เรามีเรื่องอยากจะระบายจริงๆครอบครัวเรากับข้างบ้านไม่ถูกกันเนื่องจากว่าการประกอบอาชีพที่บ้านเรานะทำได้แต่เค้านะทำไม่ได้คอยจ้องจะอิจ
ฉาบ้านเราตลอดขอให้ได้ทำเถอะไม่ว่าเป็นเรื่องเลวใดๆก็ตามถ้ามันทำได้มันจะทำวันหนึ่งมันเดินเอาปืนมายิงใส่หมาเรา(หมาตัวนี้เราไ้ด้จากโรงเรียนมันอยู่ในท่อเราไปเก็บมาเลี้ยงเพราะถ้ามีน้ำไหลผ่านท่อมันต้องตายแน่ๆ)หมาเราหายไปทั้งคืน(มันโดนยิงคืนวันเสาร์ที่ 8)เรารอให้มันกลับมาตามหาพอตอนเช้ามันกลับมาเราร้องไห้ที่เห็นมันนอนเิหมือนคนกำลังจะตายหายใจเรียวรินเรารีบพาไปหาหมอรักษาพอไปถึงหมอบอกว่าหากระสุนไม่เจอเสียเงินไป 400 พอกลับมาบ้านมันกินยาแล้วอาเจียนออกมา กินข้าวไม่ได้เรากะว่าถ้ามันไม่ดีขึ้นเราจะพาไปหาอีกร้านหนึ่งแต่ไม่ทันมันตายก่อนเรารู้สึกผิดมากที่ช่วยมันไม่ได้มันตายวันรัฐธรรมนูญพอดี เราเสียใจมากทุกคนในครอบครัวเราต่างเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเราไม่ขอและคิดอะไรนอกจากว่าเวรกรรมเ่ท่านั้น เราคิดว่าใครทำอย่างไรก็ต้องได้รับแบบนั้นได้แต่ภาวนาว่าให้เวรกรรมย้อนกลับไปหามันโดยเร็วแต่คนที่ยิงหมาเรามันมักจะรอบกัดไม่กล้าทำซึ่งๆหน้าต้องรอเวลาตอนย็นตอนกลางวันไม่กล้าหรือจะกล้าเวลที่มีคนมากินเหล้า(นี่เหรอนักเลง)เพราะเค้ากลั่นแกล้งบ้านเราอะไรมาเราไม่เคยตอบโต้ได้แต่นิ่งอย่างเดียว(ครอบครัวเราไม่ได้กลัวมันนะแต่ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องมากกว่านี้)เพราะครอบครัวนี้ถ้าทำอะไรมันต้องมีหลักฐานเราขอแค่ว่าเวรกรรมตามมันทันก็เพียงพอให้สมกับที่มันทำกับหมาเราไปให้สบายนะ เจ้าหมาที่รัก