เราเป็นคนนึงที่อยู่ในช่วงวัยรุ่น วัยกำลังเผชิญโลก
เมื่อก่อนเราเป็นคนโลกสวย ใส ...พอเริ่มโตขึ้น อะไรๆก็ดูไม่ค่อยสวยงามอย่างที่คิด
เจอคนหลายประเภท หลายสถานการณ์
ทั้งความจริงใจ และใส่หน้ากากเข้าหากันต่างๆนานา

ก็รู้สึกคิดถึงสมัยวัยเรียนมัธยม คิดถึงเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันมานาน
นั่งมองรูปเก่าๆ แล้วก็คิดถึงอดีต...ที่มีแต่ความสุข
ถึงจะทุกข์บ้างแต่ก็เป็นเรื่องของเด็กๆ

วิ่งเล่นกลางสนาม กินขนมในห้อง แอบอาจารย์
ลอกข้อสอบ เฮฮา พากันไปเที่ยว สะพายกระเป๋านักเรียน นั่งรอเสียงออด...

เรายังจำได้ดี ทุกเหตุการณ์ จนถึงวันนี้
ภาพที่ทุกคนอยู่รวมกัน มีแต่ความสุข แต่ตอนนี้...เหลือตัวเรานั่งอยู่เพียงคนเดียว

คิดถึงช่วงชีวิตที่ไม่มีอะไรต้องเครียด อยู่ในโลกของวัยเรียน
ถึงทุกวันนี้ ทุกคนจะแยกย้ายกันไปตามเส้นทางของตัวเอง...

แต่เราก็เชื่อว่า เพื่อนทุกคน...จะยังอยู่ในความทรงจำของกันและกันเสมอ...