ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะคะ่ว่าตั้งกระทู้ขึ้นมาเพื่อจะระบายความในใจที่อัดอั้นมานานและไม่สามารถพูดคุยกะใครได้ (แค่อยากระบายจริง ๆๆ)
เชื่อไหมคะ่ว่าตลอดเวลา 28 ปีที่ผ่านมาของฉันคนนี้ ยังไม่เคยมีสักครั้งที่ได้รับความรัก จากคนที่เรียกว่าแฟน คือยังไม่เคยมีแฟน
มีแต่แอบชอบ น้องคนหนึ่ง รุ่นน้องคะ่ เราบ้านอยู่ตรงข้ามกัน
ไม่ว่าจะเปิดประตู หรือหน้าต่าง เราก็จะได้เห็นหน้ากันตลอด ไ้ด้พูด ได้คุย ได้ทำความรู้จัก
จนกระทั่งฉันคิดว่าคงจะเป็นความรู้สึกแบบพี่สาวกะน้องชายที่สนิท ที่สุดกันก็แค่นั้นแต่แล้ว.........
มีเหตุการณ์หลายอย่างที่ทำให้ความรู้สึกมันล้นออกมาจนเกินจากคำว่าน้องชายแล้ว (คิดไปเองคนเดียวนะคะ)
ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำบางอย่าง เรื่องของเรื่องคือ วันนั้นฉันกลับบ้านช้าเนื่องจากต้องทำงาน (อยู่เวร)
โทรศัพย์ก็ไม่ได้เอามา แต่ตอนเช้าได้บอกที่บ้านแล้ว จะกลับมาอีกทีก็ สามทุ่ม เหนื่อยมากก็เลยนอนทั้งที่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยคะ่
ตอนเช้า
"เจ๊ ทำไมเมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน คราวหลังจะกลับดึกยังไงก็บอกกันบ้าง " ฉันอึ้งและตกใจมากคะ่ เนื่องจากท่าทางและน้ำเสียงมันน่ากลัวเกือบจะตะโกนก็ว่าได้
"พี่กลับมาสามทุ่ม แล้วเหนื่อยก็เลยนอนเลย น้องมีไรรึเปล่า"
"เปล่า ไม่มีไร น้องแค่สงสัยว่าทำไมพี่ถึงไม่รับโทรศัพย์"
" พี่ไม่ได้เอาโทรศัพย์ไป" น้องเค้าเงียบและดูเครียดมาก
"งั้นพี่ไปก่อนนะ วันนี้มีเรียนคาบเช้า ตอนเย็น ค่อยเจอกันนะ"
ตอนเที่ยง
" ไปดูหนังกันไหม น่าสนุกนะ ตลกด้วย"
" วันไหนกี่โมง พี่ต้องดูก่อนว่าว่างไหม"
" วันเสาร์ นี้ 5 โมง
" 5.30 ได้ไหม"
" งั้นน้องรอที่โรงหนังเลยนะ"
"จร้า ตอนเย็นเจอกันนะ"
ตอนเย็น
"พี่ น้องชื้อตั๋วไว้ให้แล้ว"
" จร้า หน้งเข้ารอบโมง 6.30 "
" งั้นเราไปหาอะไรกินกันก่อนดีไหม"
"ไป กินไรดี"
ตลอดเวลาที่เรากำลังคุยกันอยู่ว่าจะกินอะไรดี คำพูดของคนรอบข้าง มันดังกระแทกมาตลอด
"ผู้ชายคนนั้นดูดี นะ หล่อจัง"
"อืม หล่อ น่ารัก แบบนี้ มากับพี่สาว แบบนี้จีบง่ายดี"
"เอาไงดี เข้าไปขอเบอร์เลยดีไหม"
คำพูดเหล่านั้นดังกระทบอยู่ตลอดเวลา โดยที่เจ้าตัวไม่ได้สนใจอะไรเลย ฉันรู้สึกว่า ความรักระหว่างวัยมันเกิดขึ้นแล้ว ฉันไม่สามารถทนดู ทนฟัง เรื่องราว คำชม หรือคำพูดจากบุคคลเหล่านั้นได้เลย จึงตัดบทด้วยการบอกน้องเค้าว่าจะไปห้องน้ำ
"พี่รีบไป รีบมา นะ ผมรอตรงนี้"
"จร้า" ฉันไม่ได้ไปห้องน้ำหรอกคะ่ แต่ไม่อยากอยู่ตรงนี้ และแล้ว.....
"พี่คะ่ พี่เป็นพี่สาวของผู้ชายคนนั้นเหรอคะ่"
"มีอะไรรึเปล่า" ฉันถามพลางมองดูน้องผู้หญิงคนนี้น่ารักมากคะ่ สวย น่ารัก ดูใส ๆ
"อยากจะขอเบอร์ ผู้ชายคนนั้นหน่อยได้ไหมคะ่"
ฉันรู้สึกว่าตัวเองหน้าชาและเจ็บปวดมาก มันยิ่งทำให้ฉันแน่ใจแล้วคะ่ว่าฉันคงคิดกับน้องเค้าเกินกว่านน้องชายจริง ๆ ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกนี้ทำลายความรู้สึก ดี ดี ที่มีอยู่ตอนนี้ ดังนั้นฉันจึง คิดตั้งใจ ว่าจะต้องไม่ยุ่งวุ่นวาย กัย น้องเค้าอีก มันคงจะเป็นการดีสำหรับตัวฉันและน้องเค้า ฉันจึง....
" จร้า รอแป๊บนึงนะ เบอร์ 0811xxxxxx"
" ขอบคุณมากนะคะ่ ........แล้วบ้านเค้าอยู่ตรงไหน คะ่ คือ.....หนูแค่อยากรู้ไว้เฉย ๆ นะคะ"
" พี่ว่าน้องถามเจ้าตัวเองดีกว่านะ"
ฉันบอกไม่ถูกคะ่ว่าทำไมมันถึงได้เจ็บปวดแบบนี้ มันจุกไปหมด เสียใจและรู้สึกเหมือนกับว่าไปทำเรื่องผิดมาอย่างใหญ่หลวง ฉันไม่รู้ว่าควรจะหยุด ความรู้สึกนี้อย่างไร ต่อไปจะทำอย่างไรถ้าเจอหน้าน้องเค้า ต่อไปถ้าเกิดเรื่องแบบเดิมอีกฉันจะทำยังไง จะต้องเจ็บปวดแบบนี้อีกเท่าไหร่
"ฮัลโหล เจ๊ ทำไรอยู่ ไปผลิตน้ำยาล้างห้องน้ำหรือไงนี่ มาได้แล้ว หิว หิว หิว "
" จร้า รอแป็บนึงนะ" ฉันขอโอกาสนี้ครั้งสุดท้ายนะ ขอให้ฉันได้ดูหนังกับน้องเค้า้เป็นครั้งสุดท้าย แล้วต่อจากนั้นฉีนจะพยายามห่างออกมา เพื่อรักษาระยะห่างของความสัมพันไว้ให้ดีที่สุด
"เจ๊หนังเรื่องนี้สนุกนะ น่ารักด้วย คราวหลังเรามาดูกันอีกนะ"
" จร้า"
และแล้วความหายนะก็มาเยือน เมื่อ....
"ฮัลโหล สัวสดีครับ ผม...พูดครับ"
ฉันมองหน้าน้องเค้าแล้วก็รู้เลยว่า เด็กผู้หญิงคนนั้นคงโทรมาแล้ว ถึงฉันจะไม่รุ้ว่าปลายสายจะตอบกลับมายังไง แต่ฉันดูออกว่าน้องเค้าคงกำลังงงและไม่เข้าใจว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นรู้เบอร์โทรได้ยังไง แต่ไม่ว่าผลจะออกมายังไงฉันจะต้องยอมรับมันและตั้งใจจะจบความรู้สึกแบบนี้ไว้ ฉันอาจจะเห็นแก่ ตัว แต่ฉันขอเก็บความรู้สึกไว้ให้เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด
"ครับ แค่นี้นะน้อง....เดี๋ยวตอนเย็นวันพรุ่งนี้เจอกันที่ร้าน...... นะครับ"
"ใครโทรมาเหรอ" ฉันแกล้งถามไปอย่างนั้นทั้ง ๆ ที่รุ้อยู่เต็มอก ^-^
" ไม่รู้เหมือนกันเจ๊ เค้าบอกว่าอยากเจอผม และจะบอกว่าเค้าได้เบอร์โทรผมมาได้ยังไง ตอนย็นวันหรุ่งนี้ เจ๊ ไปเป็นเพื่อนผมนะ"
"ตอนเย็นวันพรุ่งนี้พี่ไม่ว่าง มีนัดจร้า"
พรุ่งนี้ทุกอย่างก็จะเปิดเผยแล้ว เค้าก็จะรู้ว่าใครเป็นคนให้เบอร์ไป น้องเค้าเป็นคนที่ไม่ชอบใครใครมายุ่งเรื่องส่วนตัว โดยเฉพาะเรื่อง การให้ เบอร์ การขอเบอร์ น้องเค้าค่อนข้างถือมาก ฉันว่าพรุ่งนี้น้องเค้าต้องโกรธ ฉันมาก มาก มาก พอที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของเราจบลง และฉันต้องยอมรับมัน เพราะฉันเป็นคนสร้างปัญหานี้ขึ้นมาเอง......
(โปรดติดตาม ต่อไป นะคะ)
ได้เวลาทำงานแล้ววววว ไว้จะมาเล่าต่อนะคะ
ใครมีความคิดเห็นยังไงก็แนะนำ ติ เตือนกันได้ เลยคะ
ไม่เคยอยู่ในหัวใจ แต่ไม่เคยเลือยหายจากความทรงจำ (ระบายความในใจ)
เชื่อไหมคะ่ว่าตลอดเวลา 28 ปีที่ผ่านมาของฉันคนนี้ ยังไม่เคยมีสักครั้งที่ได้รับความรัก จากคนที่เรียกว่าแฟน คือยังไม่เคยมีแฟน
มีแต่แอบชอบ น้องคนหนึ่ง รุ่นน้องคะ่ เราบ้านอยู่ตรงข้ามกัน
ไม่ว่าจะเปิดประตู หรือหน้าต่าง เราก็จะได้เห็นหน้ากันตลอด ไ้ด้พูด ได้คุย ได้ทำความรู้จัก
จนกระทั่งฉันคิดว่าคงจะเป็นความรู้สึกแบบพี่สาวกะน้องชายที่สนิท ที่สุดกันก็แค่นั้นแต่แล้ว.........
มีเหตุการณ์หลายอย่างที่ทำให้ความรู้สึกมันล้นออกมาจนเกินจากคำว่าน้องชายแล้ว (คิดไปเองคนเดียวนะคะ)
ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำบางอย่าง เรื่องของเรื่องคือ วันนั้นฉันกลับบ้านช้าเนื่องจากต้องทำงาน (อยู่เวร)
โทรศัพย์ก็ไม่ได้เอามา แต่ตอนเช้าได้บอกที่บ้านแล้ว จะกลับมาอีกทีก็ สามทุ่ม เหนื่อยมากก็เลยนอนทั้งที่ยังไม่ได้อาบน้ำเลยคะ่
ตอนเช้า
"เจ๊ ทำไมเมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน คราวหลังจะกลับดึกยังไงก็บอกกันบ้าง " ฉันอึ้งและตกใจมากคะ่ เนื่องจากท่าทางและน้ำเสียงมันน่ากลัวเกือบจะตะโกนก็ว่าได้
"พี่กลับมาสามทุ่ม แล้วเหนื่อยก็เลยนอนเลย น้องมีไรรึเปล่า"
"เปล่า ไม่มีไร น้องแค่สงสัยว่าทำไมพี่ถึงไม่รับโทรศัพย์"
" พี่ไม่ได้เอาโทรศัพย์ไป" น้องเค้าเงียบและดูเครียดมาก
"งั้นพี่ไปก่อนนะ วันนี้มีเรียนคาบเช้า ตอนเย็น ค่อยเจอกันนะ"
ตอนเที่ยง
" ไปดูหนังกันไหม น่าสนุกนะ ตลกด้วย"
" วันไหนกี่โมง พี่ต้องดูก่อนว่าว่างไหม"
" วันเสาร์ นี้ 5 โมง
" 5.30 ได้ไหม"
" งั้นน้องรอที่โรงหนังเลยนะ"
"จร้า ตอนเย็นเจอกันนะ"
ตอนเย็น
"พี่ น้องชื้อตั๋วไว้ให้แล้ว"
" จร้า หน้งเข้ารอบโมง 6.30 "
" งั้นเราไปหาอะไรกินกันก่อนดีไหม"
"ไป กินไรดี"
ตลอดเวลาที่เรากำลังคุยกันอยู่ว่าจะกินอะไรดี คำพูดของคนรอบข้าง มันดังกระแทกมาตลอด
"ผู้ชายคนนั้นดูดี นะ หล่อจัง"
"อืม หล่อ น่ารัก แบบนี้ มากับพี่สาว แบบนี้จีบง่ายดี"
"เอาไงดี เข้าไปขอเบอร์เลยดีไหม"
คำพูดเหล่านั้นดังกระทบอยู่ตลอดเวลา โดยที่เจ้าตัวไม่ได้สนใจอะไรเลย ฉันรู้สึกว่า ความรักระหว่างวัยมันเกิดขึ้นแล้ว ฉันไม่สามารถทนดู ทนฟัง เรื่องราว คำชม หรือคำพูดจากบุคคลเหล่านั้นได้เลย จึงตัดบทด้วยการบอกน้องเค้าว่าจะไปห้องน้ำ
"พี่รีบไป รีบมา นะ ผมรอตรงนี้"
"จร้า" ฉันไม่ได้ไปห้องน้ำหรอกคะ่ แต่ไม่อยากอยู่ตรงนี้ และแล้ว.....
"พี่คะ่ พี่เป็นพี่สาวของผู้ชายคนนั้นเหรอคะ่"
"มีอะไรรึเปล่า" ฉันถามพลางมองดูน้องผู้หญิงคนนี้น่ารักมากคะ่ สวย น่ารัก ดูใส ๆ
"อยากจะขอเบอร์ ผู้ชายคนนั้นหน่อยได้ไหมคะ่"
ฉันรู้สึกว่าตัวเองหน้าชาและเจ็บปวดมาก มันยิ่งทำให้ฉันแน่ใจแล้วคะ่ว่าฉันคงคิดกับน้องเค้าเกินกว่านน้องชายจริง ๆ ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกนี้ทำลายความรู้สึก ดี ดี ที่มีอยู่ตอนนี้ ดังนั้นฉันจึง คิดตั้งใจ ว่าจะต้องไม่ยุ่งวุ่นวาย กัย น้องเค้าอีก มันคงจะเป็นการดีสำหรับตัวฉันและน้องเค้า ฉันจึง....
" จร้า รอแป๊บนึงนะ เบอร์ 0811xxxxxx"
" ขอบคุณมากนะคะ่ ........แล้วบ้านเค้าอยู่ตรงไหน คะ่ คือ.....หนูแค่อยากรู้ไว้เฉย ๆ นะคะ"
" พี่ว่าน้องถามเจ้าตัวเองดีกว่านะ"
ฉันบอกไม่ถูกคะ่ว่าทำไมมันถึงได้เจ็บปวดแบบนี้ มันจุกไปหมด เสียใจและรู้สึกเหมือนกับว่าไปทำเรื่องผิดมาอย่างใหญ่หลวง ฉันไม่รู้ว่าควรจะหยุด ความรู้สึกนี้อย่างไร ต่อไปจะทำอย่างไรถ้าเจอหน้าน้องเค้า ต่อไปถ้าเกิดเรื่องแบบเดิมอีกฉันจะทำยังไง จะต้องเจ็บปวดแบบนี้อีกเท่าไหร่
"ฮัลโหล เจ๊ ทำไรอยู่ ไปผลิตน้ำยาล้างห้องน้ำหรือไงนี่ มาได้แล้ว หิว หิว หิว "
" จร้า รอแป็บนึงนะ" ฉันขอโอกาสนี้ครั้งสุดท้ายนะ ขอให้ฉันได้ดูหนังกับน้องเค้า้เป็นครั้งสุดท้าย แล้วต่อจากนั้นฉีนจะพยายามห่างออกมา เพื่อรักษาระยะห่างของความสัมพันไว้ให้ดีที่สุด
"เจ๊หนังเรื่องนี้สนุกนะ น่ารักด้วย คราวหลังเรามาดูกันอีกนะ"
" จร้า"
และแล้วความหายนะก็มาเยือน เมื่อ....
"ฮัลโหล สัวสดีครับ ผม...พูดครับ"
ฉันมองหน้าน้องเค้าแล้วก็รู้เลยว่า เด็กผู้หญิงคนนั้นคงโทรมาแล้ว ถึงฉันจะไม่รุ้ว่าปลายสายจะตอบกลับมายังไง แต่ฉันดูออกว่าน้องเค้าคงกำลังงงและไม่เข้าใจว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นรู้เบอร์โทรได้ยังไง แต่ไม่ว่าผลจะออกมายังไงฉันจะต้องยอมรับมันและตั้งใจจะจบความรู้สึกแบบนี้ไว้ ฉันอาจจะเห็นแก่ ตัว แต่ฉันขอเก็บความรู้สึกไว้ให้เป็นความทรงจำที่ดีที่สุด
"ครับ แค่นี้นะน้อง....เดี๋ยวตอนเย็นวันพรุ่งนี้เจอกันที่ร้าน...... นะครับ"
"ใครโทรมาเหรอ" ฉันแกล้งถามไปอย่างนั้นทั้ง ๆ ที่รุ้อยู่เต็มอก ^-^
" ไม่รู้เหมือนกันเจ๊ เค้าบอกว่าอยากเจอผม และจะบอกว่าเค้าได้เบอร์โทรผมมาได้ยังไง ตอนย็นวันหรุ่งนี้ เจ๊ ไปเป็นเพื่อนผมนะ"
"ตอนเย็นวันพรุ่งนี้พี่ไม่ว่าง มีนัดจร้า"
พรุ่งนี้ทุกอย่างก็จะเปิดเผยแล้ว เค้าก็จะรู้ว่าใครเป็นคนให้เบอร์ไป น้องเค้าเป็นคนที่ไม่ชอบใครใครมายุ่งเรื่องส่วนตัว โดยเฉพาะเรื่อง การให้ เบอร์ การขอเบอร์ น้องเค้าค่อนข้างถือมาก ฉันว่าพรุ่งนี้น้องเค้าต้องโกรธ ฉันมาก มาก มาก พอที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของเราจบลง และฉันต้องยอมรับมัน เพราะฉันเป็นคนสร้างปัญหานี้ขึ้นมาเอง......
(โปรดติดตาม ต่อไป นะคะ)
ได้เวลาทำงานแล้ววววว ไว้จะมาเล่าต่อนะคะ
ใครมีความคิดเห็นยังไงก็แนะนำ ติ เตือนกันได้ เลยคะ