้นที่นอกสภา เรามีม็อบสู้กับอำนาจใหญ่ๆในสภาได้ไม่นาน ก็ถูกคนในระบบสภานั่นแหละเข้ามาตีกินต่อ อำนาจในสภาก็เข้ามายึดอำนาจการต่อรองนอกสภาของเราอีก
พวกเรากระจอก รธน คือกติกาที่เราควรจะเลือกคนมาร่างได้เอง แต่เราก็ให้ทหารมาเลือกคนร่างให้เรา
พวกเรากระจอก แบ่งฝ่ายแล้วก็ทะเลาะกันเอง ตีตรา สรรหาคำมาแปะป้ายด่ากัน แล้วก็เชื่อแกนนำมากกว่าเชื่อในความเป็นประชาชนที่เท่ากันของเราเอง
พวกเรากระจอก พอมีเรื่องมีราวแทนที่จะอาศัยกฏหมาย อาศัยระบอบกติกาของประชาชนที่ร่างขึ้นมาเพื่อรับใช้ไกล่เกลี่ยปัญหาของเรา เรากลับไปอาศัยพรรคพวก อาศัยเงินทองในการแก้ปัญหา แล้วจะมีกฏหมายไว้รับใช้คนทำสันติ่งอะไรวะ

ประชาชนกระจอก อำนาจต่อรองของประชาชนเลยกระจอก อธิปไตยในการปกครองของประชาชนเลยกระจอก ประชาธิปไตยในประเทศนี้เลยกระจอก

ทั้งๆที่เราทำอะไรเสรีในประเทศนี้ได้ตั้งหลายอย่างเพราะประชาธิปไตย เราขัดแย้งกันมากแต่เราก็ยังดำรงชีวิตได้อย่างปกติสุข fbไม่ถูกปิด โรงหนังยังฉายอยู่ ขับรถท่องราตรีได้สบายๆ ผับก็ยังไม่ปิด ฟิตเนสก็ยังเปิดอยู่ อาบอบนวดพร้อมบริการ
เหล่านี้ไม่ใช่เพราะเรามีพลังกติกา ที่มันมาจากฐานของประชาธิปไตยเหรอครับ
แล้วเราก็ยังจะมาย่ำยีสิ่งที่กำลังโพรเท็คสันติภาพของเราอยู่
เรากำลังอยากจะบ่อนเซาะทำลายฐานที่มั่นที่ให้ความสงบ ให้เสรีภาพแก่เรา โดยที่ไม่ต้องไปหวังเชื่อใจใครเลย

ประชาธิปไตยให้พวกนี้กับเรา โดยที่เราไม่ต้องไปหวังเชื่อใจใคร ประชาธิปไตยรักษาสัญญามาเสมอ แล้วให้สันติภาพกับ"ประชาชน"มาเสมอ แม้ว่าประชาชนจะกระจอกจะเส็งเคร็งแค่ไหนก็ตาม แต่ขอให้ยังเรียกประเทศไทยว่า ประเทศประชาธิปไตย ประเทศนี้ประชาชนไทยทุกคนยังคงจะได้อิสระภาพในการแสดงออก เสรีทางความคิด ได้รับการคุ้มครองสิทธิต่างๆ

ท้ายสุดแล้วถ้าเราไม่เอาประชาธิปไตย ที่เป็นฐานที่มั่นสุดท้ายของประชาชน ผมก็ไม่รู้จริงๆว่าจะเกิดอะไรต่อไป พวกคนรวย พวกurban citizen อาจจะมีชีวิตที่ดีขึ้นก็ได้ ใครจะไปรู้
แต่พวกrural citizenหล่ะครับ จะยังถูกนับเป็น citizenอยู่ไหม

ผมไม่เคยห่วงพวกคนรวย พวกคนเมืองเลย ทำไมเหรอคับ เพราะระบบจะเป็นยังไงพวกไม่หรอกครับ จริงๆ สมมติไปในทางเลวร้ายเวิร์สทเคสสุดๆว่า ประเทศเข้าสู่กลียุคตับหมา โกลาหลวุ่นวาย กติกาไม่เป็นกติกา เชื่อเหอะ ไม่เห็นหน้าพวกในประเทศหรอก พวกบินหนีไปอยู่เมืองนอกกันแล้ว เดินช็อบสบายใจเฉิบๆ แล้วค่อย fb ทวิสมาบ้างว่า ห่วงที่ไทยจุงเบย

ผมเลยว่า เห้ย!! มันซีเรียสแล้ว มันไม่ตลกแล้ว ฐานที่มั่นสุดท้ายที่คุ้มครองความสงบของประชาชนได้ตอนนี้อย่างชัวร์ๆ โดยไม่ต้องไปหวังพึ่งความเมตตตากรุณาจากคนดีคนไหนในประเทศนี้ คือระบอบประชาธิปไตยของเรา คือการที่ประชาชนทุกคนเท่ากันทางการเมือง ประชาชนทุกคนมีสิทธิในการเป็นเจ้าของประเทศเท่ากัน เราจะทำลายมันลงไปไม่ได้

เพราะถ้ามันหายไป ก็ได้แต่หวังพึ่งความเมตตาจากผู้นำประเทศคนต่อไปแล้วครับ เพราะในทางหลักการประชาชนได้หมดสภาพความเป็นเจ้าของประเทศไปแล้วครับ

ประชาชนประเทศนี้กระจอกครับ ขอความกรุณาปกครองพวกเราให้อยู่ดีกินดีด้วยนะครับ"

มิตรสหายท่านหนึ่ง